2 สิงหาคม 2547 12:37 น.
อิสรภาพแห่งใจ
รักของฉันนั้นขอเปรียบเทียบให้สม
ดั่งสายลมที่พัดผ่านกาลสมัย
สุดขอบฟ้าสู่เวิ้งว้างนภาลัย
ลอยล่องไปจนหายลับมิกลับคืน
ถึงกระนั้นฉันก็ยังสุขเสมอ
เพราะรักเธอรักมั่นฉันสดชื่น
รักที่ให้ให้แล้วมิหวังคืน
ถึงแม้เธอมีหญิงอื่นมิขืนใจ
ฉันยังยอมมอบกายถวายจิต
ทั้งชีวิตให้เธอก็ยังได้
ใครจะว่าฉันหน้าโง่ก็ชั่งใคร
ขอเพียงได้รักเธอฉันยอมพลี
3 กรกฎาคม 2547 15:03 น.
อิสรภาพแห่งใจ
เธอบอกรักเราก็รักไม่เห็นแปลก
เธอบอกแยกเราก็แยกแปลกตรงไหน
เธอบอกเลิกเราก็เลิกรากันไป
เธอมีใหม่ชั้นมีใหม่ไม่เห็นแคร์