24 กรกฎาคม 2550 21:30 น.
เก็จถะหวา
อยากบอกเธอให้รู้ว่าอย่าท้อถอย
มีคนคอยส่งใจไปช่วยหนุน
คิดถึงกันอุ่นเอื้อและเจือจุน
ชีวิตวุ่นอย่างไรให้อดทน
ธรรมดาโลกนี้มีขึ้นลง
อย่าได้หลงผิดไปใจสับสน
มีผิดหวังสมหวังดั่งใจตน
หาได้พ้นกฏแห่งกรรมนำชีวา
ชีวิตคนดีเลวบ้างเหลวไหล
ขาดปัจจัยให้หนุนบุญวาสนา
มีเพื่อนพ้องมากมายไม่มายา
แต่เงินตราหายากลำบากครัน
บางอย่างที่เป็นเราไม่ใช่เรา
ใช่คาดเดาพิสูจน์ได้ใช่ความฝัน
อวัยวะน้อยใหญ่ชุมนุมกัน
เป็นตัวฉันวั้นนี้ที่ยืมมา
ดีจ้าทุกท่านทุกคน
24 กรกฎาคม 2550 07:50 น.
เก็จถะหวา
สุภาพชนคนหนึ่งซึ่งฝักใฝ่
หวังเพียงได้เรียนรู้สู่แดนฝัน
มีเพื่อนร่วมเสวนาพูดจากัน
ได้แบ่งปันความสุขให้ทุกยาม
ลืมอดีตปล่อยวางใจให้ว่างเปล่า
ปลดเรื่องราวสับสนคนเคยหยาม
ปัจจุบันมุ่งหน้าพยายาม
มองผ่านข้ามทุกข์ท้ออยู่พอเพียง
ยังยืนหยัดยืนยัน ณ วันนี้
ด้วยรู้ดีโลกนั้นมันไม่เที่ยง
กำลังใจต่อฝันอยู่สู้ข้างเคียง
ช่วยหล่อเลี้ยงพลังใจได้คืนมา
ทุกสิ่งบนโลกล้วนอนิจจัง ..
วางแล้วว่าง จะสบาย
หน้าส่วนตัว
1397
