30 ตุลาคม 2550 21:10 น.
เก็จถะหวา
แม้นกหนูปูปลายังหาหมู่
ไม่อาจอยู่ลำพังอย่างโดดเดี่ยว
สังคมคนสามัคคีรู้กลมเกลียว
ต้องแลเหลียวพึ่งพาเอื้ออาทร
เมื่อพบกันสวัสดีมีความหมาย
ได้ทักทายยิ้มแย้มต่อกันก่อน
คือสัญญานไมตรีมีขั้นตอน
รู้จักอ่อนน้อมใจด้วยไมตรี
ด้วยน้ำใจห่วงใยคอยไต่ถาม
ห่วงถึงความเจ็บไข้ไม่สุขี
นี่แหละหนามิตรแท้สหายดี
จำต้องมีเพือนปลอบเรายามเหงาใจ
ไม่มีใครอยู่ได้โดยไร้เพื่อน
ช่วยติงเตือนชี้นำคำขานไข
ยามเพื่อนสุขร่วมสุขสนุกไป
ยามยากไร้ช่วยเหลือเกื้อหนุนกัน
ความรักเพื่อนสูงค่ากว่ารักคู่
เพื่อนย่อมรู้ซื่อตรงและคงมั่น
รักคู่รักเลิกร้างจืดจางพลัน
เพื่อนเท่านั้นเข้าใจไม่ซ้ำเติม
มิตรภาพเป็นสิ่งดีมีความหมาย
สุขใจกายเพราะเพื่อนดีที่ส่งเสริม
ช่วยสรรค์สร้างย่างก้าวไกลกว่าเดิม
เพื่อนพูนเพิ่มค่าชีวิตจิตใฝ่ธรรม
30 ตุลาคม 2550 08:21 น.
เก็จถะหวา
ขอฝากใจใฝ่รักไปดูแล
มั่นใจแน่รักเขาเราห่วงหา
แม้ห่างกันยิ่งนักขอสัญญา
แค่ห่างตาใช่ห่างไกลในไมตรี
ขอฝากรักฝากใจไปเคียงข้าง
คนอ้างว้างเหงาใจให้สดสี
ขอเธออย่าลืมเลือนนะคนดี
กี่เดือนปีมั่นใจไม่ลืมเลย
ขอห่วงหวงทวงหาสัญญาเก่า
ยังคอยเฝ้าซึ้งใจใครเอื้อนเอ่ย
รักครั้งก่อนวอนเว้าไยละเลย
เหมือนไม่เคยรักกันฉันหมองใจ
ขอแค่รักก็พอไม่ท้อแท้
ขอเพียงแค่ฝากฝันไม่หวั่นไหว
ขอพักพิงอิงแอบแนบอุ่นไอ
ฝันครั้งใดมีเธอเพ้อรำพัน.................
28 ตุลาคม 2550 10:47 น.
เก็จถะหวา
ปางเมื่อพระพุทธา ทรงธรรมาได้รู้แจ้ง
ทุกถ้อยทรงแจกแจง แถลงไว้ให้ปวงชน
ทรงรำลึกถึงมารดร ท่านม้วยมรณ์ไม่ยินยล
เพราะท่านก่อเกิดตน จึงได้ค้นพบสัจธรรม
ด้วยญานอันประเสริฐ รู้คุณเลิศก่อเกิดกรรม
ประสงค์จะน้อมนำ รสพระธรรมโปรดมารดา
เสด็จสู่สรวงสวรรค์ เพื่อกำนัลพระธรรมา
ท่านจุติเป็นเทวา อยู่ชั้นฟ้าวิมานแมน
เทพไท้ล้วนยินดี ประชุมที่ร่วมแห่แหน
เชิญท้าวมาสู่แดน ดาวดึงส์จึงพบเจอ
ท่ามกลางสรวงสวรรค์ สิ่งสำคัญอันเลิศเลอ
น้อมจิตฟังเสมอ จนท้าวเธอซึ้งหทัย
อภิธรรมเทศนา โปรดมารดาก้องเกริกไกร
พระธรรมอันยิ่งใหญ่ ตอบแทนให้ค่าน้ำนม
กรรมใดใครทำมา เทศนาสู่เทพพรหม
ดีชั่วกรรมสะสม วางอารมณ์ธรรมดา
ประเพณีที่เล่าขาน เป็นตำนานสืบต่อมา
ทุกปีเมื่อถึงครา ออกพรรษาฉลองกัน
วันพระเจ้าเปิดโลก นรกโศกสุขสวรรค์
ต้อนรับพระทรงธรรม์ ประชานั้นเฝ้ารอดู
ตักบาตรเพื่อทำบุญ ฉลองคุณสัพพัญญู
ชาวโลกต่างเชิดชู ระลึกอยู่มิรู้ลืม
27 ตุลาคม 2550 17:10 น.
