15 พฤศจิกายน 2550 08:45 น.
เก็จถะหวา
งามเหลืองทองในนาน่าชมนัก
อุ่นไอรักกลางถิ่นดินแดนหนาว
เตรียมกะการณ์เก็บเกี่ยวเป็นเรื่องราว
โน้มรวงข้าวหอมไอดินกลิ่นท้องนา
กาลเวลาสามเดือนเลื่อนพ้นผ่าน
เริ่มไถหว่านปักดำกรำพรรษา
พื้นที่ว่างเขียวขจีสุดสายตา
ได้เวลาเรืองรองผ่องอำไพ
ด้วยหยาดเหงื่อแรงงานที่รินหยด
หลั่งรินรดผืนนาข้าวกล้าใหญ่
เป็นรวงทองท้องทุ่งงามวิไล
ชาวนาไทยแย้มยิ้มเอิบอิ่มพลัน
เก็บเกี่ยวกันคราวนี้มีอิ่มสุข
ได้สนุกสามัคคีมีสุขสันต์
เตรียมกฐินทอดผ้าร่วมบุญกัน
ฉลองวันลอยกระทงคงเปรมปรีดิ์
นี่แหละหนาแดนไทยแต่ก่อนเก่า
บ้านเมืองเราดีงามความสดสี
มีรอยยิ้มสุขใจเปี่ยมไมตรี
ดินแดนนี้เรืองรองท้องทุ่งไทย
งามเหลืองทองในนาหาดูยาก
ลูกหลานพรากจากนาไปอยู่ไหน
ท้องนาร้างขาดคนมาใส่ใจ
ลำนำใหม่ชีวิตเปลี่ยนทิศทาง....
12 พฤศจิกายน 2550 20:08 น.
เก็จถะหวา
เมื่อปักใจรักกันในวันนี้
หวังจะมีรักนานคงหวานชื่น
กี่ปีเดือนเลื่อนลับไม่กลับคืน
ยังยิ้มรื่นใจปองครองคู่กัน
อุปสรรคมากมายหมายฟันฝ่า
หวังไขว่คว้ารักไว้ไม่หวาดหวั่น
แม้ลำบากเพียงไรใคร่ยืนยัน
จะคงมั่นรักแท้แน่นิรันดร์
จากวันคืนชื่นสุขมีทุกข์ท้อ
เฝ้าพะนอยิ้มได้ใจสุขสันต์
แม้จะเหนื่อยจะหนักทุกคืนวัน
จะเฝ้าฝันตามติดมิคิดไกล
ใครจะชอบจะชมสมคำรัก
จะแน่นหนักรักเดียวไม่เหลียวไหน
มีเพียงหนึ่งเท่านี้กำลังใจ
ขอมอบให้ด้วยรักและภัคดี
ด้วยดวงใจใฝ่รักเกินจักห้าม
กี่คำถามคำตอบมอบมานี่
ว่ารักแท้แน่จริงยิ่งชีวี
ขอคนดีอย่าข้องใจให้กังวล
ต่อให้ไกลเพียงใดใจมั่นรัก
หมายสมัครมอบใจให้ทุกหน
อยากจะบอกว่าซึ้งในกมล
จะรอคนอุ่นไอใจยั่งยืน........
11 พฤศจิกายน 2550 22:23 น.
