20 กันยายน 2550 11:11 น.
อินสวน
ทินกร รอนแรงล้า อัสดง
เรื่อยลับลง พงพนา แนวฟ้าหมอง
เป็นเงาทาบ อาบทุ่ง ทั่วคุ้งคลอง
ลมหนาวล่อง ต้องสัมผัส พัดทักทาย
วิหคร่อน จรจับ กลับชายป่า
ต่างล่ำลา ทิวาวาร ผ่านความหมาย
เก็บเรื่องราว ข่าววัน อันมากมาย
เป็นเส้นสาย ลายรู้สึก บันทึกทวน
เสียงระฆัง ดังก้อง กลองย่ำค่ำ
ล่องลำนำ คำขาน หวานแว่วหวน
กาสะลอง ผ่องพราวพร้อม หอมรัญจวน
เคล้าขลุ่ยครวญ หวลลมหอบ ปลุกปลอบใจ
ฟ้าเริ่มมัว มืดมิด ทั่วทิศที่
โชคพอมี ที่ดาวรับ วับวาวใส
ช่วยบรรเทา แบ่งเบา ปัดเป่าภัย
หนาวเหน็บใน ให้หาย คลายท้อตรม
17 กันยายน 2550 13:06 น.
อินสวน
ทราบข่าวว่ากานดากลับมาบ้าน
นานแสนนานเพียงใดใครคอยหา
กี่ฝนหนาวยาวนานผ่านเวลา
ห่างหายหน้าไปศึกษาเมืองฟ้าไกล
ภาพความหลังฝังใจหมายเหมือนผ่าน
หลายเหตุการณ์จารจดยังสดใส
เคยเอื้อเฟื้อเกื้อกูลอบอุ่นใจ
ด้วยบ้านใกล้เรือนเคียงเรียงติดกัน
ครั้งยามเยาว์เจ้าโยเยเกเรอ้อน
ให้พาซ้อนจักรยานปั่นแข่งขัน
ยามร้องไห้พี่ปลอบใจหายจาบัลย์
ยามสุขสันต์แบ่งปันผูกพันใจ
เคยเคี่ยวเข็นเนื้อเย็นสอบเอนทรานซ์
วิชาการด้านคำนวณทบทวนให้
เป็นนิสิตติดแนวหน้ามหาวิทยาลัย
ตามตั้งใจใฝ่ถวิลจินตนา
ล่วงเลยมาห้าปีที่เหินห่าง
แม้แรมร้างยังห่วงไยไถ่ถามหา
ข่าวน้องสาวคนดีที่จะกลับมา
รอเวลาถอยหลังนับรับขวัญใจ
ได้พบหน้ากัลยาเข้ามาทัก
พร้อมแนะนำให้รู้จักคนรักใคร่
ต่างใกล้ชิดเป็นบัณฑิตวิทยาลัย
วางแผนไว้ปีหน้าวิวาห์กัน
อวยพรให้ด้วยดวงใจหวั่นไหววุ่น
ไม่เคืองขุ่นคล้ายขมขื่นฝืนสุขสันต์
ให้เนื้อทองทั้งสองครองรักกัน
ร่วมสร้างสรรค์ฝันงามตามตั้งใจ
8 กันยายน 2550 10:33 น.
อินสวน
ฝนสุดท้ายใกล้หนาวอีกคราวแล้ว
กรุ่นกลิ่นแก้วอบอวลให้หวลหา
ม่านหมอกจางลางเลื่อนเปลี่ยนเวลา
ไม่สร่างซาโหยหาด้วยอาลัย
ร่วงกระจายรายโรยโปรยปรายเกลื่อน
เศร้าสะเทือนเลือนฝันวาบหวั่นไหว
แม้แรมร้างไม่จืดจางห่างห้วงใจ
ยังห่วงไยไมตรีที่จดจาร
วูบไอฝนสั่งลาห่าสุดท้าย
ถ้อยทักทายวังเวงจบเพลงหวาน
ทิ้งถมทับลับล่วงบ่วงตำนาน
ร่ำร้าวรานรอยจำใคร่คร่ำครวญ
ฝนแล้วหนาวร้าวร้อนฝนวนเวียนผ่าน
เป็นสังสารวัฎจักรลมรักหวล
มีกำเนิดเกิดแก่แล้วแปรปรวน
ฝนหนาวล้วนอนิจจา........อย่าอาวรณ์
หน้าส่วนตัว
15587
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