เก็จถะหวา
ผ้าขี้ริ้วใช้ถูดูแปดเปื้อน
แต่พื้นเรือนสะอาดตามคาดหวัง
คนยอมเหนื่อยเพื่อผู้อื่นเปี่ยมพลัง
เป็นเบื้องหลังงานเสร็จใจเด็ดดี
ผ้าขี้ริ้วห่อทองมองว่าต่ำ
แต่ยังทำสะอาดให้ในหน้าที่
ดั่งคนรู้อ่อนน้อมยอมกายพลี
ไม่อวดดีกลับฝึกหัดเพื่อขัดเกลา
ผ้าขี้ริ้วอุทิศตนคนรังเกียจ
ยอมให้เหยียดเหยียบย่ำทำขลาดเขลา
บ้างว่าบ่นคนรับใช้ปัญญาเบา
แท้จริงเล่าบริการใช่งานเลว
ผ้าขี้ริ้วรู้ค่าตนคนดูถูก
ตั้งใจปลูกสติมั่นกันล้มเหลว
ใครจะว่าจะบ่นลนไฟเปลว
ไม่ตกเหวเพราะรู้เท่าเฝ้าระวัง
26 ตุลาคม 2550 18:50 น.
เก็จถะหวา
แสงตะวันอบอุ่นคือคุณพ่อ
ทุกวันก่อความดีมีให้เห็น
พ่อขยันทำง านเช้าจรดเย็น
ยากลำเค็ญเพื่อลูกน้อยพลอยอยู่ดี
พ่อยอมทนเหนื่อยล้ากว่าสร้างฝัน
พ่อบากบั่นแผ้วถางทางสดศรี
พ่อทำง านกรำแดดฝนทนทั้งปี
กลางนาที่กว้างไกลหว่านไถเอา
พ่อขยันสร้างทำตรากตรำกาย
พ่อขวนขวายพึ่งตนไม่หม่นเศร้า
ส่งลูกเรียนวิชาเนิ่นนานเนา
จนตราบเจ้าเจริญวัยได้ทำงาน
พ่อขยันแกร่งกล้าพาลูกก้าว
พ่อปวดร้าวร่างกายใจกล้าหาญ
สู้เพื่อลูกสู้ชีวิตจิตเบิกบาน
คือตำนานของพ่อก่อเกิดกาย
หอมดอกเหงื่อโทรมกายหมายส่งลูก
เจ้าบุญปลูกที่รักเป็นเป้าหมาย
พ่อดุจเทียนส่องสว่างมิเคลื่อนคลาย
พ่อเป็นชายคนดีที่ชื่นชม
หยาดฝนฉ่ำชุ่มเย็นเป็นเช่นพ่อ
สอนให้รู้จักพอที่เหมาะสม
รู้พิทักษ์รักดีหนีโสมม
ทางสายพรหมก้าวเดินนำทำให้ดู.......
หน้าส่วนตัว
1686
