7 ธันวาคม 2546 00:21 น.
เงาแสง
หลายคนต่างสับสนเหมือนพายุที่กำลังปั่นป่วน และอีกไม่นานมันคงจบเหมือนพายุที่สงบเยี่ยงความตาย บางทีพวกเราหลายคนต่างดิ้นรนเพื่อสิ่งที่ตนเองฝัน แต่กลับไปแบ่งปันความทุกข์ให้กับคนอื่น เราจะดิ้นรนหาสิ่งต่างๆไปเพื่ออะไร ในเมื่อวันหนึ่งชีวิตก็ต้องจบเหมือนพายุ ความสุขที่แท้จริงไม่มีหรอก เราทุกคนแค่หลงคิดไปเอง แต่สิ่งที่ดำรงอยู่ด้วยความจริงชั่วนิรันทร์มานานแล้ว คือทุกข์ ทุกครั้งที่เราสุขต่างต้องจบลงด้วยทุกข์ ถึงเวลาแล้วละที่เราต้องออกจากความหลงผิดมาเป็นต้นไม้เถอะ เกิดมาเพื่อยอมเป็นจุดจบ เรามีหน้าที่เดียวคือ ทำประโยชน์เพื่อทดแทนสิ่งที่ตายเพื่อเรา และนั้นคือหน้าที่เดียวของทุกสิ่งมีชีวิต
หันหน้าเข้าหาความตายและความทุกข์กันเถอะอย่าเดินหนีอีกต่อไปเลย ความตายที่ยอมให้ทุกชีวิตได้กำเนิด และความทุกข์ที่ยอมให้คนทุกข์น้อยกว่า อย่าต้องเป็นพายุทีทำลายทุกสิ่งไปพร้อมความตาย