21 ธันวาคม 2547 11:30 น.
เก๋า
อย่าเสียใจ ไปเลย นะคนดี..
..ที่ตรงนี้ ยังมีคน คอยห่วงหา..
..ยังเฝ้ารอ รองรับ ซับน้ำตา..
..วันที่เทอ..เหว่ว้า ไม่มีใคร..
..อย่าเศร้าสร้อย ไปเลย นะคนดี..
..เทอยังมี วันพรุ่งนี้ ที่สดใส..
..เมื่อเมฆฝน ที่หม่นฟ้า ซาลงไป..
..เธอจะพบ กับวันใหม่..ที่สวยงาม..
พร้อมจะอยู่ เคียงข้างกาย ยามไหวหวั่น..
..พร้อมจะเดิน ร่วมฝ่าฟัน ซึ่งขวากหนาม..
..ส่งแรงใจ..ให้เธอสู้ อยู่ทุกยาม..
..จงเดินตาม ความใฝ่ฝัน อันยาวไกล..
..เปรียบชีวิต เหมือนละคร ตอนหนึ่งๆ..
..อาจมีซึ่ง ตอนเธอนั้น จะหวั่นไหว..
..ย่อมต้องมี ตอนเจ็บปวด รวดร้าวใจ..
..มีตอนที่ ต้องร้องไห้ ทุกข์ระทม..
..แต่เมือ่ใด ที่บทร้าย ได้พ้นผ่าน..
..ย่อมถึงวัน..ที่หัวใจ..ไม่ขื่นขม..
..ปล่อยความเศร้า..ให้ลอยไป..กับสายลม..
..ถึงจะล้ม..ลุกเดินต่อ...อย่าท้อใจ.
23 สิงหาคม 2547 13:58 น.
เก๋า
โกรธเธอ (ไม่ลง.)
ภู ตะ วัน ตะวันรอน
อยากจะโกรธ.สักพันครั้ง.
แต่ก็ยัง..ทำ..ไม่ได้..
โกรธเธอสักเพียงไร
ยอมอภัย.ให้ทุกที
ด้วยว่า..รักเธอมาก
จนไม่อยากโกรธคนดี
โกรธกัน..แม้นาที.
ใจดวงนี้.แทบขาดรอน.
จึงยอม..ง้อเธอก่อน..
ยอมเสียฟอร์มก่อนทุกที
เพราะรัก.ที่มากมี.
รักคนดี.ยิ่งกว่าใคร..
อยากโกรธใจแทบขาด
เธองอนมาก.รู้บ้างไหม..
เอาแต่ใจ..ตัวเองมากไป
บางทีก็ไร้.ซึ่งเหตุผล.
อยากโกรธใจแทบขาด
อยากลาจาก.คนเจ้าอารมณ์
สุดท้ายทุกครั้งก็จบลง.
คนเจ้าอารมณ์ชนะทุกที.
รู้ไหมเพราะอะไร.
อยากบอกไว้ที่ตรงนี้
เพราะรักหรอกคนดี.
ใจดวงนี้.ถึงยอมทน.
หันมองกลับสักหน่อย.
แล้วค่อย ๆ ปรับตัวลง.
หัดง้อก่อนสักหน
คนที่ทน.คงยินดี..
ให้เขา.ได้รู้บ้าง
เธอก็รัก.เขาคนนี้
จึงยอมง้อ..สักที..
ทำแค่นี้รักยืนยง..
23 สิงหาคม 2547 13:52 น.
เก๋า
ขอโทษ ก็แค่คำนี้....
ลอยไปในสายลม
ขอโทษ......ก็แค่นี้...............หรือเธอ
ที่บอกฉันเสมอ...................ทุกครั้ง
แม้ที่ไม่เจอะเจอ................ขอโทษ
ขอโทษ...มันหยุดยั้ง...........โกรธฉัน....หรือไง
วันนี้เธอมาทำผิดแค่....ขอโทษ
อย่าได้โกรธกันเลย.....จะได้ไหม
วันอื่นอื่นก็ขอโทษ.......เธอแล้วไง
เธออย่าได้โกรธกัน....เลยนะเธอ
ก็แค่นี้เธอพูดได้แค่นี้
ขอโทษนะ....คนดี....น้ำตาเอ่อ
ผิดแค่ไหน...ก็บอกได้...ขอโทษนะเธอ
จะพร่ำเพ้อไปทำไมเพียงหนึ่งคำ
ที่ฉันเจ็บ...เธอจะรู้บ้างไหม
ฉันเจ็บใจ...เธอกลับเห็นมันขำ
แล้วเธอก็....ขอโทษ...เธอนั้นย้ำ
เธอก็พร่ำ.....ขอโทษนะ.....ไม่ตั้งใจ
ฉันโกรธเธอ....เธอรู้ไหม.....ว่าฉันโกรธ
ฉันไม่โทษเธอหรอกนะ....เธอทำได้
เธออาจเลิก...รักฉัน....เลิกห่วงใย
เธอถึงไม่ใส่ใจ.....ไม่เหลียวแล
ฉันมันคงมีค่า...แค่ขอโทษ
ฉันขอโทษ......เธอพูดได้ไม่แยแส
ต่อไปนี้เธอไม่ต้อง....มาเหลียวแล
มาตอแยต่อฉัน......อีกต่อไป
เก็บคำว่า .....ขอโทษ.... ของเธอซะ
แล้วเธอจะไปไหน....ก็ทำได้
ถ้าเธอยังรู้ว่านี้.....ขอโทษ.....ไง
เธอไปได้.....ไปไกลไกล.....ไม่ต้องแคร์............
