26 ธันวาคม 2547 17:59 น.
เก่งกาจ
สวัสดีครับคุณผู้อ่านวันนี้ ลืมผมไปหรือยังครับ ผมกัสนะครับ คุณคงทราบเรื่องระหว่างผมกับแก้ว แล้วใช่ไหมครับ หลายคนคิดว่าผมเห็นแก่ได้ ครับ ผมไม่ขอแก้ตัว แต่ผมมีบางอย่างจะเล่าให้พวกคุณ โปรดอย่าพึ่งปิดหน้านี้นะครับ ช่วยฟังคนเลวอย่างผมสักสองสามนาที คงไม่ขอร้องพวกคุณเกินไป
หลังจากที่ผมกับแก้วเลิกกันแล้ว ผมไม่ได้มีความสุขอย่างที่พวกคุณเข้าใจหรอกนะครับ ผมไม่ได้เป็นแฟนแก้วไม่ได้หมายความว่า ผมเลิกรักเธอ ผมเคยบอกคุณไปตั้งแต่ตอนแรกแล้วว่า แก้วคือหญิงเดียวในดวงใจของผม แต่เพราะเวลาทำให้ผมเลือกเธอไม่ได้ เพราะผมมีแฟนอยู่ก่อนแล้ว คุณคงรู้แล้วว่า แก้วมีแฟนใหม่ชื่อดนัย ดูท่าว่าตอนนี้คนที่มีความสุขที่สุดคงเป็นแก้ว ส่วนผมผิดคาดอย่างที่พวกคุณเข้าใจ คุณคงคิดว่าผมคงมีความสุขอยู่กับแฟนของผม แล้วทิ้งรอยแผลให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่ครับ การที่เราอยู่กับคนที่เราไม่เคยรัก มันทรมานยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ทั้งตัวเราเองและคนรัก
จะตกใจไหมครับ ว่าตอนนี้ผมเลิกกับแมงปอแล้ว
ไม่เชื่อหรือครับมันเป็นเรื่องจริง แฟนผมรู้ความจริงว่าผมไม่เคยรักเธอ ก็คือ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ เธอเห็นสติ๊กเกอร์รูปใบหนึ่งที่ติดในกระเป๋าผม เธอก็ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยซื่อสัตย์กับเธอเลย เธอจึงขอเลิกกับผม ถ้าคุณถามว่าผมรู้สึกอย่างไร จะเกลียดผมไหมครับ ถ้าผมบอกว่า ผมไม่เสียใจที่เธอบอกเลิก แต่ผมรู้สึกผิดที่ทำกับเธอเหมือนตัวตลกตัวหนึ่ง แล้วผมก็รู้สึกว่าหลังจากนี้ผมจะทำตามที่หัวใจของตนเองเรียกร้องนั่นคือ กลับไปหาผู้หญิงที่ผมรักที่สุด นั่นก็คือ แก้ว แต่ผมไม่อาจทราบอนาคตได้ว่าวันข้างหน้ามันต้องลงเอยอย่างนี้ อย่างไรหรือครับ ก็อย่างที่แก้วบอกพวกคุณ เธอเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนที่ดีพร้อมสำหรับเธอ นั่นก็คือดนัย ผมไม่สนิทกับดนัยสักเท่าไหร่ เคยคุยกันไม่กี่ครั้งตอนที่เรียนที่คณะ ผมไม่รู้หรอกครับว่าดนัยเขามีนิสัยใจคอเป็นอย่างไร ไว้ใจได้หรือเปล่า แต่เท่าที่คุณฟังแก้วเขาเล่า คุณคิดเห็นกันอย่างไรหรือครับ แต่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร ผมก็หวังว่าเขาจะรักแก้วได้สักครึ่งหนึ่งเท่าที่ผมรัก
คุณผู้อ่านครับ ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมจะบอกกับคุณ คุณคงไม่รู้สึกสงสารหรือว่าเห็นใจผมแม้แต่น้อย แต่ผมอยากบอกว่า ผมเจ็บปวดเหลือเกินที่คนที่ยืนอยู่เคียงข้างแก้ววันนี้ไม่เป็นผม แต่ผมจะทำอย่างไรได้ละครับนอกจากยอมรับความจริงว่า ณ เวลานี้ แก้วนั้นลบผมออกไปจากหัวใจจนหมดสิ้น แต่ผมก็ยินดีที่เห็นเธอมีความสุข และยังห่วงใยเธอเสมอ เธอจะเป็นผู้หญิงที่ผมรักไปตลอดชีวิต ผมรู้ว่าแม้ผมจะเคยพูดสัญญากับเธอ แต่หัวใจของผมนั้นผูกพันสัญญาขึ้นมาโดยที่เธอไม่เคยรู้แม้แต่น้อย เธอรู้อะไรเกี่ยวกับผมบ้างหรือครับ เธอคงบอกตนเองว่าผมเป็นเพียงผู้ชายที่ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเอ่ยคำขอโทษที่เคยไปหลอกลวงเธอเอาไว้ แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ สมควรแล้ว ผมสมควรแล้ว
