1 เมษายน 2555 20:25 น.
อิสรชัย รัตน
สืบทอดเนิ่นนานมาใต้ฟ้าไทย
ประเพณี ที่ใคร พากล่าวขาน
เคารพผู้ อาวุโสมานานกาล
ขอพรขานรดน้ำผู้เฒ่าวัย
กลิ่นน้ำปรุง พองาม น้ำในขัน
ขอโทษกัน ก่อนรดน้ำ ตามสมัย
ไม่โลมลูบ เรือนร่าง ตามสั่งใจ
น้ำรินไหล พอสนุก คลายทุกข์กัน
ชะโลมแป้ง ปืนฉีด เข้าใส่หน้า
ดุจสงคราม ธารา มาห้ำหั่น
มือคอยลูบ ใบหน้า ลูบโลมมัน
ทั้งเนินถัน เนินฐาน ชำนาญทำ
ไม่ห่วงหวง ช่างสนุก ไม่ทุกข์หนัก
สงกรานต์รัก หรือไฉน ไยถลำ
เต้นโยกคลึง เด้งหน้า ลันล้านำ
แสนบานฉ่ำ ร่ำสุรา มั่วนารี
ขอพรพระ พรผู้ใหญ่ อยู่ไหนเล่า
เถลิงศก หรือวันเศร้า เสื่อมราศรี
อุบัติเหตุ มากหน้า เพิ่มทวี
สงกรานต์ไทย ไยไม่มี สิ่งดีพลัน
ร่วมมือกัน วันนี้ ไม่มีสาย
สร้างคืนวัน อดีตกลาย เป็นสีสรร
ย้อนรำลึก สงกรานต์ กาลก่อนกัน
เพื่อนำไทย สู่สุขสรรค์ วันสงกรานต์
1 เมษายน 2555 19:46 น.
อิสรชัย รัตน
เรียงเม็ดรายชายหาด คลื่นสาดซ้ำ
ให้ทรายช้ำ ค่ำคืนผ่าน นานหนักหนา
ค่อยทับถมเป็นเนินทรายมหึมา
ที่เหนื่อยล้า เป็นธุลีคลี่คลุมดิน
กลายเป็นชื่อจับจอง ผองชนตั้ง
ไม่หยุดยั้งตั้งตราจอง ดังปองหมาย
แล้วประโคม โหมข่าว คราวเปิดกาย
ให้คนหมาย มาเยือน เรือนรับรอง
งามดุจแก้ว แพรวพรรณ ทรายชั้นยอด
น้ำเล่าใสตลอด ไม่มีสอง
ใครมาเยือน เหมือนวิมานฐานจำลอง
สื่อมวลชน รับสนอง ร้องขานกัน
ร่างนั้นกลิ้ง เกลือกกลั้ว เหงืออาบไหล
บ้างกระโดด โลดแล่นไป ใจสุขสันต์
นั่นล่องเรือ โน่นโหนร่ม ชมหาดนั้น
พัลวัน คลื่นมนุษย์ รุดเยี่ยมชม
โรงแรมปล่อยน้ำเสีย ไหลเรี่ยราด
ทรายสะอาด คอยซับนับขื่มขม
นานวันเข้า ทรายเนืองนองต้องหมองตรม
สิ่งโสมม จมปลัก ลงหมักทราย
แล้วปล่าวร้อง ช่วยด้วย เจ้าข้าเอ๋ย
หากละเลย โรงแรมข้าพาฉิบหาย
ไร้คนพัก หนี้จม ล้มละลาย
นี้แหละหนา เห็นแก่ได้ ไม่ดูแล
11 มีนาคม 2555 19:12 น.
