15 เมษายน 2551 11:22 น.
เก็จถะหวา
ใจจดจำคำอ้อนตอนวสันต์
ถึงเหมันต์ฤกษ์ดีพี่มาหา
พร้อมผู้ใหญ่จะยกขันหมากมา
จนเมษาคิมหันต์นั้นไร้เงา
แม้สงกรานต์ปีนี้พี่หายลับ
มิย้อนกลับมาหาเหมือนปีเก่า
หรือสัญญารักมั่นนั้นสองเรา
เพียงว่าเปล่าปล่อยวางจืดจางไป
คืนอ้อมแขนอบอุ่นหนุนต่างหมอน
คืนเว้าวอนอ่อนหวานจนวาบไหว
คืนสองเราหยอกเย้าเฝ้าเอาใจ
คืนที่ใจสองดวงเป็นหนึ่งเดียว
เพียงวันนี้พี่หายมิได้ข่าว
เพียงปวดร้าวหัวใจไม่เหลือเสี้ยว
เพียงความหวังพังทลายคล้ายรวงเรียว
เพียงสูญเรี่ยวสิ้นแรงกับรักเรา
จะลาจากลำบากใจหรือไรพี่
หรือหลบลี้สัญญาไปหาเขา
ช่วยบอกน้องสักคำเพียงเบาเบา
ว่าสองเราเลิกกันจบสัญญา
สิ้นสงกรานต์รักเราก็เลิกร้าง
แยกสองทางหัวใจหยุดไขว่คว้า
เพียงจบลงตรงน้องนองน้ำตา
หยุดเหว่ว้าหยุดเศร้าหยุดร้าวราน....