6 มีนาคม 2553 17:01 น.
เกราะแก้ว
มองผู้คนรอบข้างด้วยสายตาอิจฉาอยากมีกะเขามั่ง แฟน คนรักน่ะ อายุอานามก็ไม่ใช่น้อย หน้าตารึก็ใช่ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่ทำไมฉันไม่มีกะเขาวะ ก็เพราะเหตุนี้แหละมักจะมีคนนั้นคนนี้ติดต่อให้เรื่อย แต่ก็ไม่ชอบอ่ะ อยู่มาวันหนึ่งวันเกิดในวัยสาสิ
มสิบต้นๆ ฟังดูยังไม่แก่ใช่มั้ย แต่น้องๆ เค้าก็มีครอบครัว จนเราเป็นป้าไปแล้วแล้วเซ็ง
มีสายแปลกโทรมาอวยพรวันเกิด..เอ..ใครนะที่โทรมา คุยไปคุยมาเค้าแอบปลื้มฉันมาเป็นปีแล้วแต่ไม่มีโอกาสบอก คุยไปคุยมาถึงรู้ว่าเป็นใคร แต่ก็ยังไม่เคยเห็นหน้าแต่เพื่อนร่วมงานรู้จักเขาดีจังเชียร์ใหญ่ว่าตกลงปลงใจเลย ก็คคอกับพ่อแม่และบอกรัก ฉันงงๆ และเฉยๆ พอมีมาจริงๆทำไมรู้สึกอย่างนี้นะ นัดแนะเจอกันนี่เลยชอตเด็ด เห็นหน้าแล้วแทบไม่อยากเปิดประตูรถลงไปเลย ทั้งๆที่รู้มาก่อนหน้าแล้วว่าเขาเป็นหม่าย มีเรือพ่วง 3 คน คนโตอยู่ ป.6 คนเล็ก อนุบาล อายุ 48 ปี ตอนคุยกันเหมือนจะรับได้ แต่พอจจริงๆ แล้วฉันยังไม่อยากมีพันธะ มีความสสุขในชีวิตโสดอยู่น่ะ ยังอยากไปเที่ยวสนุกสนานกับเพื่อนและไม่อยากมีภาระต้องรับผิดชอบคิดได้แค่นั้นแหละ ไม่เอาแฟนรึคนรักฉันอยู่คนเดียวดีกว่า ไอ้ที่ไม่อยากสานความสัมพันธ์ต่อไม่ใช่ว่าเขามีข้อติหรอกนะ แต่คือฉันยังหวงแหนความโสดอยู่น่ะ
ไม่ได้เข็ดถึงขนาดสร้างคาน..ถาวรหรอกนะ ยังอยากและต้องการความรัก คนมารัก มาดูแลใส่ใจห่วงใยอยู่แต่มันก็น่าจะเป็นอะไรที่เราเลือกได้ซักนิด ก็ไม่ได้อยากมี..จนตัวสั่นหรอกนะ แต่ก็น่าจะมีใครเป็นคู่กับฉันมั่ง ตอนทำงานมีเพื่อนมันก็สนุกนะ แต่พอเลิกงานกลับบ้านนอนนี่ซีมันยากเกินข่มตาหลับ พลิกซ้าย-ขวามันก็ยังไม่หลับ แต่จะลุกขึ้นมาอ่านหนังสือก้ไม่ใช่เรื่องที่จะแก้ความฟุ้งซ่านของฉันได้กระสับกระส่ายจนหลับไปเอง โทรศัพท์นอกจากติดต่อเรื่องงานและคุยกับครอบครัวฉันก็ไม่มีธุระจะคุยกับใครแล้ว เดือนนึงเติมเงิน 100 บาท บางทีใช้ได้ถึง 2เดือนก็เคยมี หรือบางวันบางอาทิย์แทบไม่มีใครโทรมาเลย เอ...รึว่าฉันปิดตัวเองไป ก็ไม่นะ ฉันขี้เหร่ก็ไม่ใช่ แต่ว่าเลือกมากก็นิดนึงน่าคนรีกนะไม่ใช่ปากกา ขนาดปากกายังทดลองเขียนเลยว่าใช้ได้เขียนลื่นไหม...โอ๊ยเบื่อ...
