22 ตุลาคม 2546 11:34 น.
ฮิคารุ
ในยามเช้าแดดส่องเห็นใบไม้
ใบไม่ใหญ่มากนักแต่สีเขียว
ใบอ้วนบ้างผอมบ้างหรือยาวเรียว
ไม่ซีดเซียวเหมือนใบไม้ที่กลางเมือง
22 ตุลาคม 2546 11:28 น.
ฮิคารุ
มองไปไกลเห็นเทือกเขาอันกว้างใหญ่
หากไปใกล้จะเอื้อมถึงไม๊หรือนี่
ถ้าอยากรู้ก็ลองเอื้อมดูซี
เผื่อบางทีเธออาจเอื้อมถึงไง
ฉันคิดว่าเขาลูกโน้นอยู่ใกล้นัก
เมื่อเทียบกับหัวใจเธอที่หวั่นไหว
ถ้าฉันเอื้อมถึงเขานั้นได้เมื่อไร
ฉันจะไปให้ถึงใจของเธอ
22 ตุลาคม 2546 11:23 น.
ฮิคารุ
ฉันอาจเป็นแค่ดอกไม้ริมทาง
จึงมีบ้างที่ใครๆก็ต้องสน
ทุกเช้าเย็นฉันต้องอยู่สู้ทน
คอยฟังคนเขาประนามให้อับอาย
จะมีบ้างมีไหมใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งสามารถฟังฉันได้
คนที่อยู่คู่ฉันไปจนตาย
ฟังฉันได้ทุกเวลาทุกนาที
22 ตุลาคม 2546 10:46 น.
ฮิคารุ
ทุกนาทีที่ฉันอยู่ใกล้เธอ
ใจฉันเผลอหลงรักเธออยู่ทุกครั้ง
แต่ช่างเถอะเธอคงเห็นไม่สำคัญ
เพราะตัวฉันมันก็แค่เศษดิน
22 ตุลาคม 2546 10:42 น.
ฮิคารุ
เธอเคยมองเห็นใจของฉันไหม
ใจที่ลอยละล่องไร้จุดหมาย
ได้โปรดเถอะโปรดกลับมาคลี่คลาย
ปัญหาร้ายที่เจ็บแล้วต้องจำ
หน้าส่วนตัว
846
