ถอนหายใจอยู่หลายครั้ง ทรุดตัวลงนั่งแล้วกอดเข่า แอบร้องไห้กับตัวเองเบาๆ คิดถึงคืนวันเก่าๆที่มีเราอยู่ใกล้กัน นานแค่ไหนนับจากวันเราไกลห่าง ฉันยังจมอยู่กับความอ้างว้าง กับภาพเลือนลางของความฝัน ยังแอบร้องไห้เมื่อไหร่ที่คิคกัน เหมือนว่าคืนและวันเพิ่งผ่านพ้นไป ไม่อาจห้ามใจไม่ให้คิดถึง อยากเห็นแววตาซึ้งๆของคนเคยใกล้ วันนี้ยังนั่งกอดเข่าและปวดร้าวในใจ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คนเคยใกล้จะกลับมาเจอ