3 พฤศจิกายน 2549 00:36 น.
เก็จฐวา
แค่จุมพิตครั้งเดียว.....
สบตากันแค่ครั้งเดียว.....
รักที่ทำให้หัวใจระทึกมาเยือนฉัน.....
อย่างเร่าร้อน....รุนแรง....และเงียบเชียบ.....
บุพเพแห่งรักที่เริ่มต้นจากจุมพิตนั้น.....
ตอนที่ 1
รอนสเดลเฮ้าส์.....ลอนดอน....
พิพิธภัณฑ์ศิลปะเอกชนที่รวบรวมผลงานและคอลเล็คชั่น เดอะโทริสทอรั่ม จิตรกรชื่อดัง ภายใจมีทั้งผลงานแกะสลักกรีกและโรม เหยือกเปอร์เชียน มัมมี่จากอียิปต์ และอื่น ๆ อีกมากมาย
เจ้าของคนปัจจุบันคือ คุณหนูแองเจริก้า หลานสาวที่สืบเชื้อสายโดยตรง วัย 22 ปี
ข่าวนี้ก็ดูดีออกนี่...มีลูกค้าเยอะ ๆ จะได้อำลาความขัดสนเสียที
แองเจริก้าพูดโดยตายังจ้องอยู่กับโฆษณาของ รอนสเดลเฮ้าส์ แม้จะอยู่ในกรอบเล็ก ๆ (จนแทบจะหาไม่เจอ) ของนิตยสารท่องเที่ยวฉบับหนึ่ง
ชักตื่นเต้นแล้วสิ
คุณหนูล่ะก็..... เสียงเบ็ตตี้(แม่บ้านฯลฯ) ขัดขึ้น
เลิกหลอกตัวเองได้แล้วค่ะ จัดไม่เสร็จซักที
อ๋อย..... หญิงสาวทำหน้าสำนึกผิด มองดูรอบ ๆ ตัวที่ขณะนี้มีแต่ของระเกะระกะแถมเปียกปอนเต็มไปหมด หล่อนกับแม่บ้านช่วยกันเก็บตั้งแต่เช้าแล้ว เนื่องจากเมื่อคืนเกิดฝนตกกระหน่ำอย่างไม่ปราณีใครเลย พอฝนหยุดสภาพของห้องที่โทรมอยู่แล้วยิ่งไม่น่าดูกันไปใหญ่ ข้าวของชุ่มไปด้วยน้ำฝน เพดานห้องก็มีรอยฝนซึมเข้ามา
ประหยัดได้ยากจัง จ้างช่างซ่อมหลังคาราคาถูก งานเลยออกมาไม่ดี ทำให้ต้องมาลำบากแบบนี้ ขอโทษนะจ๊ะเบ็ตตี้
อิฉันไม่เคยคิดแบบนั้น
หลังจากคุณนายใหญ่เสียไป คุณหนูก็ดูแลบ้านหลังนี้มาคนเดียว อาจมีหลงหูหลงตาบ้าง
คนเดียวที่ไหน เบ็ตตี้ก็อยู่ช่วยทั้งคน
ตั้งแต่ตอนนั้น 2 ปี เข้าแล้ว ในงานศพคุณย่า ญาติสนิทเพียงคนเดียว
เอ๊ะ!...ทายาทอีกคนรึคะ?
ชื่อมิสซิสอิสแมน ญาติห่าง ๆ ครับ
ทนายความหนุ่มอธิบายให้ฟังถึงข้อความในพินัยกรรม
ต้องแบ่งมรดกกันสิน่ะคะ แล้วเขาอยู่ที่ไหนล่ะคะ
ไม่ทราบครับ ปัจจุบันอยู่ในสภาพหายสาบสูญ
ไม่เข้าใจความหมายค่ะ... หญิงสาวออกจะงงกับคำตอบของทนายความ
สรุปคือ...มรดกต้องถูกเก็บไว้ก่อน จนกว่าจะพบทายาทคนนั้น น่าเสียดายตามกฏหมายคุณตกอยู่ในฐานะไร้สินทรัพย์
โอ้พระเจ้า!
.....
ตอนนั้นนึกว่าหัวใจหยุดเต้นซะแล้ว สุดท้ายสรุปว่าธนาคารจะส่งเงินมาให้ทุกเดือนแต่ไม่มาก การตรวจเช็คของผู้ดูแลทรัพย์สินเข้มงวดมาก
หญิงสาวเปรยกับแม่บ้านขณะนั่งดื่มชาหน้าเตาผิง
บ้านเก่าแล้ว ค่ารักษาให้สภาพบ้านอยู่ดี กินเงินโขอยู่นะ...เฮ้อ...
