รักของฉันนั้นขอเปรียบเทียบให้สม ดั่งสายลมที่พัดผ่านกาลสมัย สุดขอบฟ้าสู่เวิ้งว้างนภาลัย ลอยล่องไปจนหายลับมิกลับคืน ถึงกระนั้นฉันก็ยังสุขเสมอ เพราะรักเธอรักมั่นฉันสดชื่น รักที่ให้ให้แล้วมิหวังคืน ถึงแม้เธอมีหญิงอื่นมิขืนใจ ฉันยังยอมมอบกายถวายจิต ทั้งชีวิตให้เธอก็ยังได้ ใครจะว่าฉันหน้าโง่ก็ชั่งใคร ขอเพียงได้รักเธอฉันยอมพลี