1 พฤษภาคม 2550 19:41 น.
อุนตร้า..จัง
นั่งคนเดียวเงียบเหงาเดียวดาย
มองออกไปยามค่ำคืนกระซิบถามดาวบนฟ้า
คนที่เรารอนานแสนนานเมื่อไหร่เค้าจะมา
อย่าปล่อยเวลาผ่านเลยไปจนทำให้ท้อใจ
ก็แค่ใครสักคน
ผ่านมาไล่ความเหงาไปให้
หยิบยื่นความรักความอบอุ่นที่หายไปจากใจ
ช่วยมาปลดปล่อยความเศร้าแล้วมอบรอยยิ้มให้กันที
^^ ค้นๆในที่สุดก็เจอรหัสผ่าน..ดีใจจิงๆเร้ย..
5 ตุลาคม 2548 14:54 น.
อุนตร้า..จัง
คิดถึงตลอดมาฉันยอมรับ
และก็นับเป็นตัวเลขไม่ได้ว่ารักเทอแค่ไหน
ยอมรับว่าเมื่อก่อนเคยรักเทอหมดใจ
แต่ตอนนี้ไม่ใช่..ตัดใจจากเทอได้มาตั้งนาน
แต่เทอเองตอนนี้มาทำยิ้มให้
เรียกให้สนใจแล้วโบกมือให้ฉัน
ไอ้เราก็หลงดีใจคิดว่าเทอยังคงรักกัน
แต่ผ่านไปไม่นานเทอก็กลับมาเป็นอย่างเคย
5 ตุลาคม 2548 12:01 น.
อุนตร้า..จัง
ความใกล้ชิด
ทำให้เราได้สนิดสนม
ปัญหาในใจคลี่คลาย
จากที่เคยเป็นปม
คงเพราะตัวเทอ
มาแก้สิ่งที่ทับถมออกไปจากใจ
ไกล้กันอย่างนี้
ความรู้สึกที่มีเทอจะรู้ไหม
ว่าคนไกล้ชิดแอบรักเทอหมดใจ
เทอจะรับรู้บ้างไหม
เมื่อไหร่จะมองเห็นซะที
4 ตุลาคม 2548 18:46 น.
อุนตร้า..จัง
ไม่ได้เกิดมาสวยเหมือนนางฟ้า
ที่บรรดาล ลงมาให้คู่กับเทวดาองค์ไหน
ไม่ใช่คนที่มีทุกอย่างเสมอไป
แต่เป็นคนที่จริงใจเสมอมา
ทำคนเจ็บมาก็มากมาย
นี่ร๋อ นางฟ้า ที่ใครเขาว่า
นางฟ้า ที่โดนถีบตกสวรรค์มามากกว่า
ไม่ใช่ นางฟ้า ที่เลอค่าพอให้เทอมใส่ใจ
แฮ่ะๆ คิดคำว่านางฟ้าได้ก็แต่งซ้าเลย^0^
3 ตุลาคม 2548 15:26 น.
อุนตร้า..จัง
พยายามแล้วพยายามอีก
อยากหลบหลีกไปให้ไกลไม่พบเทอ
ตัดใจไม่ได้ ยังคิดถึงเสมอ
ตัดใจไม่ได้ เลยเทอ ไม่รู้จะทำยังไง
ต้องเจ็บจนวันนี้
ได้แต่กอบเก็บความรัก..สิ่งดีๆ..ที่เคยมีให้
อยากให้เราคุยกัน..ยิ้มให้กัน..เหมือนเพื่อนกันทั่วไป
ขอแค่นี้ได้ไหม ไม่มากไปนะเทอ
แหง่วๆ..อึ่กๆ^^
หน้าส่วนตัว
970
