13 กันยายน 2547 22:04 น.

นับจังหวะลมหายใจพร้อมกับสายลม


 .........เหนื่อยกับการที่ต้องอยู่ในโลกแห่งการเดินทาง
ลมหายใจอ้างว้างหมดแรงจะก้าวต่อ
ฉันเดินบนถนนสายนี้คนเดียวมาจนท้อ
ทางข้างหน้าที่รออยู่คือเส้นชัยของเรา
 	
	เหนื่อยกับการหายใจ
ชีวิตที่วิ่งมากเกินไปจึงหวั่นไหวในบางครั้ง
หมดหนทางหมดสิ้นแล้วพลัง
หมดแรงที่จะก้าวเดินต่อไป

	ขอพักลมหายใจไว้ที่นี่
หยุดบ้างกับชีวิตที่ไม่รู้จุดหมาย
หลับตาลงนอนทอดกาย
แล้วนับจังหวะลมหายใจพร้อมๆ กับสายลม