27 มีนาคม 2555 09:39 น.
อินสวน
ยามลมร้อนทักทายใจสะท้อน
ยังยอกย้อนถอนพิษจิตหวั่นไหว
บ่ายวันเสาร์ใต้เงาระเบียงใจ
ช่อกล้วยไม้มองเหงาเหมือนเศร้าตรม
โมกหอมจางบางเบาเคล้าแดดบ่าย
ตะแบกยืนเดียวดายคล้ายขื่นขม
คนเขียนกลอนวกวนล้นระทม
ถอนใจข่มอารมณ์ลึกร้าวราน
น้ำผุดเรื่อรินไหลลงล้นขอบ
เรียงรายรอบบัวเผื่อนเหมือนอ่อนหวาน
ซ่อนในเงียบงันเหงาเจ้าบัวบาน
เจ็บสะท้านลึกเลื่อนสะเทือนใจ
เมื่อสัมพันธ์เดินทางถึงหมางเมิน
ใช้คำว่าห่างเหินคงไม่ใช่
ระยะทางช่องว่างอาจห่างไกล
แต่เยื่อใยทำไมเหมือนไม่มี
14 มีนาคม 2555 09:52 น.
อินสวน
นึกสับสนคนเรากับเป้าหมาย
ทั้งหญิงชายหลายหลากมากประสงค์
ต่างยืนยันวาดฝันความมั่นคง
หรือใหลหลงเล่ห์กลมนต์มายา
ผมเป็นหนึ่งชีวีที่มีเป้า
ไม่งันเหงาเพราะเป้าดูหรูหรา
ขอรับรองของจริงใช่ลวงตา
มีบางคนกล่าวหาว่าหลอกลวง
เป้านักปั่นจักรยานสะท้านสะท้อน
ปลอดภัยก่อนกันสะเทือนเหมือนของหวง
กล่องดวงใจภายในไม่มีกลวง
ผมจึงห่วงเป้าหมายของสายตา
แวะตลาดคนมองจ้องจับผิด
หวั่นเป้าหมายชีวิตจิตผวา
อยากให้มองขำขำเรื่องธรรมดา
นักกีฬามีเป้าหมายไว้พุ่งชน
11 มีนาคม 2555 11:38 น.
อินสวน
ความตั้งใจแรงกล้าท้าทายฝัน
อยากจะปั่นไปหาราวฟ้าถึง
เก็บน้ำใจไมตรีที่ตราตรึง
กับอีกหนึ่งลำดับประทับจำ
ล่องจากน่านหมายมุ่งถิ่นกรุงเก่า
แรกลำเนาธานีที่เลิศล้ำ
หลักศิลาจารึกบันทึกคำ
พุทธธรรมสถานโบราณคดี
สุโขทัยใจงามยามเยือนถิ่น
ได้ยลยินแผ่นดินแห่งศักดิ์ศรี
เตรียมข้าวเปิ้บผัดไทให้กินฟรี
พร้อมแสงสีเวทีการแสดง
ปั่นเที่ยวท่องสองเมืองมรดกโลก
กราบขอโชคพ่อขุนรามคำแหง
แล้วมุ่งหน้าไปหาเมืองกำแพง
ได้เวลาค่ำแลงตะวันลา
นอนพักแรมเอาแรงบนเรือนแพ
น้ำใจแม่ปิงใสอาลัยหา
ก่อนจะกลายเป็นสายเจ้าพระยา
ยามลูกมาซากังราวไม่หนาวใจ
ก่อนอรุณรุ่งรางกระจ่างแสง
ขอบฟ้าแดงประดับรับวันใหม่
คึกคะนองอยากล่องถึงอุทัย
แม้ทางไกลกีดกั้นไม่หวั่นเลย
ถึงแม่วงดงย่านผ่านลาดยาว
มีสาวสาวยิ้มทักน่ารักเผย
มิตรสัมพันธ์อบอุ่นดั่งคุ้นเคย
จึงเอื้อนเอ่ยทักทายส่งสายตา
มองเห็นเขาสแกกรังที่ตั้งเมือง
งามสงบรุ่งเรืองดั่งปรารถนา
ปลาแรดเผาริมฝั่งเจ้าพระยา
แสนโอชาเชิญชิมลิ้มลองปลา
มาอุทัยไม่อุธรณ์นอนอุทัย
เพลิดเพลินใจสุขศรีมีวาสนา
ห้วยขาแข้งโรงแรมหรูคู่พารา
โอกาสหน้าจะกลับมาเมืองอุทัย
หน้าส่วนตัว
1436
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
