23 ธันวาคม 2549 21:47 น.
เก็จฐวา
ประเพณีศรีไทยได้ประพฤติ
สืบทอดยึดยืนยงไม่หลงหาย
โอกาสถึงทั้งปีมีมากมาย
ของขวัญหมายมอบให้น้ำใจมี
เช่น คริสต์มาส, ขึ้นปีใหม่, คล้ายวันเกิด
ของขวัญเลิศเลอล้ำน้ำใจปรี่
ควรจะปองของขวัญสรรวิธี
เลือกของที่ให้โลกสวย มาช่วยกัน
ผลิตที่ประเทศไทยใจมุ่งมาด
ใช้แล้วอาจนำมาใช้ได้อีกนั่น
ไม่ก่อเกิดมลภาวะเสียอนันต์
บรรจุภัณฑ์หมุนเวียนใช้ได้อีกครา
ไม่มีสาร ซี.เอฟ.ซี มีผลร้าย
ใช้ได้หลายครั้งนานด้านคุณค่า
เป็นของขวัญช่วยเสริมสร้างทางปัญญา
ลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซต์ควัน
เป็นของไม่ผ่านทดลองกับผองสัตว์
ช่วยประหยัดพลังงานนานสร้างสรรค์
ไม่ใช้สารเคมี ผีผูกพัน
เป็นของขวัญรักษาทรัพยากร
ดูจะเป็นการยากหากจะหา
เสนอมาเพื่อพินิจ คิดดูก่อน
คุณสมบัติอาจไม่ครบพบแน่นอน
รู้สังวร..เลือกซื้อด้วย โลกสวยงาม
15 ธันวาคม 2549 22:06 น.
เก็จฐวา
เฌอมาลย์
...
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งฟ้ากั้น
หวังสักวันได้พบประสบพักตร์
ร่วมสานฝันต่อเติมเสริมความรัก
ตรึงสลักรักกันนิรันดร์ไป
กีรดา
...
ดาวหนึ่งดวงแทนค่า....ความคิดถึง
เมฆก้อนหนึ่งแทน...กลอนซึ้งที่ฉันให้
สายลมอ่อนแทนค่า...ความห่วงใย
เม็ดกรวดทรายแทน...ใจที่รักเธอ
แม่จิตร
...
ป่านนี้ขวัญจะเป็นเช่นไรบ้าง
คนไกลห่างเฝ้าหวงห่วงเสมอ
ทุกคืนวันเหนื่อยอ่อนนอนละเมอ
คอยแต่เจอในฝันทุกวันไป
วงศ์ตะวัน
...
จะส่งความคิดถึงไปทุกวัน
แม้เราจะอยู่ห่างกันเพียงไหน
ก็แค่ระยะทางใกล้-ไกล
ไม่อาจกั้นหัวใจให้ห่างกัน
เพียงพลิ้ว
...
แสงแห่งรักทักทายจากปลายฟ้า
ไกลสุดตายากเคียงเพียงคิดฝัน
ห่างแต่กายระยะใจอยู่ใกล้กัน
เฝ้ากล่อมขวัญทุกคืนวันพอชื่นใจ
brave heart
...
ยามพระจันทร์ ส่องฉาย ดาวรายล้อม
ตัวฉันน้อม นึกถึง ตรึงไฉน
มายังเธอ ที่รัก จากดวงใจ
อยากบอกไว้ สักนิด คิดถึงเธอ
เก็จฐวา
...
คอยพร่ำบอกกับเธออยู่ทุกวัน
แม้ว่าหันหน้ามาจะไม่เจอ
แต่ว่าฉันยังคงคิดถึงเสมอ
คิดถึงเธอคิดถึงทุกเวลา
กระต่ายใต้เงาจันทร์
...
แวะมารับความคิดถึง
ที่สุดซึ้งรำพันคร่ำครวญหา
แม้อยู่ห่างมอบผ่านกาลเวลา
รู้ได้ว่ามีคนไกลคิดถึงกัน
เจน_จัดให้
...
หนึ่งคนทางนี้...ยังรับรู้
แม้กายไม่ได้อยู่ใกล้ชิดที่ตรงนั้น
แต่อยากบอกเธอใจยังอยู่ใกล้ชิดกัน
ยังสงวน"แก้ม"นวลนั้นไว้เพื่อเธอ
6 ธันวาคม 2549 23:12 น.
เก็จฐวา
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
มาจากไหนเชื้อชาติใดไทยยินดี
ต้อนรับด้วยรอยยิ้มและไมตรี
ขอเพียงมีรอยยิ้มตอบมอบให้กัน
จะอีสาน เหนือ กลาง ใต้ล่างสุด
ถึงจะอยู่จุดไหนไม่สำคัญ
อยู่ใต้ร่มโพธิ์ฉัตรอันเดียวกัน
ผูกสัมพันธ์กันไว้ไทยวิถี
ศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม
เป็นแค่นามยึดถือคือความดี
อย่าแบ่งแยกแตกไปไม่สามัคคี
ปัญหามีอย่าแก้ไขใช้กำลัง
หากขวานทองขาดไปไร้ด้ามจับ
เหมือนพลขับเคลื่อนไปไร้พลัง
หวนนึกถึงบรรพชนคนรุ่นหลัง
เคยเลือดหลั่งหวังให้ได้แผ่นดิน
โอ้เพื่อนเอ๋ยเพื่อนไทยใช่ใครอื่น
โปรดจงตื่นลืมตามาถวิล
จงนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน
ที่ทำกินต้องแบ่งแยกแตกทำไม