30 กันยายน 2550 18:07 น.

เชื่อใจเสมอ

เก็บดาว

ยังคงรอคนไกลไม่ไหวหวั่น
ด้วยเชื่อมั่นในนำคำจำเสมอ
พี่สัญญาเรียนจบมาพบเจอ
น้องคอยเก้อกลัวถูกหมิ่นเขานินทา
  แม่เริ่มถามความเคลื่อนไหวใจเราสอง
จะให้น้องตอบเช่นไร?ไร้ปัญหา
ได้แต่เลี่ยงมิยอมเผยเอ่ยวาจา
พี่ไม่กล้าผูกมัดเราน้องเข้าใจ
  เพราะเราต่างต้องเผชิญเดินตามฝัน
หญิงอื่นมาพัวพันพี่หวั่นไหว
แต่ยังเชื่อนำคำพี่ดีกว่าใคร
เส้นทางไกลมิสามารถตัดขาดเรา				
3 สิงหาคม 2550 18:57 น.

ขอยืนอยู่กับที่

เก็บดาว

จะก้าวเดิน  ต่อไป  ก็ไม่กล้า
จะถอยหลัง  กลับมา  ก็สับสน
ทางที่เลือก  ใจน้อง  ต้องกังวล
จิตมืดมน  แน่หรือ?   คือจริงจัง
จะขอยืน  กับที่  มิก้าวต่อ
จะขอรอ  คำตอบใจ  ใช่ที่หวัง
แต่วันนี้  ยืนที่เดิม   เสริมพลัง
ให้เธอฟัง  ฉันนี้เหนื่อย     .............................เหนื่อยสุดใจ


   แต่ไม่เคยคิดที่จะหันไปมองคนที่รอยู่รอบๆข้างใจยังคงเหมือนเดิมเสมอ
คิดถึงน่ะ  คิดถึงทุกวัน   				
3 สิงหาคม 2550 18:42 น.

แค่...คิดถึง

เก็บดาว

ไม่ว่าอุปสรรคใดใจอย่าท้อ
คนทางนี้ขอเป็นเช่นความฝัน
หากคิดถึงจริงดั่งที่พูดกัน
ให้คุณหันแหงนมองดาวยามราตรี
       จะพบดาวดวงหนึ่งซึ่งทอแสง
เปี่ยมด้วยแรงย่วงใยให้สุขี
จ้องมองเธอด้วยคิดถึงและหวังดี
อยู่กับที่บนนภายามฟ้าเทา

				
1 สิงหาคม 2550 18:01 น.

อย่า..ปล่อย..ให้..รอ..นาน

เก็บดาว

อย่า...ลืมถิ่น  เคยอาศัย  ยามไกลห่าง
อย่า...ลืมทาง  สายกวี  ที่อ่อนหวาน
อย่า...ลืมมิตร  นาคร  ใจกลอนกานท์
อย่า...ลืมเรื่อง  วันวาน  ที่ผ่านมา
ปล่อย...ให้คน  ข้างหลังรอ  จนท้อจิต
ปล่อย...ให้มิตร  ถามถึง  คะนึงหา
ปล่อย...หัวใจ ของฉัน  มันด้านชา
ปล่อย...นำตา  ไหลหลั่ง  สั่งใจเธอ
ให้...เวลา  พิสูจน์คน  ยามพ้นห่าง
ให้...เส้นทาง  พิสูจน์ใจ  ห้ามไผลเผลอ
ให้...เชื่อมั่น  ครองสัมพันธ์  จนวันเจอ
ให้..."เสมอ"  ซื่อตรง  คงนิรันดร์
รอ...บัณฑิต  จบศึกษา  มาเยี่ยมบ้าน
รอ...กล่าวขาน  ปริญญา  ที่คว้าฝัน
รอ...รอยยิ้ม  เขาแย้มออก  บอกสัมพันธ์
รอ..เหมือนกัน  ทั้งแต่พราก  จากเราไป
นาน...แสนนาน  กาลหมุนเวียน  เปลี่ยน.พอ.ศอ
นาน...จักรอ  ด้วยคงมั่น  มิหวั่นไหว
นาน..ก็สู้  ถึงทุกข์เข็ญ  จะเป็นไร
นาน...แค่ไหน..ใจน้อง............***คงต้องรอ***
				
1 สิงหาคม 2550 17:46 น.

สุด..แสน..คิดถึง

เก็บดาว

สุด..สายตา  โค้งฟ้ากว้าง  ทางลมผ่าน
สุด..  ทัดทาน  ความเหงา  จิตเศร้าหมอง
สุด...  จะเอ่ย  เฉลยถ้อย  จึงร้อยกรอง
สุด..ใจน้อง  คือคิดถึง  ซึ่งพียา
แสน...พันไมค์  ไกลห่าง  มารขวางกั้น
แสน...หวาดหวั่น  พี่เปลี่ยนรัก  เป็นหนักหนา
แสน...กลัวใจ  พี่คลาดเคลื่อน  เปื้อนนำตา
แสน..พรรณนา  ความกังวล  สับสนใจ
คิดถึง...เอย  คิดถึงคำ  เคยฉำหวาน
คิดถึง...กานท์  พี่เคยกรอง  จิดน้องไหว
คิดถึง...คำ  เคยสัญญา  คราห่างไกล
คิดถึงจัง.......อีกเมื่อไหร่ ..... พี่กลับมา				
Lovers  0 คน เลิฟเก็บดาว
Lovings  เก็บดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเก็บดาว
Lovings  เก็บดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเก็บดาว
Lovings  เก็บดาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเก็บดาว