12 ธันวาคม 2549 14:04 น.
เก็บดาว
ยามห่างไกลใจท้อขอคิดถึง
จะวันหนึ่งวันใหนใจห่วงหา
ขอคิดถึงเธอบ้างบางเวลา
และหวังว่าเธอนั้นหนาไม่ว่ากัน
ไม่ว่าอุปสรรคใดใจอย่าท้อ
คนทางนี้ขอเป็นเช่นความฝัน
หากคิดถึงจริงดั่งที่พูดกัน
ให้คุณหันแหงนมองดาวยามราตรี
จะพบดาวดวงหนึ่งซึ่งทอแสง
เปี่ยมด้วยแรงย่วงใยให้สุขี
จ้องมองเธอด้วยคิดถึงและหวังดี
อยู่กับที่บนนภายามฟ้าเทา
"เก็บดาว"
อุปสรรคหนักแค่ใหนใจจะสู้
หากมีเธอเคียงคู่คงสู้ไหว
แหงนมองฟ้าทุกคราวไม่หนาวใจ
ดาวดวงนั้นทอสายใยแห่งไมตรี
ฟ้าเคียงคู่อยู่เคียงข้างหวังสร้างฝัน
หวังดาวนั้นเคียงข้างไม่ห่างหนี
จะเก็บดาวต่อสายใยใจที่มี
แต่วันนี้นั่งมองดาวยังหนาวใจ
......
ยามมองดาว "ไยหนาวใจ"เหตุใดเล่า
หากจิตเศร้า โปรดระบาย จะได้มั๊ย
อย่าปล่อยคน ทางนี้ คิดห่วงใย
คนห่างไกล กังวล จะทนรอ
" เก็บดาวไ
ต่อไปนี้ คงจะไม่มีอีกแล้ว
1 ธันวาคม 2549 14:25 น.
เก็บดาว
กาลเวลาของคำคืนอันหนาวเหน็บ ค่อยๆผ่านไปตามปกติ แต่ทว่าสำหรับคนๆนี้ มันช่างเร็วเหลือเกิน หากฉันเป็นแม่มด หรือนางฟ้า ฉันจะหยุดภาพเหตุการณ์นี้ให้อยู่แบบนี้ตลอดไป _o_ แต่ในความจริงฉันนะหรือ???ฉันเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดา เป็นคนเกร่งเครียด จนวันหนึ่ง...ฉันได้มาพบกับพวกเค้า รอยยิ้มของฉันมันเกิดขึ้น ทุกครั้งที่เจอพวกเค้า จนฉันจับผิดตัวเองได้
แต่เวลาช่างสั้นเหลือเกิน เมื่อเผลอไปคิดถึงพวกเค้า ความว้าวุ้นหัวใจก็เกิดขึ้น-----------แม้เราจะไกลห่างกันเพียงไหน ฉันยังมองเห็นพวกเค้าเสมอ ฉันเห็นรอยยิ้มอันอบอุ่นเหมือนอย่างเคย และฉันก็ยิ้มให้กับเค้าอย่างเต็มใจเช่นกกัน เพราะพวกเค้าไม่ได้ไปไหน เค้ายังคงอยู่กับฉัน อยู่ที่ตรงนี้
--o--ที่หัวใจ--o--