12 เมษายน 2550 15:44 น.
เงาของคนเหงา
เมื่อสงกรานต์ปีก่อนเราเที่ยวเล่น
ควงคู่เด่นใครเห็นคงอิจฉา
ร่วมทำบุญปล่อยนกแลปล่อยปลา
บุญนำพาให้เรามารู้จักกัน
พอถึงเข้าพรรษามาแห่เทียน
เวลาเปลี่ยนรักแน่ไม่แปรผัน
ยิ่งสนิทแนบแน่นขึ้นทุกวัน
เธอและฉันสัญญาหน้าเจดีย์
จนวันนี้สงกรานต์เวียนมาครบ
เรานัดพบเล่นน้ำตามวิถี
แม้จะผ่านมาแล้วสักกี่ปี
รักเรานี้ยังมีไม่จืดจาง
11 เมษายน 2550 23:01 น.
เงาของคนเหงา
วันนี้น้องมาทายรัก
ถามเรื่องรักที่เคยผ่าน
ว่าจะขอมาต่อสาน
เรื่องวันวานที่นานมา
วันนี้คงต้องบอก
ไม่ได้หรอกนะน้องจ๋า
เจ็บครานั้นยังละอา
ยากรักษายังจดจำ
คราก่อนเจ้าลาจาก
เจ้ามาฝากไว้รอยช้ำ
ไม่เชื่อแล้วในน้ำคำ
ที่เจ้าทำยังย้ำเตือน
6 เมษายน 2550 15:12 น.
เงาของคนเหงา
ที่ผ่านมาเวลาเยียวยาพี่
จนวันนี้เกือบหายคลายความหมอง
จากวันนั้นชอกช้ำน้ำตานอง
วันที่น้องลาพี่ไปมีใคร
ยังจำคำเจ้าบอกก่อนจะจาก
คำที่ฝากให้ช้ำน้ำตาไหล
สิ่งที่บอกก่อนเจ้าจะลาไกล
ว่าเยื่อใยเราหมดอย่าจดจำ
แล้ววันนี้น้องจ๋ามาหาพี่
เมื่อเขามีคนใหม่ใจเจ้าช้ำ
มาขอโทษสิ่งที่เจ้าเคยทำ
มากลับลำทวงรักพี่ชักงง
แล้วจะให้พี่ทำอย่างไรเล่า
หากเป็นเจ้าลองคิดนิดอนงค์
เมื่อวันเก่าเจ้ายังทิ้งพี่ได้ลง
ใครก็คงกลัวช้ำมันย้ำรอย
5 เมษายน 2550 23:16 น.
เงาของคนเหงา
ใยต้องให้งอนง้อขอเจ้าด้วย
แม่คนสวยวานบอกใช่หลอกถาม
จะรีบจัดให้เจ้าไม่เอาความ
ทำให้ตามใจน้องมาลองดู
พี่ไม่รู้ใจหลอกช่วยบอกนิด
จะรีบคิดไม่นานได้ผ่านหู
จัดไปให้ตามใจเจ้าโฉมตรู
จะขอสู้ทนคิดไม่ปิดทาง
5 เมษายน 2550 22:50 น.
เงาของคนเหงา
คนหลายใจใยมาหลอกบอกว่ารัก
แล้วมาหักอกพี่ก่อนหนีหาย
ให้ใจปวดเจ็บแสบแทบละลาย
ใยต้องหน่ายหนีหน้าไม่มาเจอ
ก่อนนี้เจ้าคอยเฝ้าเอาใจพี่
จากเคยหนีพี่เริ่มรักจักเสนอ
จนวันนี้ทั้งใจให้กับเธอ
มารอเจอน้องเจ้าเงาไม่เห็น
แต่วันนี้น้องเจ้าเค้าไปไหน
รู้มั้ยใครคอยเจ้าเฝ้าจนเย็น
จนเหงื่อยเขาไหลหกตกกระเซ็น
แม้ไม่เห็นหน้าเจ้ายังเฝ้ารอ
หน้าส่วนตัว
817