จะพูดอะไรคิดก่อนสื่อความหมายให้ดี ไม่เช่นนั้น คุณจะเสียโอกาสที่ดีดีไป.....
ขอโทษ คำนี้ ถ้าใช้บ่อย จะไม่ดีต่อตนเอง เลือกใช้ให้ถูกกาลเทศะ ไม่มีใครอยากได้ยินแค่คำว่าขอโทษหรอก.....
23 สิงหาคม 2547 13:46 น.
เก๋า
แหมเรียนคอมฯ แสนจะง่าย ใครว่ายาก
สบายมาก สอนมาเถอะ ได้ทุกเรื่อง
เข้าสายสาย นั่งหลังหลัง หลับเนืองๆ
เพื่อนๆเคือง เพราะกรนดัง ไม่ฟังครู
ตื่นก็ได้ มองไม คนมันเก่ง
คนมันเจ๋ง ที่ครูสอน นั่นขี้ผง
นี่ดีกว่า โปรแกรมไพ่ ใจจรรลง
เดี๋ยวก็คง หมดคาบเรียน เปลี่ยนที่ไป
ท่าทางเหมือน สนใจจอ จับตาจ้อง
สายตามอง สิบแจ๊กควีน คิงส์อยู่ไหน
แต่ตอนสอบไฟนอลถึงซึ้งใจ
มันไม่มีโปรแกรมไพ่ ให้ตอบเลย
23 สิงหาคม 2547 13:36 น.
เก๋า
ลองคิดว่าตนเป็นน้องแนท
Darkness_Hero
ทำก็ทำฉันก็ทำเพื่อชีวิต
อย่าลิขิตให้เดินตามจะได้ไหม
จะทำตัวแบบนี้จะทำไม
คุณเป็นใครใยต้องมารังควาน
ฉันทำแล้วฉันก็ใด้เงิน
ไม่ต้องการคำเยินยอที่แสนหวาน
แค่ต้องการให้ผ่านพ้นทุกวันวาน
ด้วยรากฐานความเป็นคนคงรู้ดี
จะว่าไปแค่อยู่รอดก็ลำบาก
จำต้องฝากทอ้งไว้แบบนี้
เงินทุกบาทยากเย็นใช่ได้ฟรี
ทำแบบนี้หนักหัวคุณหรืออย่างไร
ยุ่งอยู่ได้นี่มันเรื่องของฉัน
ทุกๆวันใช่ว่าจะสดใส
สื่อก็เล่นประโคมข่าวทุกวันไป
ไม่สนใจถ้าโดนบ้างคงรู้ตัว
ถ้าวันนี้ในข่าวไม่ใช่ฉัน
เรื่องแบบนี้คงไม่มาให้เห็นหัว
ใครจะทำไม่ลงข่าวให้หมองมัว
ฉันทำชั่วทำเลวร้ายหรืออย่างไร
ถ้าวันนี้คนในข่าวเป็นญาติคุณ
คำสถุลต่างๆจะลงไหม
พวกนักข่าวปากหมาไร้หัวใจ
เพราะไม่ใช่ญาติคุณจึงไม่ลง
ใช่ไม่รู้ว่าทำหนังสือพิมพ์
คุณคงยิ้มได้เงินอนิสงค์
แต่ฉันเสียชื่อเสียตระกูลวงศ์
หวังว่าคงรู้ตัวบ้างสักครา
บนน้ำตาและความทุกข์ของตัวฉัน
นับเงินกันมันมากใช่ไหมหา?
แต่ตัวฉันร้องไห้หมดหยดน้ำตา
ขอตราหน้าพวกคุณสถลจริง
หน้าส่วนตัว
969