เก็จถะหวา
ฮ้า ไฮ้ กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ
แก้กองกิเลส ทำคนให้เป็นคน
----------------------------------------------------
น้ำใจนักกีฬาย่อมกล้าหาญ
ฝึกต้านทานรู้ขยันหมั่นฝึกฝน
ย่อมแข็งแรงมานะรู้อดทน
ชัยชนะที่ใจตนใช่อ้อนวอน
กลยุทธ์ใดใดไม่สู้ซ้อม
และอ่อนน้อมเชื่อฟังผู้สั่งสอน
มุ่งมั่นหมายจริงจังทุกขั้นตอน
ทนเหนื่อยก่อนย่อมดีมีพลัง
เทคนิคและทักษะจะสอดคล้อง
ตามครรลองฝึกบ่อยค่อยมีหวัง
ลงชิงชัยตั้งใจด้วยจริงจัง
แม้พลาดพลั้งให้อภัยไม่ว่ากัน
ลงสนามสู้ชิงชัยไม่ท้อถอย
ฝีมือด้อยยอมรับไม่หุนหัน
แม้ชนะไม่เยาะเย้ยผู้แพ้พลัน
เธอและฉันชิงชัยแค่ในเกม
เมื่อจบสิ้นกีฬามาจับมือ
เราก็คือเพื่อนกันสุขเกษม
มิตรไมตรีมีให้ใจอิ่มเอม
ต่างก็เปรมปรีดาสามัคคี
เปรียบกีฬาคือยาอันวิเศษ
ดับกิเลสในใจให้ผ่องศรี
รู้อดทนมีชัยย่อมยินดี
ฝึกคนมีน้ำใจอภัยกัน
http://www.yimwhan.com/board/show.php?user=dokya&topic=8&Cate=3
10 พฤศจิกายน 2550 00:25 น.
เก็จถะหวา
จิตเสรีที่มาจากแดนเกิด
คนหลงเพลิดพาเพลินเกินจักหวน
โลกว้าวุ่นดั่งใจใส่โซ่ตรวน
แม้ชี้ชวนเบื่อทุกข์คลุกเปลือกตม
แดนแห่งนี้เคยเงียบและเรียบง่าย
ชนหญิงชายสงบใจไร้ขื่นขม
คิดสร้างสรรค์สิ่งใหม่ใฝ่นิยม
จักทับถมตัวตนบนทางเดิม
คนลืมสิ้นธรรมดามาก่อนเก่า
เรื่องมันเศร้าโลภหลงรักส่งเสริม
ตกเป็นทาสวัตถุที่ต่อเติม
เป็นตัวเพิ่มกิเลสเหตุก่อการ
ใช้ชีวิตเวียนวนบนทางเปลี่ยว
แต่โดดเดี่ยวปลีกตนทนร้าวฉาน
อยู่ลำพังเงียบเหงาและร้าวราน
แม้สมานลืมสมัครรักจริงใจ
คนสังคมคบกันพลันฉาบฉวย
ต่างรุ่มรวยรอยยิ้มพริ้มสดใส
แต่ก็ยังรู้สึกลึกข้างใน
ว่าแล้งไร้ไมตรีที่อิ่มพอ
ยังอ้างว้างท่ามกลางโกลาหล
มีผู้คนมากมายวุ่นวายหนอ
นั่งนิ่งฟังอยู่กับตนทนเงียบรอ
เรียบง่ายหนอสุขแท้แค่เงียบเอง.........
8 พฤศจิกายน 2550 22:13 น.
เก็จถะหวา
เมื่อมีรักคาดหวังเป็นดั่งคิด
รักเป็นพิษผิดหวังนั่งเหงาหงอย
ตาเหม่อมองฟ้าไกลใจเลื่อนลอย
น้ำตาพลอยรินหยดรดแก้มนวล
เคยรักกันหวานรื่นชื่นใจนัก
ต้องขืนหักลาลับไม่กลับหวน
เจ้าของใจเขามีตามยียวน
เขาสงวนใฝ่ปองจำต้องลา
ยามใจหม่นเอกาหาใครปลอบ
ไร้คำตอบจากเขาเราครวญหา
คงลืมแล้วรักมั่นที่สัญญา
คงถึงครายิ้มฝืนทำชื่นทรวง
เหมือนกับว่าขาดกันในวันนี้
เราไม่มีเยื่อใยคิดห่วงหวง
รักแค่ไหนซึ้งใจใช่รักลวง
จักเลยล่วงช้ำตรมด้วยข่มใจ
ช่างมันเถอะใจจ๋าหม่นหมอง
เมื่อคิดตรองดูแลคิดแก้ไข
ให้โอกาสตัวเองภาคภูมิใจ
ตัดสินให้ละวางเป็นทางดี
ปัญหารักพ้นใจเมื่อได้คิด
เราหลงติดอารมณ์ชื่นสุขี
ความเปลี่ยนแปรเกิดได้ทุกนาที
สำคัญที่เข้าใจคิดไตร่ตรอง.....
หน้าส่วนตัว
2731