อิสรชัย รัตน
เหงื่อพ่อหยดรินไหลไปกี่หยาด
แลกมาเป็นกระดาษที่ใช้สอย
ที่เรียกว่า เงินตราค่าเลิศลอย
เพื่อลูกน้อยของตนเป็นคนดี
หรือลูกเห็นเหงื่อพ่อไหลไปไร้ค่า
ทำเหลวไหลเมายาเสื่อมราศรี
ลืมนึกถึงความเหนื่อยยากที่พ่อมี
หากพ่อรู้ช่วยตอบทีคิดอย่างไร
เหงื่อแม่หยดรินไหลไปทั่วร่าง
กว่าจะสร้างให้ลูกมีที่อาศัย
กว่าจะสอนให้ลูกเห็นความเป็นไป
แม่เหนื่อยใจ กายา มาเนิ่นนาน
ลูกลืมตา มาพบประสบสุข
ไม่ได้เห็นความทุกข์ที่เวียนผ่าน
จึงไม่เห็นความสำคัญของวันวาน
ที่พ่อแม่ก่อสาน..ก่อนเกิดกาย
9 มีนาคม 2555 20:39 น.
อิสรชัย รัตน
ก่อนตะวันลับฟ้า คราหน้าแล้ง
พ่อได้แจ้งแก่ลูกยาก่อนพาหาย
ว่าได้งานที่ใหม่ค่อยสบาย
ลูกของพ่อ จงอย่าได้มาห่วงใย
พ่อบอกลูกก่อนพรากจากวันนั้น
จะหาเงินให้กำนันก่อนปีใหม่
ไถ่นาคืนเพื่อจะได้ความเป็นไท
เริ่มหว่านไถ ปีหน้าพาชื่นชม
แต่พ่อจ๋า วันนี้ ปีใหม่แล้ว
ไร้วี่แวว พ่อมากลับพาขื่นขม
นาที่เคยจะไถ่คืน ฝืนระทม
ลูกตรอมตรมมองนาพาอาดูร
กำนันตักหน้าดิน เอาไปขาย
ลูกได้แต่นั่งมองความสิ้นสูญ
ทำเงินตราให้แก่เขา อย่างเพิ่มพูน
จากที่นาเนินนูน นั้นลุ่มลง
ก่อนตะวันชิงพลบคาคบไม้
กลับมาทันปีใหม่ไม่พาหลง
แล้วอยู่บ้านของเราอย่างยืนยง
ฉันก็คงเฝ้ารอ พ่อกลับมา
กลับมาแล้วพ่อจะเปลี่ยนหลังคาใหม่
หากฝนตกครั้งต่อไปไม่เปียกหนา
เมื่อลมฝนพัดมาเยือนเตือนอุรา
ลูกนอนมองหลังคา น้ำตานอง
6 มีนาคม 2555 21:37 น.
อิสรชัย รัตน
เหตุไฉนอังคารจึงเป็นสีเลือด
ดาวนี้เดือดอาเพทด้วยเหตุไหน
หรือบอกให้มนุษย์รู้ความนัย
ถึงมหันตภัยน้ำมือคุณ
ได้เวลาธรรมชาติมาเอาคืน
ไม่ว่าหลับหรือตื่นโลกหยุดหมุน
หฤโหด ผลาญผล่า โหดทารุณ
ล้วนเป็นผล นำหนุน ผนวกกัน
ดาวอังคาร จึงแดงช้ำ เพราะกำสรวล
เตือนบอกให้ ทบทวน ก่อนโศกศัลย์
เพื่อทุกคนในโลก รู้โดยพลัน
ถึงคุณไม่ฆ่ากัน เตรียมตัวตาย
ด้วยโลกช้ำ หนักหนา แสนสาหัส
สารพัดโหมรุกให้โลกสลาย
เห็นแก่ตัว จึงมุ่งมั่น บั่นทำลาย
รู้หรือไม่คุณได้ทำลายตน
ดาวอังคารร้องไห้เป็นสายเลือด
อีกไม่นานโลกเดือด คงปี้ป่น
ไร้พืชผัก อาหาร บันดาลดล
อากาศพิษ ครอบบน ถิ่นโลกา
เมื่อวันนั้นมาถึงโลกสีช้ำ
อันเป็นผลกระทำใครเล่าหนา
มองที่ตนมองรอบข้างทั่วพารา
ล้วนสร้างสมความชั่วช้าให้โลกตน
หน้าส่วนตัว
2752
