9 ตุลาคม 2546 19:18 น.
อ่อนไหว
ใคร ใครบอกว่าฉันงมงาย
ที่ตั้งหน้าตั้งตารักเธออย่างมากมายแบบนี้
ทั้งๆที่เธอก็ไม่เคยมีให้เลยความรู้สึกดี
แต่ฉันก็ยังเป็นคนเดิมคนนี้ที่รอเธอ
12 กันยายน 2546 18:26 น.
อ่อนไหว
รู้แล้วว่าเธอไม่มีใจ
รู้แล้วว่าฉันหลงไหลเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น
รู้แล้วว่าเธอเห็นฉันเป็นเพียงคน- คนหนึ่งที่คุ้นเคยกัน
รู้แล้วว่าที่ผ่านมานั้นมีเพียงฉันที่งมงาย
รู้แล้วว่าฉันควรทำอย่างไรต่อไป
ควรทำใจให้ลืมเธอให้ได้แม้ความจริงจะไม่ใช่เรื่องง่าย
ตัดใจจากคน- คนหนึ่งที่ยังรักมากมาย
และต้องยอมรับกับความอ้างว้างความเดียวดาย..ลำพัง
12 กันยายน 2546 18:17 น.
อ่อนไหว
คนดี..
ขอบใจที่เคยรักฉัน
ขอบใจที่เธอเคยรู้สึกดี ๆ ต่อกัน
ขอบใจที่เคยทำให้วันเวลาเหล่านั้นงดงาม
ถึงแม้จะไม่มีเธออยู่ตรงนี้เหมือนเก่า
แต่ความเหงาก็ยังทำให้ใจเฝ้าทวงถาม
ความรู้สึกลึก ๆ ยังทำให้คอยติดตาม
คอยไถ่ถามถึงความเป็นไป
ขอบใจเธอที่ทำให้มีความทรงจำดี ๆ
มีความรักมากมีที่เคยทำให้ใจอ่อนไหว
ขอบใจที่ทำให้มีเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย
ขอบใจ ขอบใจที่ครั้งหนึ่งเธอเคยให้ความรักแก่กัน
12 กันยายน 2546 18:12 น.
อ่อนไหว
คนดี..
ขอบใจที่เคยรักฉัน
ขอบใจที่เธอเคยรู้สึกดี ๆ ต่อกัน
ขอบใจที่เคยทำให้วันเวลาเหล่านั้นงดงาม
ถึงแม้จะไม่มีเธออยู่ตรงนี้เหมือนเก่า
แต่ความเหงาก็ยังทำให้ใจเฝ้าทวงถาม
ความรู้สึกลึก ๆ ยังทำให้คอยติดตาม
คอยไถ่ถามถึงความเป็นไป
ขอบใจเธอที่ทำให้มีความทรงจำดี ๆ
มีความรักมากมีที่เคยทำให้ใจอ่อนไหว
ขอบใจที่ทำให้มีเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย
ขอบใจ ขอบใจที่ครั้งหนึ่งเธอเคยให้ความรักแก่กัน
7 สิงหาคม 2546 19:33 น.
อ่อนไหว
คิดถึงสุดหัวใจ
จะเชื่อไหมคนดี
คิดถึงมากมายแม้ห่างกันอย่างนี้
แต่ไม่เคยเลยสักทีที่จะลืมเธอ