28 เมษายน 2554 15:23 น.
อินสวน
สายลมที่บางเบา
พัดพาเหงาให้จากหนี
วอนฟ้าช่วยปรานี
อย่าย่ำยีย้ำทุกข์ตรม
ลมร้อนฤาผ่อนคลาย
รึจะร้ายให้ขื่นขม
ว้าวุ่นหวั่นอารมณ์
น้ำคำคมกระหน่ำใจ
เหน็บหนาวคราวลมร้อน
เฝ้าหลอกหลอนอยู่ไฉน
เรื่อยเรียงจะเพียงใด
ระเรื่อยไปให้หวั่นทรวง
สายลมที่ทักทาย
พัดแหนงหน่ายให้ผ่านล่วง
กล่อมเห่เล่ห์ลมลวง
ใจจึงห่วงบ่วงเดียวดาย
ตะแบกบานม่วงหม่น
กรูกราวหล่นจนใจหาย
คูนเคียงที่เรียงราย
กลีบกระจายล่องสายลม
เหม่อมองม่านราวฟ้า
ม่านน้ำตาความขื่นขม
อดกลั้นกล้ำกลืนทน
กับสายฝนหลงฤดู
4 เมษายน 2554 14:08 น.
อินสวน
เสือภูเขาฝากใจไว้ราวฟ้า
เดิมพันท้าฝ่าฟันฝันไปถึง
สร้างตำนานผ่านวันมั่นคำนึง
อาจไม่หวานสุดซึ้งถึงปานใคร
วางจุดหมายปลายทางห่างไกลโพ้น
หวังพบความอ่อนโยนบนทางใหม่
อุทยานรักบานที่ผ่านไป
เก็บทอถักฝากใจไว้เชยชม
รับสมัครฝากไว้ใช่รักเร่
อย่าเกรงรักถ่ายเททิ้งทับถม
สานสัมพันธ์มั่นใจได้รื่นรมย์
ไร้เหลี่ยมคมคำลวงอย่าห่วงเลย
ระหว่างวันเดินทางค้างแรมพัก
เจอคนทักรักเกิดอย่างเปิดเผย
อย่าระแวงสงสัยเหมือนไม่เคย
ขออย่าเย้ยหยันคำให้ช้ำใจ
ค่ำคืนนี้เดือนแรมแย้มวงเสี้ยว
ซ่อนหัวใจห่อเหี่ยวป้องกันไข้
หมอกพร่างพราวหนาวเย็นเต็นท์ผ้าใบ
หวังวันใหม่ยอดมิตรไม่บิดเบือน
แม้เดินทางมาไกลใจไม่หวั่น
ยังขยันหยิบยื่นคืนรักเหมือน
ด้วยจิตหวังเอ็นดูผู้มาเยือน
เพียงเป็นเพื่อนอุ้มชูเลี้ยงดูใจ
หน้าส่วนตัว
1664
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
