หน้าส่วนตัว
วันนี้ สี่ กรกฎา มาบรรจบ
ยี่สิบเอ็ดอายุครบพบความเเก่
เเต่ยังดีที่หน้าใสไม่เปลี่ยนเเปร
ไม่งั้นคงย่ำเเย่เกินเเลดู
ถามว่า...อยากได้อะไรในวันนี้
สิ่งนั้นมีเเต่เหมือนบิดเบือนอยู่
เฉกม่านบังตาทั้งสองยากมองรู้
เเละเกินกู้กลับได้ให้เหมือนเดิม
อยากจะได้ เพื่อนเเท้ ไม่เเปรผัน
เคียงข้างกันทุกก้าวย่างคอยสร้างเสริม
มีความรักความหวังดีที่เเต่งเติม
ไม่หวังเพิ่มความบาดหมางสร้างรอยร้าว
เเค่มีคนคอยทวงถามความรู้สึก
มองให้ลึกลงในใจเหน็บหนาว
คอยปลอบโยนยามพลั้งทุกครั้งคราว
เเละทานข้าวพร้อมกันเเค่นั้นพอ
สุดท้ายเเล้วของขวัญที่มั่นหวัง
ต้องพ่ายพังไร้คนทนสานต่อ
ในฐานะคนเเพ้เเค่เฝ้ารอ
ไม่หวังขอสิ่งใดให้เกินตัว
1021
