20 มีนาคม 2554 11:28 น.
อินสวน
นอนกระสับกระส่ายก่ายหน้าผาก
คิดถึงมากที่รักของอินสวน
แม้ยามหลับยังเพ้อละเมอครวญ
เฝ้าโหยหาโหยหวนปั่นป่วนใจ
บนเตียงนอนหม่นหมองห้องคับแคบ
เจ็บปวดแปลบแสบคันพอทนไหว
เปิดไฟล์ภาพของเจ้าบรรเทาไป
อีกไม่ไกลเกินฝันวันรอคอย
โอ้จอมขวัญยามนี้พี่คอยอยู่
ไม่เห็นหน้า น้องบลู หดหู่หงอย
คิดถึงคราพร่ำพรอดบนยอดดอย
ใจพี่ลอยโลดแล่นแสนยินดี
ส่วน น้องมินท์ขวัญตาอย่าใจน้อย
โปรดรอคอยเถิดหนาอย่าด่วนหนี
พี่ยืนยันรักเจ้าเท่าชีวี
จะพาเที่ยวทุกที่ทั่วถิ่นไทย
รักเท่าเทียมทั้งสองนะน้องรัก
จะกลับไปฟูมฟักเอาใจใส่
สัญชาติเสือลือนามห้ามน้อยใจ
มิ้นท์ทางไกล บลู ภูเขาเรารักกัน
19 มีนาคม 2554 10:44 น.
อินสวน
ณวันที่ม่านฟ้ามืดมัวหม่น
ในห้วงความสับสนปนหวั่นไหว
อุบัติเหตุคราวเจ็บเหน็บหนาวใจ
ทุกนาทีผ่านไปแสนเนิ่นนาน
บนเส้นทางท้าทายสายนักสู้
มีความฝันคอยอยู่ทุกก้าวผ่าน
มีความหวังทุกซอกดอกหญ้าบาน
เพลงไพรหวานขับขานเป็นรางวัล
ณวันที่ไม่มีแสงสีทอง
เส้นทางพร่องสายลมมาพรมฝัน
ไม่มีแม้ดอกหญ้ามาแบ่งปัน
ลมหายใจยืนยันฟันฝ่าไป
ท่ามกลางความร้าวรอนและอ่อนล้า
คอยเวลาพ้นผ่านสู่วันใหม่
แม้เจ็บปวดทรมานสักปานใด
แต่หัวใจยังกรุ่นและอุ่นอวล
ณวันที่ก้าวผ่านเพลงหวานขับ
ดอกไม้คลี่กลีบรับกลิ่นหอมหวน
เย็นสายลมเห่กล่อมพร้อมเชิญชวน
พฤกษ์ไพรล้วนประทินความยินดี
ขอบคุณแสงสีทองสาดส่องฟ้า
สายธาราชุบชีวาในครานี้
ความห่วงใยจากจิตมิตรไมตรี
ความฝันที่พังพับกลับเบ่งบาน
ณวันนี้ใจเสือยังเหลือฝัน
มีเดิมพันของขวัญความกล้าหาญ
คือความรักแผ่เผื่อที่เจือจาน
เพื่อนร่วมบ้านร่วมงานเป็นรางวัล
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
1440
