8 มีนาคม 2546 17:32 น.
ฮัตคุง
แปลกใจจัง....
***************
ทั้งๆที่เราเพิ่งรู้จักกัน
***************
หรือว่าฉันคิดไปเองอย่างนั้น
***************
ว่าเราต่างคือฝัน.....คือคนรู้ใจ
แปลกใจจริงๆ......
***************
ที่เธอทำให้ฉันทิ้งอดีตไปได้
***************
กลับคิดเอาแต่วันข้างหน้า.....
***************
มองวันที่จะดูแลเธอตลอดไป
***************
เหมือนมาวันนี้ฉันเพิ่งได้รู้ใจ
***************
ว่าตัวฉันเองนี้ได้.......
**************
....ถูกสร้างไว้เพื่อเธอ.....
1 มีนาคม 2546 03:29 น.
ฮัตคุง
เวลาใช่มั้ย........
ที่ทำให้เราได้รู้จักกัน
และก็เพราะ กฏ กติกา ของคืนวัน
ที่ได้พรากเอาความรู้สึกทั้งหมดนั้น
จากฉันไป........
แต่ก็ขอบคุณในวันเวลา
ที่ได้มอบสิ่งที่มีค่า.....
ให้ได้รู้ว่ายังมีคืนวันที่สดใส
แม้ว่าแววตาจะต้องสั่นคลอน
จะมีน้ำตาเปื้อนหมอนก็คงไม่เป็นไร
อย่าเลย...อย่าโทษใคร
แค่เพียงเพราะฉันพบเธอช้าไป...เท่านั้นเอง
คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบนเป็นคนขีดโชคชะตา
สั่งฉันและเธอให้มาให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาสลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกันในวันเวลาที่ดี
และเป็นที่ฟ้าเบื้องบนเป็นคนพรากเราเช่นกัน
ให้เวลาเพียงแค่นั้นกลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวังจะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย
จะทำยังไงก็คงไม่มีหนทาง
หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไปจะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมายและเหมือนไร้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทนก็คงไม่มีกำลัง
ได้มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ
แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมามองไปไม่เจอเธอ
แค่นึกก็ทำให้เพ้อหวั่นและไหวในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกันไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่มั้ยว่าฉันจะต้องเสียใจ
เสียใจจนตาย
24 กุมภาพันธ์ 2546 07:40 น.
ฮัตคุง
เธอเคยเป็นบ้างมั้ย
ที่คิดว่าเจอใครสักคนที่เธอตามหา
วินาทีแรกที่พบ....คิดว่าคุ้มแล้วกับวันเวลา
ที่เฝ้ารอมา...ให้เกิดคุณค่าในใจ
แล้วเธอจะทำยังไงกับเขาคนนั้น
ให้รู้ว่าเขาสำคัญกับเธอมากแค่ไหน
วิธีที่ดีที่สุด....ที่เธอคิดว่าเขาน่าจะพึงพอใจ
ช่วยบอกฉันทีได้ไหม
ฉันจะได้ใช้วิธีนั้น....กับเธอ
20 กุมภาพันธ์ 2546 00:38 น.
ฮัตคุง
มีเพียงไดอารี่เล่มใหญ่บนฟ้า
ที่รู้ดีว่า...ใจฉันเข้าใกล้เธอมากแค่ไหน
แต่เพราะรู้ดีว่าเธอยังมีเขา......
ที่เป็นคนของหัวใจ
จึงได้แต่แอบซ่อนโกหกเธอเรื่อยไป
ด้วยกลัวเธอจะรู้ใจ...แล้วไกลกัน
กับบางสิ่งบางอย่าง --- ที่เธออาจไม่เห็น
ความรู้สึกที่ฉันเป็น --- ไปมากกว่านั้น
ขอแค่เพียงวันนี้ --- ฉันยังมีเธอผูกพัน
ส่วนความรู้สึกลึกๆ --- ข้างในนั้น
เก็บไว้ที่ฉัน คนเดียว ก็พอ
18 กุมภาพันธ์ 2546 12:31 น.
ฮัตคุง
ขอบคุณ....สำหรับความสำคัญที่ให้มา
กับคนที่น้อยค่าอย่างฉัน
ขอบคุณ....ที่มาคอยห่วงใยดูแลกัน
ใส่ใจทุกความผูกพัน...เรื่อยมา
ทุกย่างก้าวที่ออกเดิน
มั่นใจเหลือเกิน....เมื่อยังมีเธอคอยห่วงหา
เป็นแรงใจในรักและศรัทธา
อุปสรรคใดๆ...ฉันก็พร้อมจะฟันฝ่า
ตราบใดที่ความเหนื่อยอ่อนล้า
ถูกกำจัดด้วยแค่เพียงหลับตา....แล้วคิดถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
816