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:45 น.
เกราะแก้ว
เพลงลูกทุ่งของนักร้องสาวเสียงใสดังขึ้นทันทีที่ร่างเปลือยเปล่าก้าวท้าวออกมาจากห้องน้ำ ผมยาวระสะโพกเปียกชื้น น้ำหยดลงพื้นตามทางที่ฉันเดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางไว้ปลายเตียงเมื่อเช็ดตัวเสร็จเรียบร้อย ก็คว้าเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่บางเบามาสวม โดยนิสัยคนที่อยู่คนเดียวอย่างฉันจึงไม่กังวลต่อสายตาคนอื่น..แล้วจะมี " คนอื่น" ที่ไหนจะมาเยือนในเวลาที่บอกเตือนเกือบเที่ยงคืนแล้ว
เสียงฝนนอกหน้าต่างทำให้ฉันก้าวเท้ามาปิดมันซะ แต่กระนั้นเสียงของมันก็แทรกผ่านผสมกับเพลงลูกทุ่งของฉันอยู่ มันไม่ได้รำคาญแต่มันทำให้ฉันคิดถึงใครบางคนที่มาเยือนพร้อมสายฝนเสมอ ชามะลิร้อนๆ หอมๆ พลันให้คิดถึงแก้มคนบางคนที่มาส่งฉันยามฝนตก ดื่มชาหอมกรุ่นร่างกายอบอุ่นขึ้นแล้วฉันกลับมานั่งที่โต๊ะทำงาน กองกระดาษและหนังสือเกลื่อนอยู่เต็มโต๊ะ ฉันหยิบมาดูผ่านๆ ไม่คิดจะทำมันต่อปล่อยไว้อย่างนั้นตามเดิม วันนี้ทั้งวันฉันนั่งเฝ้ามันทั้งวันแต่ขยับนิ้วพิมพืไม่ได้สักคำ ทั้งๆ ที่ใกล้วันส่งรายงานผลงานฉบับสุดท้ายก็ร่นเข้ามาใกล้จะเหยียบปลายจมูกของฉันอยู่แล้ว..ฉันมองดูภาพอีโรติกอยู่หน้าจอภาพที่เปิดค้างมาตั้งแต่เช้าแล้วรู้สึกใจหวิวๆ เมื่อมองภาพชายหญิงโอบกอดซึ่งกันและกันแนบชิด มันมีเสน่ห์จนฉันอยากเป็นหญิงในภาพซะเอง
ไม่นะ..ฉันไม่ได้ผิดปกติความรู้สึกของฉันยังสมบูรณืเต็มเปี่ยม ด้วยความเป็นหญิงจำเป็นต้องเก็บซ่อนความต้องการบางอย่างไว้อาจจะมีความคิดถึงถวิลหาต้องการสัมผัสจากคนรักหรือรักใครซักคนฉันอยากรักใครซักคนโดยไม่ต้องคำนึงถึงความถูกต้องเหมาะสม...มันไม่ใช่เรื่องไม่งามนะ...ฉันแค่หมายถึงการที่จะรักใครซักคนที่ความเป็นตัวตนของคนๆคนนั้นไม่ใช่รักในสิ่งที่คนๆ นั้นทำให้เราพอใจ
30 มกราคม 2552 13:59 น.
เกราะแก้ว
เมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา....วันเดือนปีเคลื่อนมาครบอายุเต็มบริบูรณ์ได้ชักชวนเพื่อนมิตรสหายไปเที่ยวชมธรรมชาติน้ำผุดทัพลาว ที่อ.คอนสาร จ.ชัยภูมิไปหลายครั้งแต่ครั้งนี้ได้มีโอกาสไปกราบนมัสการ พระที่ถ้ำพระยาสีหราชที่อยู่ถัดน้ำผุดไปไม่กี่กิโลเมตร กราบพระขอพรไหว้พ่อปู่ตามความเชื่อของชาวบ้านแถบนั้นกำลังจะจะกลับมีคนมาถามทางไปวัดถ้ำพระญาช้างเผือกเลยบอกทางเขาไปเสร็จสรรพ
ออกเดินทางจะกลับที่พัก..ผ่านทางแยกไปวัดถ้ำพระญาช้างเผือกก็เลยชวนกันแวะไปดูว่าบอกทางเขาเมื่อตะกี้เขามาถูกรึเปล่าแวะไหว้พระที่วัดนี้ต่อ...
