23 กรกฎาคม 2545 17:43 น.
อีวะคุง
รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีเขา
ทำไมเราถึงต้องทำอย่างนี้
คิด - คิด - คิด ถึงเขาทำไมกันนี่
บอกตัวเองไว้ซิว่าไม่ใช่เรา
บอกเท่าไหร่ใจก็ไม่จำ
ยังทำซ้ำ ยิ่งเจ็บลึกกว่าเดิมอีก
ปล่อยหัวใจของเราให้ติดปีก
ให้บินหลีกหลบรักจากใจเธอ
22 กรกฎาคม 2545 16:50 น.
อีวะคุง
เริ่มจากวันที่ฉันรักเธอ
ใจพร่ำเพ้อถึงเธอเท่านั้น
อยากบอกรักเธอทุกวัน
ให้ได้ยินว่า ฉันรักเธอ
จะอยู่เป็นคนสุดท้าย
และอยู่ในใจเธอเป็นความหวัง
จะขออยู่ในใจเธอเป็นพลัง
เติมความหวังให้เธอยามเหงาใจ
21 กรกฎาคม 2545 18:51 น.
อีวะคุง
นั่งชะเง้อจนเมื่อยคอ
เมื่อไหร่ น้อ.. คนดีจะเดินผ่าน
นั่งนับ หนึ่ง นับสอง จนถึงสาม
ใกล้ครบล้านเธอก็ยังไม่มาแล
ห้องก็แสนจะใกล้กันแค่นี้
แต่ดูเธอคนดีไม่ยอมผ่าน
หรือเธอจะเดินไปห้องข้าง ๆ
ปล่อยห้องนี้ให้อ้างว้างและเดียวดาย
21 กรกฎาคม 2545 18:46 น.
อีวะคุง
มันคงไม่ยากเกินไป
กับการที่จะบอกใครว่ารัก
แต่ใจมันไม่กล้ายังสั่น ๆ
นึกขึ้นพลันพูดไม่ออกทุกที
เมื่อไหร่ น้อ.. ปากเราจะกล้า
เอ่ยออกมาซักทีได้ไหม
ถ้าพูดแล้วเราคงสุขใจ
พูดออกไปอย่างเต็มใจ ฉันรักเธอ
20 กรกฎาคม 2545 17:31 น.
อีวะคุง
บอกกันวันนี้จะดีไหม
ให้เข้าใจกระจ่างแจ้งแดงแจ๋
บอกว่ารักไม่ยากอย่างอแง
บอกมาแค่ สาม คำเท่านั้นเอง
I Love You ฉันรักเธอ อะไรก็ได้
เลือกมาให้ชื่นใจซักหนึ่งคำ
บอกเร็ว - เร็ว ฉันจะได้รีบจำ
ว่าคำนั้นเธอบอกฉันให้ได้ยิน