ทิ้งความหลัง..ลงแม่วัง

อินสวน

อัสดง ค่ำลง ที่ริมฝั่ง
สายแม่วัง ยังคอย อ้อยอิ่งไหล
สุริยา ลับลา ด้วยอาลัย
จะมีไหม ใครเข้าใจ ในจินตนา

     วิหคร่อน ย้อนรัง หวังคืนถิ่น
ไม่จางกลิ่น กรุ่นไอ ใฝ่ฝันหา
ไม่ลืมเลือน บิดเบือน เปลี่ยนวาจา
ปรารถนา รักเดียว เกี่ยวกกมล

    แสงวาบวับ สะท้อนกลับ จับผิวน้ำ
ฟ้ามืดดำ รัติกาล ม่านเมฆฝน
กับท้อทด บทเรียน ที่เวียนวน
ใจหมองหม่น เหมือนหมาย ไม่คลายวาง

    เยือนลำปาง อ้างว้าง บนทางเหงา 
กลั่นความเศร้า เกลากลอน ย้อนรอยหมาง
เจ็บเจียนจน เกินทน บนเส้นทาง
หวังได้สร้าง แสงสว่าง ไม่ร้างรอ

    ขอรางวัล กำนัล ความสัตย์ซื่อ
ที่ยึดถือ สัญญา วาจาก่อ
พบรักใหม่ ดูแลใจ ให้เพียงพอ
คลายทุกข์ท้อ ต่อเติม เพิ่มพลัง

    ผ่านเย็นย่ำ ค่ำมืด จนดื่นดึก 
ความรู้สึก เริ่มเลือนลาง จางความหลัง
ทิ้งขื่นขม ทุกข์ระทม จมแม่วัง
จรจากฝั่ง ก่อหวัง อีกครั้งครา