24 พฤศจิกายน 2545 18:50 น.
ฮัตคุง
ก่อนเห็นเธอครั้งแรก
กับอาการแปลกๆไม่เข้าท่า
ยิ่งได้ฟังคำพูดคำจา
เหมือนคนบ้ายิ่งโดนว่ายิ่งชอบใจ
แล้วยังมาบอกว่าชอบฉัน
เกิดใหม่แล้วกันอาจเป็นไปได้
ให้ปลามีขาเลียงผาออกไข่
ค่อยมาว่ากันใหม่แล้วกัน
แต่มาวันนี้ที่เธอห่างหาย
รู้สึกแปลกที่ใจกระวนกระวายหวั่นๆ
เผลอคิดถึงเธอเข้าจนได้ เอ๊ะ! นี่อะไรกัน
โอ๊ยย...อยากจะบ้าตาย รักเธอเข้าแล้วหรือนั่น
เฮ้อ!...กลับมาใหม่แล้วกัน
สรุปเอาเป็นว่าฉันจะรับพิจารณา
........ ^_^ .........
24 พฤศจิกายน 2545 18:40 น.
ฮัตคุง
มีมอยส์เจอร์ไรเซอร์บำรุงหัวใจ
ผสมความห่วงใยทำให้ผิวใจชุ่มชื้น
สกัดจากความคิดถึงทุกค่ำคืน
ให้เธอสดชื่นได้ตลอดวัน
ด้วยส่วนผสมที่ละเอียดอ่อน
ทำให้ไม่ระคายเคืองก่อนนอนยามหลับฝัน
เกาะกุมด้วยฟองครีมหนานุ่มผูกพัน
ผลิตภัณฑ์คุณค่าที่ฉันรับประกันมอบให้เธอ
21 พฤศจิกายน 2545 13:49 น.
ฮัตคุง
หัวใจจอมซุ่มซ่าม
ชอบทำยุ่มย่ามตามเธอไปทุกที่
ตามไปทีไรก็ได้เรื่องซะทุกที
เจอคนโน้นคนนี้ให้กระวนกระวาย
เจ้าหัวใจไม่รู้จำ
ชอบตอกย้ำในวันเธอห่างหาย
เขาไม่ติดต่อมาก็ออกอาการกระสับกระส่าย
สุดท้ายที่ช่วยให้ผ่อนคลาย
ก็คือน้ำใสๆจากปรายตาทุกที
โธ๋เอ๋ย...เจ้าหัวใจปอนๆ
ประสบการณ์ไม่สั่งสอนอะไรเจ้าเลยหรือนี่
เพราะเหตุผลที่เขาไม่สนใจใยดี
รับรู้ไว้เลยความหมายเดียวที่มี
สรุปว่าเขานี้ไม่เคยรักเจ้าไง
21 พฤศจิกายน 2545 13:40 น.
ฮัตคุง
เก็บเศษแก้วที่ตกจนบาดนิ้วมือ
เพราะหมดแรงที่จะถือจึงร่วงหล่น
แม้เลือดจะไหลออกแต่ความเจ็บคงไม่ท่วมท้น
กว่าอาการที่เธอไม่สน
สายตายังมองจนเธอเดินจากไป
รู้สึกได้เลยว่าใจชากว่าแผล
กับอาการที่เธอไม่แคร์เหมือนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่
นิ้วที่เกี่ยวก้อย มือที่เกาะกุม แววตาที่มองเหมือนคนรู้ใจ
กับคนที่เธอเคยบอกว่าไม่มีอะไร
แค่คนพูดคุยถูกใจ.....ที่วันนี้ได้ใจเธอ
21 พฤศจิกายน 2545 00:49 น.
ฮัตคุง
ใครก็บอกว่าฉันความจำดี
เหมือนความทรงจำที่มีเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์
ต้องการรู้อะไรไม่นานคำตอบก็ต้องเจอ
บันทึกด้วยตาเสมอแล้วจดจำลงไป
ก็มีเพียงแค่นิดเดียวที่แตกต่าง
เพราะคอมฯหากต้องการที่ว่างก็สามารถลบออกได้
แต่ทุกเรื่องเธอนั้นเป็นข้อมูลที่เก็บด้วยหัวใจ
ไม่ว่าจะเนิ่นนาน...พยายามลบสักเท่าไหร่
ก็ทำไม่ได้...ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
หน้าส่วนตัว
674
