1 ตุลาคม 2551 09:44 น.
อินสวน
หากมีอันเป็นไปให้พลัดพราก
จำต้องจากร้างไกลไร้วาสนา
ไฟโชนแสงแห่งชีวีริบหรี่ลา
ท่ามกลางปรารถนาค้างคาใจ
ฝากพสุธานำวาจาว่าขอโทษ
เคยเคืองโกรธก่อกรรมกระทำไว้
ขัดข้องขุ่นวุ่นวายทำร้ายใคร
ให้อภัยวางไว้บนแผ่นดิน
ฝากความรักห่วงใยไว้แผ่นฟ้า
แฝงเมฆาเอาใจใส่ไม่สร่างสิ้น
ความหวังดีมีมากมายสายฝนริน
จากดวงจินต์อินสวนล้วนจริงใจ
ฝากดวงดาว พราวนภา สบตาเศร้า
คลายเงียบเหงา บรรเทา เอาใจใส่
บอกข่าวว่า แม้ร่ำลา หาร้างไกล
ยังเยื่อใย ไมตรี ไม่มีจาง
ฝากดวงจันทร์ เจ้าเอ๋ย เชยส่องพักตร์
สื่อนำรัก ละมุนไป โลมไล้ร่าง
ถนอมนวล ชวนชิด สนิทข้าง
อย่าแรมร้าง สร่างสิ้น ถวิลนิรันดร์
ฝากสุริยา เถิดหนา อย่าทอดทิ้ง
ถ้อยคำจริง ยิ่งใหญ่ กว่าในฝัน
ยามเหน็บหนาว ปวดร้าว เฝ้าแบ่งปัน
ให้จอมขวัญ อวลกรุ่น อบอุ่นใจ
ขอขอบคุณ ที่เกื้อกูล หนุนดวงจิต
จากกัลยาณมิตรที่มีให้
ความช่วยเหลือเอื้อเฟื้อด้วยเยื่อใย
ขอชดใช้ด้วยดวงใจกตัญญู