นั่นสิคะ แม่บ้านผู้สูงวัยสงสารหญิงสาวซึ่งเป็นนายที่นั่งถอนหายใจตรงหน้ายิ่งนัก จนกลั้นน้ำตาแทบไม่อยู่
อิฉันเป็นแม่นมที่แย่มาก ต้องให้คุณหนูออกไปทำงาน
ทำงานไม่ลำบากหรอกจ๊ะ
เพื่อรักษา รอนสเดลเฮ้าส์ ไว้ น้ำเสียงหนักแน่น บ่งบอกถึงความตั้งใจแน่วแน่
พ่อแม่เสียตั้งแต่ 9 ขวบ คุณย่ารับเลี้ยงเธอในฐานะหลานเพียงคนเดียว เลยต้องมาอยู่ที่นี่ ภาพเขียน ผลงานศิลปะมากมาย ทั้งหมดคือของเล่นสำหรับเธอ อาจมีคนค่อนแคะที่นี่ว่าเป็นคฤหาสน์ตกยุค แต่สำหรับเธอมันมีค่ามากมายเหลือเกิน
ฉันรัก รอนเสดลเฮาส์ ที่สุด อยากอยู่ที่นี่ตลอดไป
ถึงจะขัดสนหรืออะไรก็ช่าง
กริ๊งๆๆๆๆ...........
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นตัดบทสนทนาของทั้งสองคน แองเจริก้าวางมัฟฟิ่นชิ้นโปรดไว้ตรงหน้า ก่อนจะลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ก่อนคุณแม่บ้านจะขยับตัวซะอีก
สวัสดีค่ะ รอนเสดลเฮ้าส์ค่ะ
โล่งอก แองเจริก้าอยู่บ้าน..
เสียงปลายสายท่าทางหัวหมุนน่าดู ฟังจากน้ำเสียงคงโล่งอกอย่างที่เจ้าตัวบอกจริง ๆ มิสเตอร์เดวิด ไฟรด์ เจ้าของบริษัทฯ นำเที่ยวนี่เอง
มีอะไรเหรอ เดวิด
วันนี้คอร์สทัวร์เมือง ไกด์ไม่พอ จะรบกวนขอให้เธอมาช่วยฉันหน่อยสิ
หา!...อะไรนะคะ ทัวร์เมือง ฉันไม่ถนัดนี่คะ
เอาน่า ถูไถไปก่อนละกัน ตกลงตามนี้นะ ฉันยุ่งมากเลย ขอบใจจ๊ะ
ตู๊ดๆๆๆ....
อ๊ะ...วางหูซะแล้ว
เฮ้อ!.....คงต้องเลยตามเลย
หญิงสาวถอนหายใจกับความเอาแต่ใจของเดวิดเหลือเกิน แต่ที่หล่อนยังมีเงินพอให้ใช้ได้ตลอดเดือนก็เพราะเขานี่แหละที่คอยหางานพิเศษมาให้และยังคอยหาลูกค้ามาชม รอนเสดลเฮาส์ อยู่เสมอ ทำให้พอมีรายได้อยู่บ้าง หวังแต่เงินเดือนที่ธนาคารให้ทุกเดือนคงไม่พอเป็นแน่
งานเป็นไกด์เหมือนอย่างเคยรึคะ
จ๊ะ
ขอโทษจ๊ะเบ็ตตี้ ฉันต้องไปแล้ว ต้องไปเปลี่ยนชุด
หล่อนบอกกับแม่บ้านก่อนหมุนตัวกลับขึ้นไปข้างบน ก่อนจะต้องหยุดชะงักกับคำพูดของคุณแม่บ้าน
เปลี่ยนชุดเหรอคะ....แต่ว่า..เสื้อผ้าในตู้เปียกหมดแล้วนะคะ
ตายแล้ว...เบ็ตตี้ ทำไงดี ฉันลืมสนิทเลย
แล้วนี่หล่อนจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย ให้ไปในชุดเลอะเทอะมอมแมมอย่างนี้คงไม่ไหว ลูกทัวร์ทั้งคณะต้องวิ่งหนีหล่อนเป็นแน่ บริษัทฯ ของเดวิดก็ต้องเสียหายแน่ แต่หล่อนจะหาเสื้อผ้าที่ไหนได้ล่ะ เพราะอย่างที่เบ็ตตี้บอกว่าเสื้อผ้าของหล่อนที่อยู่ในตู้ก็เปียกเพราะน้ำฝนไปหมดแล้ว แต่เหมือนหล่อนจะนึกอะไรออก
ช้าก่อน นึกออกแล้ว
นั่นไง หีบเสื้อผ้าเก่าของคุณย่า
หล่อนรีบวิ่งไปที่หีบไม้เก่าคร่ำคร่าที่เพิ่งดันออกมาจากซอกตู้ เพราะมีตู้ไม้ใบใหญ่บังอยู่มันจึงเปียกไม่มาก
พูดเป็นเล่น...นั่นเป็นชุดบนเวทีละครเพลงของท่านหญิงนะคะ แล้วคุณหนูจะใส่ได้เหรอคะ
มันต้องมีสักชุดสิน่าที่เข้าท่า
ว่าแล้วหล่อนก็ลงมือลื้อเจ้าหีบใบใหญ่ด้วยความหวังทันที
ติดตามต่อตอนหน้านะคะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
1765