จะตกใจไหมครับถ้าผมจะบอกว่า ระหว่างวันหนึ่งที่ผมไปซื้อของกินที่ร้านเซเว่นอีเลฟเว่น ผมเห็นดนัยเอาผู้หญิงซ้อนรถจักรยานยนต์ไปที่ไหนสองคน ท่าทาง ลับ ๆล่อบอกไม่ถูก เหมือนไม่อยากให้ใครเห็นเขาในตอนนี้ แล้วทั้งดนัยและผู้หญิงคนนั้นดูสนิทกันดี คุณคงคาดไม่ถึงแน่ ถ้าผมจะบอกว่า ผู้หญิงคนนั้นคือแมงปอแฟนเก่าผม ผมควรทำอย่างไรดี ประวัติกำลังซ้ำรอยเดิมอีกแล้วสำหรับแก้ว ผมไม่อยากให้แก้วต้องเจ็บปวดอีก แต่ผมจะทำอะไรได้ ผมไม่มีสิทธิ์ ผมเป็นเพียง อะไรดีละครับ สถานะของผม แค่คำว่าเพื่อนยังดูสูงส่งไปสำหรับผู้ชายอย่างผม แต่ไม่ว่าอย่างไร ผู้ชายเลว ๆคนนี้แหละครับ จะอยู่เคียงข้างเธอเอง หากวันที่ผมเฝ้ารอมาถึงจริง ๆ ผมจะไม่ยอมปล่อยเธอไปอีกแล้ว ผมนี้แย่ จริง ๆ ใช่ไหมครับคุณผู้อ่านแค่ปกป้องผู้หญิงคนเดียวยังทำไม่ได้เลย ยังมีหน้ามาพูดว่ารักเธอ แล้วบอกว่าเธอเป็นหญิงเดียวในดวงใจ ผมทุเรศตนเองจัง
ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากทนดูไอ้ผู้ชายคนนั้น คนที่แก้วยอมมอบความไว้เนื้อเชื่อใจทั้งหมดให้กับมันโดยไม่มีข้อแม้ แต่สิ่งที่มันตอบแทนคือการหลอกลวง ผมมีสิทธ์ไปทำอะไรได้ ในเมื่อผมเองก็เคยเป็นอย่างนั้นในสายตาแก้ว คุณคิดว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ
20 ธันวาคม 2547 13:53 น.
เก่งกาจ
สวัสดีค่ะทุกคน พวกคุณคงสงสัยว่าแก้วหายไปไหน เรื่องราวจะเป็นอย่างไรวันนี้แก้วจะมาเล่าให้ทุกคนได้รับรู้กันค่ะ
หลังจากที่แก้วรู้ความจริงทุกอย่าง เย็นวันนั้นวันที่แก้วพบใครอีกคนที่โรงหนังกับกัส แก้วก็พบว่าตอนเย็นกัสมารอแก้วอยู่แล้ว ดูเหมือนเขาจะรู้ด้วยคะพวกคุณ ว่าแก้วรู้ความจริง ว่าเขาหลอกลวงคนที่ตนเองบอกว่ารัก แก้วอยากจะขำในความโง่ของตนเองเหลือเกิน
ทันทีที่เราเผชิญหน้ากัน แก้วเบือนหน้าไปอีกทางด้วยความรู้สึกที่ว่าต่อไปนี้จะมองหน้าเขาด้วยความรู้สึกที่ดีเหมือนเดิมได้อย่างไร น้ำตาไหลรินลงมาเมื่อไรก็ไม่รู้ เขาเดินเข้ามาแล้วก้มหน้าบอกกับแก้วว่าแก้ว กัสขอโทษเขาพูดเสียงเบานะคะ แต่มันชัดเจน แต่คำคำเดียวนั้นแหละค่ะ ที่ทำให้แก้วระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างอัดอั้นไม่อยู่อีกแล้ว แหมถ้าเป็นคุณคุณจะทนไหวหรือคะที่ต้องเป็นผู้หญิงโง่ ๆคนหนึ่งโดนผู้ชายที่ตนเองทั้งรักและไว้ใจสวมเขาให้อย่างนี้ แก้วพยายามหาคำพูดที่อยากให้มันกรีดหัวใจที่แสนดำของเขาให้รู้ถึงความเจ็บปวดที่แก้วได้รับ แต่คำพูดที่แก้วหามาได้ก็คือ ขอโทษ หรือ.. เธอใช้คำผิดหรือเปล่ากัส รู้ไหมสิ่งที่เธอทำกับฉันมันร้ายกาจที่สุด เพราะงั้น อย่าบังอาจมาใช้คำ ๆนี้กับฉันจากนั้นแก้วก็ผละออกมา เพราะไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายเลว ๆคนนี้เอง ฉันเกลียดเขา ฉันได้แต่ท่องในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเกลียดเขาเหลือเกิน แต่ทำไมละคะน้ำตาของแก้วกลับไหลรินอย่างยากที่จะควบคุมอารมณ์ที่แสนปวดร้าวของตนเอง
