24 กรกฎาคม 2550 08:41 น.
เขมรน้อย
ลูกขอไหว้ขอกราบบนตักแม่
สุดรักแท้ของลูกยิ่งสิ่งใหน
น้ำนมแม่บริสุทธิ์แท้กว่าสิ่งใด
มันยิ่งใหญ่เหนือสิ่งใดในโลกา
ยามลูกป่วยลูกท้อขอแม่ช่วย
ยามแม่ป่วยแม่ท้อลูกห่างหาย
แม่จะสิ้นลมหายในใกล้ความตาย
ลูกนั้นหายลับไปไม่ดูแล
ลูกอยู่ครรภ์ของแม่เฝ้าถนอม
เฝ้าเห่กล่อมจนลูกเติบใหญ่หนา
แม่ไม่เคยบ่นให้ลูกเอือมระอา
แต่กลับรักลูกยานั้นเพิ่มเติม
ลูกซาบซึ้งบุญคุณของแม่นัก
สุดที่รักของลูกเป็นไฉน
จะกินอยู่หรือหลับนอนเป็นอย่างไร
ลูกจะไปตอบแทนคุณของแม่เอง
20 กรกฎาคม 2550 09:14 น.
เขมรน้อย
เมื่อยามนึกคิดถึงคนึงรัก
ใจประจักษ์รักเขาไม่จางหาย
ถึงจากไปหัวใจยังไม่วาย
ถึงจะหมายปองรักประจักษ์เทอร์
อยู่ในห้วงความฝันที่ยังรัก
ถึงอกหักจะรักเขาไม่จางหาย
ถึงชีวิตจะถึงแก่ความตาย
ยังไม่วายคิดถึงเทอร์ทุกคืนวัน
ยามหลับตืนยืนนอนยังคิดถึง
เฝ้าคำนึงถึงเทอร์พ่อจอมขวัญ
ถึงจะไปแต่ใจยังห่วงกัน
เฝ้ารอวันเทอร์กลับมาหาฉันคืน
18 กรกฎาคม 2550 08:02 น.
เขมรน้อย
เมื่อเกิดมา บนโลกนี้ มีแต่ย่า
คอยดุด่า อบรมและสั่งสอน
จะกินอยู่หรือเห่กล่อมให้หลับนอน
ทั้งคอยป้อนข้าวปลาอาหารกิน
ท่านเป็นผู้อุ้มชูและฟูมฟัก
ที่คอยรักคอยห่วงกันหนักหนา
คอยให้ความอบอุ่นกับหลานมา
ท่านอุตส่าห์เลี้ยงดูถึงทุกวัน
ท่านคอยหวงคอยห่วงยามไกลห่าง
ท่านอ้างว้างเมื่อเรานั้นหลบหนี
ท่านคอยรักคอยถนอมและปรานี
ท่านเป็นที่พึ่งทางใจแต่ต้นมา
ยามหลานท้อหลานเหงาท่านคอยช่วย
ยามเราป่วยเราใข้ท่านรักษา
ท่านเป็นยารักษาใจและกายา
ท่านช่วยหาความสุขมาให้เรา
ยามจากท่านไปใกลใจคิดถึง
เฝ้าระลึกคิดถึงคำนึงหา
ย่าเป็นผู้คอยอุ้มชูแต่ต้นมา
เทิดทูนย่าเหนือหัวยิ่งสิ่งใด
หน้าส่วนตัว
2703
