10 กันยายน 2554 10:30 น.
อินสวน
ภูมิประเทศเขตแดนมีแผนที่
พิกัดมีแสดงถึงแห่งหน
ทะเลกว้างแผ่นดินถิ่นมณฑล
สามารถค้นสืบถามตามต้องการ
สิ่งมีค่ามากมายกระจายอยู่
มีบ้านเมืองเคียงคู่โบราณสถาน
มรดกโลกล้ำมีตำนาน
มีอาคารเสียดฟ้าที่ท้าทาย
ในแผนที่หัวใจใครกำหนด
จะจารจดอย่างไรไม่สูญหาย
มีรักชังหลายหลากและมากมาย
มีพื้นที่เดียวดายและอุ่นอวล
ในใจเธอฉันรู้อยู่ชายขอบ
ระดับชอบสัมพันธ์ที่ปั่นป่วน
ตามกระแสข้อแม้ความแปรปรวน
จึงไม่ควรอยู่ในจุดสำคัญ
ในใจฉันจัดสรรพื้นที่ไว้
ตามลำดับเรียงไล่หลายขีดขั้น
มีลักลอบเกินขอบชอบพอกัน
เธอจึงอยู่ในชั้นลึกสุดใจ
จะเก็บเธอซ่อนไว้ในแผนที่
จะไม่มีใครเห็นหรือสงสัย
ในซอกหลืบแหนหวงและห่วงใย
พื้นที่ใจจุดเจ็บที่เก็บเธอ
2 กันยายน 2554 19:50 น.
อินสวน
เหลือแต่ความทรงจำ กับคำพูด
เลิกพิสูจน์..ต่อไปเป็นฝ่ายหนี
เพราะทุ่มเทรักถมจึงตรมฟรี
จนบางทียอมรับว่า"คับใจ"
มันไม่เหลือความหวังให้รังสรรค์
อยู่กับฝัน..ที่ซ่อนความอ่อนไหว
เธอไม่เคยรู้รสความหมดใจ
มากเพียงใด?ที่ทนจนชาชิน
ถึงวันนี้ความรู้สึกต้องฝึกนะ
ต้องมานะทำใจให้เป็นหิน
กับบทเรียนไร้ค่าด่างราคิน
ให้หมดสิ้นไม่กลับสำหรับเรา
ทุกคำเจ็บเก็บไว้ใส่ลิ้นชัก
เพลง"แด่คนเคยรัก"ที่โง่เขลา
รางวัลแด่คน..ช่างฝันช่วยบรรเทา
บอกเบาเบา..ใจฉัน..นั้นขอคืน