24 ธันวาคม 2552 13:54 น.
อินสวน
หยุดงาน สำราญใจ
ท่องเที่ยวไปแสวงหา
จุดหมาย ได้เวลา
เหิรลัดฟ้า ลาวแอร์ไลน์
ขุนเขาสูงเสียดฟ้า
พฤกษ์พนางามไสว
เทียบท่าอย่างปลอดภัย
ยิ้มสดใสมิตรไมตรี
ภาษาเจรจา
เอิ้นทักว่าสบายดี
โดยสารสารถี
เข้าพักที่มาลิดา
ยามเย็นออกย่ำถิ่น
ใจถวิลจินตนา
ไทยเทศละลานตา
ต่างมุ่งมาหมายชมเมือง
คุณค่าน่ายอยก
มรดกโลกลือเลื่อง
วิถีงามประเทือง
โดดเด่นเรื่องประเพณี
ตะวันลับริมของ
สาดแสงทองสะท้อนสี
ยามค่ำกำลังดี
ร้านรวงมีออกมากมาย
ลิ้มลองรสเบียร์ลาว
พอคลายหนาวเป็นกระสาย
คนงามมาทักทาย
เลือดลมชายสูบฉีดแรง
อ่อนช้อยร่องรอยยิ้ม
ชวนเอมอิ่มใจเริ่มแกว่ง
น้ำใจไม่เหือดแห้ง
หยิบยื่นแบ่งความหวังดี
อ้ายนี้พี่บ่าวไทย
เหมือนสิ้นไร้เวลานี้
สุดแสนจะโชคดี
ได้น้องนี้ชี้ช่องทาง
นับเป็นวาสนา
น้องนำพากราบพระบาง
อุ่นใจไม่อ้างว้าง
กุศลสร้างบ่ร้างรา
คืนแรกแปลกที่พัก
สุดห้ามหักคะนึงหา
จวบจนได้เห็นหน้า
รุ่งอุษาคอยหาเธอ
ลุยเลาะตลาดเช้า
น้องบอกเล่านำเสนอ
พอเพียงไม่ฟุ้งเฟ้อ
นั่งกินเฝ๋อสี่บาทไทย
คับคั่งคนสัญจร
ล้วนละอ่อนงามสดใส
ควบขี่มอร์เตอร์ไซค์
ชุดสวมใส่ซิ่นลายงาม
ยามสายบ่ายหน้ายัง
ราชวังคนล้นหลาม
แหงนหน้าฟ้าสีคราม
ฝั่งตรงข้ามอร่ามตา
สูงเด่นเห็นพระธาตุ
เหมือนภาพวาดสวรรค์หา
วิจิตรล้ำพรรณนา
เลิศเลอค่าวัดเชียงทอง
พระหนักองค์ทำนาย
นั่งเคียงกายหมายเกี่ยวข้อง
ใจพี่เกี่ยวใจน้อง
แล้วประคองยกเหนือองค์
เลาะเลี้ยวขึ้นบันได
เกาะแขนไต่ใจประสงค์
ปล่อยนกออกจากกรง
ได้เสริมส่งดวงชะตา
23 ธันวาคม 2552 06:49 น.
อินสวน
b>
คิดถึงเขาคงเท่าเขาคิดถึง
ขอเพียงครึ่งใจพ้อก็เพียงขอ
รอข่าวคำย้ำถ้อยที่คอยรอ
ยืนยันต่อไม่ท้อต่อยืนยัน
เจ้าจำปาหอมรสจดจำเจ้า
ฝันของเราล้อมเรียงเคียงในฝัน
พันผูกทางฟ้าสร้างทางผูกพัน
ปีเดือนผันวันไม่เปลี่ยนทั้งเดือนปี
รักของเรามั่นคงดำรงรัก
หนี้รักหนักยากนักหักรักหนี้
ทวีคูณเพิ่มพูนคูณทวี
นานกว่านี้ภักดีที่เนานาน
หลวงพระบางบุญสร้างพระบางหลวง
ขานโขงล่วงมั่นคงแม่โขงขาน
บานบุปผาจำปารอท่าบาน
เป็นพยานรักหวานพยานเป็น
หามาให้พาใจกลับมาหา
เห็นคุณค่าเนื้อทองจงมอง เห็น
เย็นหนาวเหน็บเจ็บร้าวเหน็บหนาวเย็น
ร้ายฝันเร้นไม่เป็นเช่นฝันร้าย
ฝากความรักหอบกองมีของฝาก
หมายหมั้นมากขอรักมากหมั้นหมาย
ชายเกียรติศักดิ์รักมั่นด้วยเกียรติชาย
ลมหายใจสุดท้าย...เท่าสิ้นลม
/font>
21 ธันวาคม 2552 15:13 น.
