30 เมษายน 2553 11:56 น.
อินสวน
แรกลองเสพ ชื่นชอบ กระหายชิม
ใจกระหยิ่ม ยามยก ยอสรรเสริญ
ลิ้มรสหลง ประหลาด อร่อยเพลิน
ล้ำลึกเกิน กว่าถอน ย้อนหวนคืน
เมื่อเสพติด อยากจริง ยิ่งทวี
ป่วนฤดี ทรมาน ยากต้านฝืน
แสวงหา ไม่สิ้น ที่กินกลืน
คนรอบข้าง ขมขื่น เอือมระอา
หิวกระหาย ดุร้าย เพียงสนอง
ศีลธรรม มัวหมอง ต้องโหยหา
เดรัจฉาน สันดาน เสื่อมจรรยา
ไม่เหลือค่า คราบคน ที่คู่ควร
อำนาจ ไม่มั่นคง หากหลงใหล
ยิ่งใช้ยิ่งทำลายทุกสิ่งล้วน
สูงสุดสู่ สามัญ หมั่นทบทวน
บำบัดด่วนด้วยสติ...เลิกเสพมัน
22 เมษายน 2553 16:27 น.
อินสวน
ณ ค่ำคืนงันเหงาเศร้าเดียวดาย
มีหนึ่งชายชราแววตาหมอง
นอนซมซุกทุกข์ถมผ้าห่มกอง
อยู่ในห้องอับมืดเย็นชืดชา
เสียงเครื่องปรับอากาศครางกระหึ่ม
น้ำตาซึมรื้นรอยปรารถนา
กี่โมงยามข้ามวันผ่านเวลา
นาฬิกาข้างฝาเริ่มล้าแรง
ไร้วี่แววมาเยือนของเพื่อนเก่า
ย้ำความเหงาหลอนหลอกยอกแสลง
โทรศัพท์หัวเตียงเอียงตะแคง
ลมหายใจแห้งแล้งที่โรยริน
ชายชราหลับตาลงอีกครั้ง
ด้วยความหวังที่ยังไม่สูญสิ้น
หรืออาจพบอ้างว้างอย่างชาชิน
รอคอยคนใจหิน...จนสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
1488