ขับรถเข้าตัวอำเภอคอนสารต้องผ่านวัดป่าชื่ออะไรจำไม่ได้แต่รู้ว่ามีพรพทธรูปโบราณอายุกว่า 700 ปีอยู่ที่วัดนั่น ผ่านมาหลายครั้งไม่เคยแวะไหว้พระท่านเลยเข้าไปไหว้พระทำบุญ หนึ่งในเพื่อนร่วมเดินทางบอกว่าวันนี้เป็นวันดีเป็นวันพระด้วยไหนๆเราก็ไหว้พระมา 3 วัดแล้วเราน่าจะไหว้ให้ครบ 9 วัดเลยท่าจะดีถามสมาชิกที่ร่วมเดินทางแล้วเป็นอันว่าตกลง เหลืออีก 6 วัดเอง
วัดที่ 4 วัดป่าเรไรข้างตลาดสดคอนสาร วัดที่ 5 วัดที่บ้านโนนคอม วัดที่ 6 วัดใหม่สามัคคีบ้านหนองเขียดพระที่ชาวบ้านนับถือคือพระสองพี่น้อง ประวัติเป็นมาอย่างไรหาผู้รู้ไม่ได้ วัดที่ 6 วัดป่าบ้านซำผักหนามในอุทยานแห่งชาติภูผาม่าน เที่ยวน้ำตกผลาญทองสวยงามตระการเหมือนกันถึงจะมีขนาดเล็ก
วัดที่ 7 อยู่บนภูเขาในอุทยานและเป็นถ้ำ วัดที่ 8 ถ้ำพระฤษี ที่นี่ก็ไม่อยากอยู่นานรู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างไรไม่ทราบได้..จวนจะเย็นแวะทานข้าวบ่ายที่ตัวอำเภอภูผาม่าน แล้วถึงจะไปวัดท่ากระบือซึ่งอยู่ทางผ่านไปดูถ้ำค้างคาวที่ออกหากินนับล้านตัวในตอนค่ำผ่านบ่อยแต่ไม่เคยแวะไหว้พระซักครั้ง
เมื่อเข้าไปในวัดก็รู้สึกสงบดี แต่เมื่อก้าวขาลงรถเพื่อนคนที่มีสัมผัสพิเศษรีบบอกว่ารีบกลับเถอะไม่อยากอยู่แล้ว ตัวเองไม่มีความรู้สึกนอกจากรีบไปก็ดีเดี๋ยวจะไม่ทันดูค้างคาว แต่พอรถเคลื่อนพ้นวัดได้ เพื่อนสองคนพูดออกมาเลยว่าวัดนี้แรงก้าวลงรถก็มีผู้มาขอส่วนบุญ แผ่ให้ตนแรกแค่นั้นแหละแห่มาเกาะแข้งขานับสิบตัวเองรู้สึกเหนื่อยแทบหมดแรง..โดยปกติจะเห็นขออยู่นอกวัดนอกโบสภ์เท่านั้น..วัดที่ผ่านมาถ้าไม่นับที่ถ้ำฤษี ก็รู้สึกพระท่านเมตตา สงบร่มเย็นเป็นที่พึ่ง..ไม่ใช่คนทุกคนที่จะมีสัมผัสพิเศษนี้..ถ้าเลือกได้ไม่อยากมีสัมผัสนี้เลย....ไม่รู้ว่าจะพิสูจน์ได้ไหมว่าท่องคาถาชิณบัญชร100จบด้วยการตั้งจิตอธิษฐานแล้วจะสัมผัสได้ถึงพลังนั้....แต่ถ้าถามตัวเองแล้วไม่อยากมีสัมผัสพิเศษเหนือใครๆ ..แต่อยากมีแค่ความรู้สึกพิเศษและมีคนพิเศษกับตัวเองมากกว่า
หน้าส่วนตัว
923
