30 มกราคม 2555 02:42 น.
อินสวน
หัวใจเสือกล้าแกร่งเต้นแรงเร่า
ปีนป่ายเขาตามหาล่าความฝัน
มีความสุขตื่นเต้นเป็นรางวัล
เส้นทางชันไม่หวั่นวันสวยงาม
เก็บภาพสวยริมทางไม่ร้างรอย
เผื่อใครคอยใส่ใจจะไถ่ถาม
ดอกดินดอยงามเด่นเช่นทุกยาม
ยังติดตามต้องใจไม่สร่างซา
ยามแดดบ่ายบังใบร่มไม้ทอด
ในอ้อมกอดทุ่มเทเสน่หา
พญาเสือโคร่งคู่ชมพูภูคา
สูงเสียดฟ้าเมฆายังท้าทาย
เหนื่อยเพียงกายใจนั้นทะยานท่อง
ลอยละล่องเร่งรุดถึงจุดหมาย
กุหลาบพันปีคงเคียงอยู่เรียงราย
เสือทอดกายจูบดินถิ่นแดนดอย
23 มกราคม 2555 07:56 น.
อินสวน
ขอโทษทีที่ทำไม่เหมือนเก่า
เพราะอยากลบรอยเหงาที่โหยหา
ทุกอย่างคงค้นพบยามสบตา
จึงเลือกจะหลบหน้าห่างเหินไป
ณ วันนี้ที่เดิมคงเดียวดาย
หากไม่ใช่โหดร้ายบอกได้ไหม
เป็นเพราะเธอหรือฉันที่ปันใจ
มีประโยชน์อะไรต้องทบทวน
กับรู้สึกสับสนปนหวาดหวั่น
ความผูกพันรู้ดีไม่มีหวน
อาจเป็นความอ่อนแอที่แปรปรวน
หรือเพราะความไม่ควรทางสังคม
ความรักที่ฉันให้คงมีน้อย
ความท้อถอยทวงถามความเหมาะสม
หรือแพ้ใจอ่อนไหวในอารมณ์
โครงสร้างรักจึงล้มไม่มั่นคง
ขอโทษทีที่ทำเพราะจำใจ
ไม่อาจจะแก้ไขตามประสงค์
เพราะเรื่องราวการพบมันจบลง
อย่าพะวงสงสารเช่นผ่านมา
ณ วันนี้มีสุขตามอัตภาพ
อาจไม่ทาบเทียมใครในวาสนา
แต่ไม่เคยน้อยใจในโชคชะตา
รู้คุณค่าพอเพียงหล่อเลี้ยงใจ
19 มกราคม 2555 19:44 น.
อินสวน
ปั่นปีนขึ้นขุนด่านปราการชล
ทะลักล้นใจคนรักล้นไหล
เหตุไฉนตัดสวาทขาดเยื่อใย
แทบขาดใจคิดถึงรำพึงครวญ
เบือนบ่ายหน้าเลี้ยวขวาหานางรอง
หวังได้คลายขุ่นข้องของอินสวน
ดอกไม้ป่ารายล้อมหอมอบอวล
สายลมหวนหอบใจไหลวารี
แม้ว่าเป็นนางรองของใครอื่น
หมายชมชื่นนวลน้องอย่าหมองศรี
หัวอกคนถูกกระทำและย่ำยี
พี่รู้ดีหนาวเหน็บและเจ็บนาน
หลังล่ำลาแวะยังวังตะไคร้
แดดรำไรไล้ลอดทะลุผ่าน
ฝ้ายคำคอยลอยล่องทั่วท้องธาร
คงร้าวรานเหมือนใจใครบางคน
เสือภูเขาเยือนย้อนนครนายก
พออุ่นอกอุ่นใจคลายสับสน
กราบหลวงพ่อปากแดงบันดาลดล
เป็นสิริมงคลพ้นโรคภัย
ชะเง้อชะแง้แลหาเขาชะโงก
หากมีโชควาสนาจะมาใหม่
มะยงชิดเชยชิดมิตรผูกใจ
เส้นทางไกลฤาจะกั้นคำสัญญา
5 มกราคม 2555 09:20 น.
อินสวน
บทกลอนที่เขียนผ่านบนลานเล่า
ทั้งใหม่เก่าเศร้าปนระคนหวาน
ในเส้นทางว่างเปล่าที่ยาวนาน
จะยังคงขับขานที่บ้านกลอน
ริมระเบียงบ้านเก่าคงเหงาต่อ
กับการรอลึกเร้นเป็นภาพหลอน
อาจขาดหายไปบ้างบางบทตอน
ยังสะท้อนใจกร้านที่ด้านชา
โมบายแกว่งกรุ้งกริ่งใจกรุ้มกริ่ม
ยังพอยิ้มคิดถึงคะนึงหา
กับเรื่องราวก่อนเก่ายาวนานมา
อาจโรยล้าไปบ้างเพียงบางวัน
แมงมุมยังชักใยไม่หยุดหย่อน
ใบไผ่ร่อนสลัดร่วงย้อนห้วงฝัน
มะม่วงผลิช่อดอกบอกยืนยัน
ถึงเวลาแบ่งปันความงดงาม
ระเบียงใจรำไรบ่ายแดดอ่อน
คงซุกซ่อนหลบเร้นเป็นคำถาม
เงากาแลลับแลชะแง้ตาม
จวบจนยามยอแสงค่ำแลงลง
ลมหนาวคงผ่านไปอีกไม่ช้า
หอบคุณค่าห่วงใยหรือไหลหลง
มาเยือนเย้าความฝันที่มั่นคง
หรือประสงค์หยันเย้ยเช่นเรื่อยมา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
หน้าส่วนตัว
1284
