12 ตุลาคม 2547 11:59 น.

ยังมีกันและกันในหัวใจ

เงาดาว

ถอนหายใจอยู่หลายครั้ง
                                                  ทรุดตัวลงนั่งแล้วกอดเข่า
                                                  แอบร้องไห้กับตัวเองเบาๆ
                                                  คิดถึงคืนวันเก่าๆที่มีเราอยู่ใกล้กัน
                                                  นานแค่ไหนนับจากวันเราไกลห่าง
                                                  ฉันยังจมอยู่กับความอ้างว้าง
                                                  กับภาพเลือนลางของความฝัน
                                                  ยังแอบร้องไห้เมื่อไหร่ที่คิคกัน
                                                  เหมือนว่าคืนและวันเพิ่งผ่านพ้นไป
                                                  ไม่อาจห้ามใจไม่ให้คิดถึง
                                                  อยากเห็นแววตาซึ้งๆของคนเคยใกล้
                                                  วันนี้ยังนั่งกอดเข่าและปวดร้าวในใจ
                                                  เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คนเคยใกล้จะกลับมาเจอ				
8 กันยายน 2547 13:53 น.

นี่ใช่ไหมที่เรียกว่ารัก

เงาดาว

เวลาที่รู้สึกเหงา
ทำไมต้องคิดถึงเขาคนนั้น
คล้ายว่าหัวแอบผูกพันธ์
และทำไมต้องไหวหวั่นเมื่อเขาห่างไกล
ไม่กล้ายิ้มไม่กล้ามองตา
แข้งขามันชาเป็นบ้าใบ้
แอบมองยามเธอเผลอแล้วฝันเพ้อไปไกล
นี่เขาเรียกว่ารักใช่ไหมใครบอกที				
20 กุมภาพันธ์ 2547 11:21 น.

คืนหม่นกับคนเหงา

เงาดาว

ดึกดื่นค่ำคืนนี้
                       แสงดาวริบหรี่อยู่ที่ปลายฟ้า
                       ฝากดาว...ทวงถามคำสัญญา
                             จากคนที่จากลา...
                       อีกซีกหนึ่งของฟ้า...สุดไกล
                        ยังยังรอเธอตรงนี้..ที่เดิม
                   อยากรู้ว่าใจเธอมีอะไรเพิ่มเติม
                              ไปจากเดิมไหม
                      ฝากความคิดถึงกับดวงดาว
                    รับรู้บ้างหรือเปล่า...คนเข้าใจ
                           อยู่ไหนนะ...อยู่ไหน
                          ช่วยส่งข่าวฝากดาวมา				
29 มกราคม 2547 12:14 น.

คิดถึงฉันนะเวลาที่เธอ...

เงาดาว

เพราะระยะทางทำให้เราห่างกัน
                               เลยทำให้ความผูกพันดูห่างเหิน
                          แต่เพราะยังห่วงใยเธอมากเหลือเกิน
                             จึงไม่อยากให้เผชิญเรื่องทุกข์ใจ
                                    คิดถึงฉันนะเวลาเหงา
                              ในวันที่ถูกความเศร้ารุมทำร้าย
                         ยินดีให้คำปรึกษาเมื่อเวลามีทุกข์ใดๆ
                            อย่าลืมว่าเธอยังมีใครคอยห่วงใย
                                   ต   ล   อ   ด   เ   ว   ล   า				
19 ธันวาคม 2546 11:29 น.

เรื่องเดียวที่ให้ไม่ได้

เงาดาว

ขอร้องเธอบ้างได้ไหม
ที่ผ่านมาไม่ว่าอะไร...
ฉันยอมให้เธอทุกอย่าง
แต่วันนี้..เธอมาขอแยกทาง
ขอให้ฉันได้ทำอะไรบางอย่าง
ตามใจตัวเองบ้างได้ไหม
จะไม่ยอมให้เธอไปจากฉัน
จะยื้อคืนและวันให้เธอยังอยู่ใกล้ๆ
และจะขอร้องเธอไม่ให้ไป
แค่เรื่องเดียวเท่านั้น...
ทำให้ฉันบ้างได้ไหม....คนดี				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเงาดาว
Lovings  เงาดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเงาดาว
Lovings  เงาดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเงาดาว
Lovings  เงาดาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเงาดาว