17 กันยายน 2552 11:17 น.
อิสินธร
๑ เมื่อไม่มีความสำคัญในวันนี้
ไม่ควรมีสิ่งใดให้คิดถึง
แต่ภาพเก่าคอยทวงถามความคำนึง
ก็เพียงซึ้งแวบเดียวหนึ่งเสี้ยวกาล
๒ หัวใจรักมั่นคงซื่อตรงสุด
มิอาจหยุดวาระฉากประหาร
ยิ้มที่เคยอบอุ่นละมุนมาน
ไยกลับรานเข่นฆ่าไร้ปรานี
๓ เคยสัญญาเหมาะมั่นว่าวันหนึ่ง
เมื่อก้าวถึงคุณค่าและหน้าที่
งานวิวาห์จะเบิกวันฤกษ์ดี
หลอมชีวีสองคนปลูกต้นรัก
๔ จึงเรี่ยวแรงความหวังทั้งมวลมอด
หัวใจบอดปลิดปล่อยลอยไร้หลัก
เหมือนเชื้อไขไฟฟอนร้อนรุมนัก
คนอกหักมันเป็นเช่นนี้เอง
๕ เมื่อความรักเป็นชังขึ้นบังหน้า
เมื่อแววตาชื่นชมเป็นข่มเหง
เมื่อหัวใจชอกช้ำเกินยำเกรง
ก็พร้อมเพลงพิฆาตฆ่าอย่างปราชัย
๖ ใช้เลือดล้างน้ำตาจนสาจิต
รานชีวิตชาติชู้อย่าอยู่ได้
กูไม่ได้ชื่นชมอย่างสมใจ
ก็ไม่ยกให้ใคร...ไม่มีวัน
12 สิงหาคม 2552 20:51 น.
อิสินธร
๑ ความคิดถึงส่งไปในวันก่อน
ยามเธอนอนหลับลึกรู้สึกไหม
ว่ามีคนทวงถามความห่วงใย
ที่ฝากไว้ตั้งแต่พบแรกสบตา
๒ เธอรู้สึกบ้างไหมใครเพ้อพร่ำ
คอยเพรียกคำรักล้นอย่างคนบ้า
เฉกเช่นสายหมอกบางมิร้างรา
พันธนาหัวใจให้มีรัก...
๓เมื่อโลกนี้เป็นใจให้รักเกิด
ขอจงเปิดหัวใจให้ประจักษ์
ยามนี้ห้องหัวใจอ่อนไหวนัก
มิผ่อนพักดื้อดึงคิดถึงใจ
๔ เมื่อแดดเช้าทาบละอองผิวท้องน้ำ
เริงระบำย้ำหยอกสายหมอกไหว
เมื่อรักผลิบานทั่วหัวใจใคร
โลกทั้งใบใสสดแลงดงาม...
๕ ละอองร่างน้ำไล้ปลายใบหยด
ตัดเขียวสดรอบรอบริมขอบข้าม
เป็นน้ำค้างหยาดแย้มวับแวมวาม
ปฐมบทงดงามแห่งความรัก
๖ ความเป็นห่วงของใครส่งให้ฉัน
ฉันเก็บมันจากน้อยเป็นร้อยหลัก
ต้นรักชูกิ่งก้านมานานนัก
มิผ่อนพักหัวใจ...ไม่มีวัน....
อิสินธร
๑๒ สิงหาคม
หน้าส่วนตัว
600
