22 มกราคม 2553 15:29 น.
เกราะแก้ว
ยิ่งเร่งรัด เร่งเร้ายิ่งไกลห่าง
แต่ปล่อยวาง กับห่างและจางหาย
เร่งรัด เร่งเร้ามากนักเหมือนจะตาย
ก็ไม่วายให้เร่งให้รีบทุกเรื่องเลย
ปล่อยเวลามานานเนิ่นเธอกับเฉย
พอเร่งรัดเร่งเร้ากลับถอยห่าง
พอฉันนิ่งทิ้งไปไม่ใยดี
กลับมางอนง้อขอคืนดี ชาตินี้ฉันขาดเธอไม่ได้
ผู้ชายอะไร..โลเลสิ้นดี ที่ฉันมอบใจพลีกายให้
ก็หวังว่าวันนึงเธอกับฉันจะมีจุดหมาย
ครอบครัวสองเรา หัวใจเป็นหนึ่งเดี่ยว
..คนที่ได้สามี เจ้าชู้น่ะแสนกลุ้ม
..คนที่ได้......ไม่ได้เรื่องนี่กลุ้มกว่า
..แต่ฉันได้คนดี ที่ขยันทำงานมากๆ...แต่ไม่มีเวลาให้..อันนี้ก็กลุ้มเหมือนกัน
มีแต่เหมือนไม่มี ลูกค้ามาก่อน...เวลาเป็นเงินเป็นทอง
เมียทีหลังรอได้..เอาไว้ก่อน..ถ้าไม่ติดว่าดี ไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ติดพนัน ป่านนี้แม่บอกลาไปนานแล้ว
3 กุมภาพันธ์ 2552 16:14 น.
เกราะแก้ว
แด่คนที่เคยรัก....คนรู้จักที่เคยใฝ่หา
คนที่รักที่เคยศรัทธา..คนที่ไม่เคยลืมเลือนหน้าเขาได้เลย
อยู่ใกล้หรือไกลจากตรงนี้..หัวใจเคยพลีไว้ไม่เมินเฉย
ไม่ซาบซึ้งตรึงใจเหมือนอย่างเคย.....ไม่อยากเอื้อยเอ่ยว่ารักกัน
ใจต่อใจเคยมั่นไว้แน่นหนัก....รักต่อรักเคยแน่วแน่วแน่มิแปรผัน
จากโค้งฟ้าจรดฟ้าที่จากกัน......ใจต่อใจเคยยึดมั่นแค่นั้นเอง
..........แปลกใจตัวเองนัก....ทั้งที่หมดรักแล้วแต่กลับคิดถึง
มีเธออยู่ทุกยามในความคิดถึง......เหมือนเธอเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ
.....แต่ไม่เคยหาเหตุผลมาตอบได้...
คือ..ยังรัก..อยู่หรือเปล่าไม่เข้าใจ
...แต่คงไม่เป็นไรแค่......คิดถึงเธอเท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
809