อินสวน
สองใจพร้อมอดออมถนอมรัก
ความห่วงใยทอถักทะนุถนอม
เป็นผืนแผ่นแน่นหนักสลักล้อม
งดงามพร้อมเส้นสายลายผูกพัน
ร่วมสร้างสรรค์เกื้อก่อต่อส่วนขาด
ช่วยกันวาดแต้มเติมเพิ่มสีสัน
ปลูกความดีทวีสุขทุกคืนวัน
ร่วมแบ่งปันจุนเจือเอื้ออารมณ์
ดอกรักบานทุกฤดูไม่รู้โรย
หยาดฤทัยปรายโปรยช่วยเพาะบ่ม
ผลิตผลคุณค่าน่าชื่นชม
รักเหมาะสมห่อหุ้มภูมิต้านทาน
โลกไสวไล้โลมห่มไอรัก
อาณาจักรใจสร้างอย่างกล้าหาญ
มณฑลรักกว้างใหญ่ในตำนาน
บทเพลงหวานขานขับประทับใจ
หลวงพระบางห่างเพียงเสียงใจพร่ำ
กระซิบคำงดงามความยิ่งใหญ่
ไม่เคยมีช่องว่างความห่างไกล
ระหว่างใจสองเราแนบเนาอิง
องค์พระธาตุพูสีที่ศักดิ์สิทธิ์
เหนี่ยวนำจิตเนื้อนวลเจ้าขวัญหญิง
องค์พระธาตุแช่แห้งแห่งรักจริง
ดลรักยิ่งนานกว่า.....ชั่วฟ้าดิน
19 ธันวาคม 2552 11:37 น.
อินสวน
หอมละมุนคุ้นเคยเคล้าเพลงครวญ
แย้มเย้ายวนรัญจวนหวนคิดถึง
เจ้าจำปาดอกดวงร่วงรำพึง
สบตาซึ้งครั้งหนึ่งเคยเสียบแซม
ยังหอมหวนไม่จางห่างดวงจิต
เจ้างามพิศผุดผ่องสองพวงแก้ม
ปรารถนาเสน่หาอย่าร้างแรม
สวาทแกมกลิ่นร่ำเจ้าจำปา
ในยามเหงาเศร้าใจไกลเพื่อนเก่า
ได้โลมเล้าบรรเทาความโหยหา
ด้วยรักมั่นผูกพันเกินสัญญา
ด้วยคุณค่าคู่ควรเป็นขวัญใจ
เป็นบุปผาดาราหลวงพระบาง
งามคู่เคียงล้านช้างทุกสมัย
โอ้จำปา เด็ดดวง แสนห่วงใย
แม้ห่างไกล...ใจเหนี่ยว...เกี่ยวกอดดม
17 ธันวาคม 2552 11:30 น.
อินสวน
แววตาหม่นสับสนระคนห่วง
บ่งบอกความหนักหน่วงในห้วงจิต
ประสบการณ์กรำกร้านผ่านชีวิต
มีสิ่งใดให้คิดหวั่นกังวล
แววตาหมองมองสบแล้วกลบเกลื่อน
บอกสะเทือนเหลือทนจนเอ่อล้น
มีทุกข์ท้อทรมานร้าวรานรน
เกินชี้แจงเหตุผลหรืออย่างไร
ฉันโหดร้ายมากมายใช่หรือเปล่า
ฉันแข็งกร้าวทุกคราวหรือไฉน
หรือฉันเคยหมางเมินจนเกินไป
จึงไม่กล้าเปิดใจสนทนา
ฉันอาจเคยต่อว่าวาจาเจ็บ
มีคำน้อยคำเหน็บเก็บปัญหา
เพราะน้อยใจไปบ้างบางครั้งครา
ไม่ได้หมายความว่าฉันชิงชัง
แสนสงสารสะท้านสะท้อนจิต
ลูกทำผิดต่อแม่แย่หลายครั้ง
ทำให้แม่ไม่กล้า..ละล้าละลัง
เกรงพลาดพลั้งผิดหวังเหมือนอย่างเคย
แววตาแม่อึดอัดก่อนเอ่ยปาก
ว่าตอนนี้น้องลำบากนะลูกเอ๋ย
ต้องการความช่วยเหลืออย่าละเลย
เห็นลูกเหนื่อยก่อนเผยจึงเกรงใจ
ไม่มีอะไรมากไปสำหรับแม่
ไม่เคยแม้สักหนแม่เชื่อไหม
เงินทองของนอกกายไม่เป็นไร
หาเอาใหม่..นะแม่จ๋า...อย่ากังวล
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
1834
