10 เมษายน 2551 11:40 น.
อินสวน
หางนกยูง แดงแสด กลางแดดจ้า
งามจับตา ท้าทาย รอสายฝน
หรือตั้งท่า คอยหา ใครหลายคน
เมษายน ยามเยือน เหมือนยินดี
รอยแย้มยิ้ม อิ่มเอม เต็มใบหน้า
ทั้งปู่ย่า ตายาย ไม่หน่ายหนี
กราบพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ ใจปรานี
เหล่าน้องพี่ เพื่อนพ้อง ปรองปรีดา
เสื้อผ้าใหม่ ตั้งใจ หามาฝาก
ของขวัญจาก เมืองหลวง ด้วยห่วงหา
ยีนส์ของพี่ นี่สร้อยทอง ของคุณอา
ตามสัญญา น้องชายได้ รางวัล
ถึงเวลา อาหาร คาวหวานพร้อม
ตั้งวงล้อม อ้อมอุ่น กรุ่นกล่อมขวัญ
เบิกบายศรี วันดี พญาวัน
ร่วมเรียงกัน เอื้ออวย ด้วยผูกพัน
แว่วน้ำคำ จำเรียง เสียงทายทัก
บอกความรัก จริงใจ ไม่แปรผัน
แม้ห่างเหิน เนิ่นนาน ผ่านวารวัน
ยังใฝ่ฝัน ได้ชื่นชวน หวนคืนรัง
สวมเสื้อใหม่ มั่นใจ ในความหล่อ
เพื่อนคงรอ งานศิษย์เก่า เล่าความหลัง
กราบคุณครู ผู้มีคุณ หนุนพลัง
คำสอนสั่ง ยังสดับ ประทับใจ
คูนอร่าม งามเหลือง เรืองประดับ
เบ่งบานรับ งามขำ จำได้ไหม
บ้านนาเรา เพื่อนเก่า เฝ้าห่วงใย
กำลังใจ มีให้ ไม่จืดจาง
แสนสุขสันต์ วันสงกรานต์ เบิกบานจิต
มีกัลยาณมิตร ไม่เหินห่าง
สุขภาพดี มีชัย ไม่แรมร้าง
ช่วยกันสร้าง เมืองไทย ให้งดงาม
3 เมษายน 2551 09:47 น.
อินสวน
วิชาการถูกผิดทฤษฎี
สามารถชี้ชัดเจนเป็นเหตุผล
ยากตัดสินชีวิตจิตใจคน
ทุ่มเทท้นก็หลั่งล้นไม่เต็มใจ
อัตตานังอุปมังกเร
คือเสน่ห์แห่งตนคนรักใคร่
เอาใจเขาใส่ใจเรามากเท่าใด
จึงจะได้ใจมากมายจากหลายคน
อยากหลีกลี้ให้โลกนี้มีเพียงเรา
จะหงอยเงาหรืออย่างไรใจสับสน
หากโลกนี้ต้องมีใจให้อดทน
คงอับจนในวังวนพันธนา
ขอเพียงใจไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
อาจปรนผ่อนอ่อนไหวไม่ไร้ค่า
หากทำให้ใครขัดใจใช่เจตนา
ไม่มีอะไรมากกว่าความจริงใจ
1 เมษายน 2551 20:36 น.
อินสวน
<
กราบพระธาตุ ไหว้พระธรรม นำกุศล
น้อมบันดล ผลบุญ อุ่นสนอง
นครศรีธรรมราช ประกาศธรรม งามเรืองรอง
หายหม่นหมอง ผ่องใส ใจร่มเย็น
เยี่ยมคารวะ อาจารย์ ท่านเคยสอน
ก้มรับพร พรมใจ คลายร้อนเข็ญ
คติย้ำ เตือนจำ ควรบำเพ็ญ
รู้จักเป็น ผู้ให้ ใจแบ่งปัน
ตระเวนไป ไล่ลิ้ม ชิมอาหาร
ทั้งคาวหวาน ตำหรับใต้ ให้เลือกสัน
น้ำยาป่า แกงไตปลา หากินกัน
ข้าวยำนั้น ร่อยจัง ยังติดใจ
ตะลอนรอบ ขอบขัณฑ์ ตะวันบ่าย
ร้านรวงราย ขายเสื้อผ้า หาซื้อใส่
ทวินโลตัส โรงแรมหรู อยู่ไม่ไกล
เข้าอาศัย ได้พักผ่อน นอนสบาย
/font>