ขณะนั้นเองคะคุณผู้อ่าน กัสเขาก็ดึงมือแก้วไว้แล้วเอ่ยออกมาพร้อมแววตาคู่นั้นที่แสนจริงจังและมีพลังมากมายมหาศาลพอที่จะทำให้แก้วหวั่นไหวในใจขึ้นมาอีกครั้ง เขาซับน้ำตาที่อาบใบหน้าแก้วด้วยมือที่แสนนุ่มนวลของเขา แก้วอยากอยู่กับเขาอยากให้เรื่องในวันนี้เป็นเพียงความฝันแต่มันไม่สามารถเป็นไปได้เพราะคำพูดต่อไปนี้ของเขานั้นเอง ผมรู้ว่าคุณเกลียด และโกรธผม แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่า เมื่อผมพบคุณ ผมอยากบอกคุณเหลือเกินว่ารักคุณแค่ไหน อยากมีวันเวลาที่ดีกับคุณ แม้ว่าสิ่งที่ต้องแลกกับการที่คุณได้รู้ความในใจของผม มันต้องแลกกับที่คุณต้องเกลียด และโกรธผมไปตลอดชีวิต ผมก็ยอมจากนั้นเขาก็เดินจากฉันไปค่ะ แก้วรู้ได้ทันทีว่าทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างเราต่อจากนี้มันจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว เท่านั้นเองค่ะคุณ แก้วก็ปล่อยโฮออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้
แต่ไม่นานแก้วก็ได้พบกับใครอีกคนหนึ่งค่ะที่มาเยียวยารอยแผลในใจแก้วให้มันจางลง เขาคือเพื่อนร่วมภาคเดียวกับแก้ว เขาชื่อดนัยค่ะ แก้วพบเขาหลังจากที่ขึ้นเรียนปี 2 เขาเป็นห่วงเอาใจใส่แก้วทุกอย่าง และหลังจากวันเปิดเทอมได้สองวันเราไปไหนมาไหนด้วยกัน เพราะเพื่อนสนิทของแก้วเขาป่วยและไม่มาเรียน เราจึงมีโอกาสได้พูดคุยกันมากกว่าเทอมที่แล้ว เราเรียนรู้นิสัยกัน แล้ววันหนึ่งดนัยเขาก็มาบอกรักแก้ว แล้วเขาก็ขอคบกับแก้ว แก้วบอกเขาว่าจะให้เขาเป็นเพื่อนชายที่สนิทที่สุด แต่ในใจเขาแก้วรับรักเขาไปแล้ว โดยแก้วไม่อยากถามเสียงข้างในของหัวใจของตนเองว่าที่เลือกคบกับดนัยเป็นเพราะรักเขา หรือว่าต้องการลืมคนที่ตนเองรักกันแน่ แต่ไม่ด้วยว่าเหตุผลใด แก้วจะเลือกดนัยค่ะ เพราะแก้วรู้ดีว่าชายคนนี้ต้องไม่ทำให้แก้วเสียใจเหมือนใครบางคน
คุณผู้อ่านเป็นกำลังใจให้แก้วด้วยนะคะ และช่วยดูแทนแก้วทีว่าดนัยนั้นจริงใจกับแก้วเพียงใด คุณอยากทราบไหมค่ะว่าเขาดีกับแก้วยังไง ก็ทุกเช้าเย็นเขาก็จะคอยมารับมาส่งแก้วไปเรียน ดูแลเรื่องการเรียนของแก้ว ตรงไหนไม่เข้าใจเข้าก็คอยสอน วันหนึ่งเราเล่นงักข้อกัน แล้วเขาก็ทำมือแก้วเจ็บระหว่างที่เขากำลังเดินมาส่งแก้วตามทางเดินที่เต็มไปด้วยผู้คน เขาก็คุกเข่า เขาคุกเข่านะคะ แล้วพูดว่า" แก้วอย่าโกรธเรานะเราไม่ได้ตั้งใจทำให้แก้วเจ็บ "แก้วอึ้งมาก ทั้งอายคนแถวนั้นแต่ก็ยินดีที่เขารักแก้วถึงเพียงนี้ ในใจแก้วเริ่มจริงจังกับเขามากขึ้นทุกที แต่ก็รู้ว่าอีกด้านหนึ่งของหัวใจ แก้วยังลืมใครบางคนไม่ได้ และอีกคำพูดหนึ่งค่ะพวกคุณคือดนัยเขาบอกว่าหากชีวิตนี้ไม่ได้มีแก้วอยู่เคียงข้างเขาจะไปบวช แก้วอึ้งมากเลยค่ะไม่คิดว่าเขาจะจริงจังกับแก้วถึงเพียงนี้
คุณคิดว่าดนัยเขาจริงใจกับแก้วไหมค่ะ
(จากเรื่องจริงอาจจะจบช้า อยากให้พวกคุณช่วยกันวิจารณ์ว่าดนัยจริงใจกับแก้วไหม ขอบคุณที่ติดตามจ๊ะ)
Lovers
0 คน เลิฟเก่งกาจ
หน้าส่วนตัว
1246
