8 กรกฎาคม 2551 19:15 น.
อิมกุดั่น
..
ฉันหลงสุข ในทางทุกข์ ที่ฉันเลือก
จนจมเมือก โคลนตม ระทมขวัญ
แหงนมองฟ้า พรายน้ำตา ท้าตะวัน
หยัดยืนมั่น บนทางฝัน...ฉันเลือกเอง
..
ฉันท่องธาร แห่งทุกข์ท้อ รอความหวัง
สารใจสั่ง ฉันสับสน คนข่มเหง
สุดสรรสาร สร้างสุขใจ ไล่วังเวง
ฟังบรรเลง เพลงน้ำตา ฝ่าหมอกใจ
..
ม่านชีวิต สุดท้าย ใกล้บรรจบ
จะได้พบ สุขสว่าง ณ ทางไหน
จรดปลายก้าว มองดาวเคลื่อน เดือนคล้อยไกล
สุดโทษใคร ด้วยทางนั้น...ฉันเลือกเอง
..
รักรัตติกาล เล่นเกมคลั่ง ประดังโศก
เกลื่อนวิโยค กลายกลับ กระฉับกระเฉง
หยาดน้ำตา รายเรียง แทนเสียงเพลง
กระชั้นเร่ง ระรัวรับ ดับทรมาน
..
ก่นโศลก บทเศร้า แรงร้าวรัก
จารประจักษ์ แจ้งให้เห็น เช่นสุสาน
ใช่ลางร้าย ผลาญลวง ดวงวิญญาณ
เพียงสุสาน รักนั้น...ฉัน..เลือกเอง
..
5 กรกฎาคม 2551 18:03 น.
อิมกุดั่น
ห่วงดวงใจ เจ้าไคลคลา อุราวาบ
ชลนา นองอาบ กำสรดศัลย์
จบห้วงรัก จากห้วงหลง ส่งจำนรรจ์
ฝากปลายเมฆ สู่จอมขวัญ วันฝนโปรย
..
หรือลืมแล้ว ระฆังใจ เจ้าให้พี่
ลืมหรือแล้ว อ้อมกอดนี้ พี่ไห้โหย
แล้วลืมหรือ ผกากรอง กรายลมโชย
หรือเพียงภาพ ฝันโรย ระบายใจ
..
ริ้วยอดหญ้า ยาบริ้วริ้ว หวิวในอก
สะท้านสะทก ตระหนกผวา น้ำตาไหล
เยือกยิ่งแล้ว เยียบเย็นราว สิ้นดาวใจ
แผ่วสุดท้าย ไม่อาจหวน ทวนใจนาง
..
รำเพยลม พรมพราย สลายรัก
สะอื้นซ่อน ซบพักตร์ หักหม่นหมาง
กระไอดิน กลิ่นร่ำ คร่ำครวญคราง
รอฝนสร่าง จักซับเศร้า ที่เจ้าโปรย
..
3 กรกฎาคม 2551 10:39 น.
อิมกุดั่น
.
ปลายเมษา อุราผ่าว หนาวกลางร้อน
เจ้าขมิ้น เรื่อเหลืองอ่อน ร่อนเวหน
คิดถึงนวล ครวญถวิล เทวษทน
เหลืองคูนโปรย โรยหล่น กล่นเกลื่อนไพร
.
เหลียวผ่านผัน ผันพ้นผ่าน ไม่พานพบ
แม้นนานเนิ่น ไม่เกินลบ ฤทัยไหว
เหลือรอยร้าว ราวร้อยซาก ฝากอาลัย
ช่อระกำ ย้ำหวนไห้ ในเส้นทาง
.
อาบอ้อมอุ่น ปลายมุ่นแสง แฝงขุนเขา
โอบอ้อมอก ลึกลำเนา อันเศร้าร้าง
คลี่แพรช้ำ จำเจ็บตรม ห่มใจพลาง
เพียงเลือนลาย ริ้วหม่นหมาง กลางใจนวล
.
ทุกข์ท่วมท้น ระทดโทรม โหมวิโยค
กลิ่นดอกโศก อิ่งอ้อยสร้อย ละห้อยหวน
ไอแสงจันทร์ เดือนแรมเศร้า เหงารัญจวน
ปล่อยชะตา ระเรรวน พาล่องลอย
.
เพียงเปาะแปะ เม็ดพราวพราย แห่งสายฝน
หลอมหทัย คนอับจน ดลจิตหงอย
ลมฝนเศร้า เจ้าระฟ้า มาวอยวอย
น้ำตาพลอย ผล็อยเผาะพร่าง กลางนวลจันทร์
.
รำพึงผ่าน วิเวกเหงา เปล่าเปลี่ยวโศก
ประทังโลก ทุกข์ทน บนปรักฝัน
ระบายยิ้ม ยามอ้างว้าง พรางจาบัลย์
ซ่อนคืนวัน ระทมร้าว ในราวฟ้า
.
ส่งใจรัก ฝากฝังไว้ กลางใจโลก
ส่งใจโศก ฝากฝังเคียง เสียงสั่งหา
ส่งดอกรัก ร้อยรักเรียง เคียงบูชา
ส่งดอกโศก ล้อมรักษา บูชาใจ
.................
1 กรกฎาคม 2551 08:27 น.
อิมกุดั่น
มองเห็นฟ้า ผืนใหม่ ในวันนี้
พร้อมคนดี ข้างกาย โปรยปรายฝัน
โอละเห่ กล่อมรักล้ำ พร่ำรำพัน
ซบตักนุ่ม หนุนนอนฝัน วันฟ้างาม
.
หลับตาพริ้ม ยิ้มพราย กอดกายอุ่น
แก้มละมุน คลอเคียง จำเรียงถาม
รักฉันไหม ฉันรักเธอ ละเมอความ
ทุกโมงยาม หวามจิต ฤทธิ์รักโลม
.
ฟากฟ้าเปล่า กลับพราวพราย เห็นสายรุ้ง
ดอกรักแย้ม แจ่มเจิดปรุง ฟุ้งรักโหม
อ้อมแขนรัด กระหวัดชิด จิตครึกโครม
เพลงสวาท บาดตระโบม โถมถั่งใจ
.
เมื่อดวงใจ มีสายรัก สลักจิต
เดินเกี่ยวก้อย ร้อยสนิท พิสมัย
เดือนดวงงาม ยามราตรี ที่ฟ้าไกล
ยังอาจคว้า มามอบไว้ ในกลางทรวง
.........................
หน้าส่วนตัว
1208
