21 กันยายน 2553 13:53 น.
อินสวน
บ้านเชิงดอยคอยใครอยู่ไกลห่าง
อ้างว้างกลางพงไพรคล้ายเงียบเหงา
เงาวสันต์วันหมอกหยอกบางเบา
เจ้าดอกปีบหยอกเย้าหอมยวนใจ
ในเบื้องหน้าราวฟ้าแต่งแต้มเมฆ
เสกสวรรค์ปลายภูอยู่ชิดใกล้
ไล้เมฆาแสงสอดลอดรำไร
ให้หอมกรุ่นอุ่นไอขวัญใจดิน
อินสวนรักจักรยานเสือภูเขา
เข้าชุดดำลายเทาไม่เก่าสิ้น
ถิ่นแดนรักอณาจักรไร้มลทิน
รินน้ำใจไม่สิ้นรินรักรอ
ขอทะยานผ่านภูไปดูฟ้า
หาดอกหญ้าหอบมาประดับหอ
กรอสายรุ้งเรืองรุ่งมาถักทอ
ต่อเติมรักร้อยรอพอแบ่งปัน
ปั่นกลับมาคนดีอยู่ที่ไหน
ในเป้ใหญ่มีอะไรใช่ความฝัน
วันนี้มีก่ายกองของสำคัญ
มั่นใจรักกำนัลจากฉันมี
20 กันยายน 2553 08:04 น.
อินสวน
ผ้าผืนนั้นจำวันที่เช็ดเหงื่อ
เก็บไว้เพื่อคิดถึงคะนึงหา
ได้ดอมดมชื่นชมก่อนข่มตา
ใจโหยหาถึงคราครั้งมาเยือน
พับผ้าผืนรื้นรอยที่ผล็อยผ่าว
ยามเหน็บหนาวแนบซบประกบเหมือน
มีเธออยู่คู่ขวัญอวลอุ่นเรือน
แม้ผ้าเปื้อนคราคราบที่อาบริน
ค่ำคืนนี้คงเป็นเช่นคืนก่อน
ต้องอาวรณ์ห่วงหาพาถวิล
รอจนกว่าใจปร่าจะชาชิน
จวบใจกลายเป็นหินไม่ยินดี
จะกี่คืนวันเคลื่อนกี่เดือนลับ
ถึงจะหลับเต็มตื่นกว่าคืนนี้
จะกี่เดือนเลื่อนดับหรือนับปี
ใจดวงนี้หยุดคอยหยุดน้อยใจ
ขอเป็นหมอนใบนั้นเป็นฉันบ้าง
เพราะไม่อยากอ้างว้างอย่างหมองไหม้
ขอเป็นผ้าห่มอุ่นละมุนละไม
ซับความฝันปันไปให้ฉันที
ฉันคงไม่ดื่มเหล้าเพื่อเผากลุ้ม
คงไม่ชุ่มชื่นใจไปกว่านี้
แต่ฉันอยากหลับเมื่อเยื่อใยมี
จากใจที่อ่อนโยนมาเยียวยา(อินสวน)
.............................................................
เธอคือผ้าผืนน้อยซับรอยเปื้อน
พร้อมเป็นเพื่อนทุ่มเทเสน่หา
แม้เปียกชื่นหมื่นคราบอาบน้ำตา
จะแถมบ่าได้ไหมถ้าไม่พอ
ไม่อยากได้หัวเข่าเราก้มถึง
มันไม่ซึ้งเหมือนบ่าเลยกล้าขอ
ไม่อยากซบต้นแขนกลัวแฟนรอ
เกลียดเคล้าคลอน้ำใต้ศอก..ขอออกตัว
หมอนที่ชอบปลอบประโลมเป็นโฟมจิ๋ว
แค่โดนผิวสยิวจังค่อยยังชั่ว
ยามฟ้าครวญหวนไห้ใจระรัว
ไม่หวั่นกลัวมีเธอกอดแล้วปลอดภัย
มีเรื่องราวหนาวร้อน..นอนไม่หลับ
เพียงแค่จับชายผืนสะอื้นไห้
เป็นผืนน้อยร้อยกมล..จากคนไกล
คือห่วงใยให้กลับช่างจับทรวง
หลับแล้วเพ้อเผลอไผลมีใจสวม
ฝันว่าร่วมเนื้อเน้นเป็นช่วงช่วง
กระไรเลยเผยใจให้เค้าควง
ทั้งที่ดวง"ไร้คู่"....เจ้าชู้จัง ( Boomerang)
19 กันยายน 2553 07:55 น.
อินสวน
ในค่ำคืนดื่นดึกสะอึกสะอื้น
รสขมขื่นของคำระส่ำระสาย
ความสับสนเอ่อล้นกระวนกระวาย
เขาคงหน่ายรักหมดระทดระทม
สารภาพถ้อยคำละล่ำละลัก
ก่อนรู้จักใกล้ชิดสนิทสนม
ช่างน่ารักสดชื่นระรื่นระรมย์
ยากจะข่มใจต้านสะท้านสะเทือน
ยามใกล้ชิดหายกลุ้มกระชุ่มกระชวย
อาสาช่วยรักเธอเสมอเสมือน
เป็นพี่ชายไม่คิดกระบิดกระเบือน
ไม่แชเชือนเลื่อนลับประคับประคอง
ปรารถนาสิ่งใดไม่ขัดไม่ข้อง
พี่รับรองเพื่อเธอเสนอสนอง
แม้วันใดห่างใจระร่ำระร้อง
หม่นไหม้หมองเมื่อน้องกระเง้ากระงอน
ขอโทษทีที่ทำระเคืองระคาย
พี่ใจหายเสียดายสมัครสมร
อย่าใจดำแกล้งทำละล่ำละลอน
มาออดอ้อนใจอ่อนทะลักทะลาย
17 กันยายน 2553 20:36 น.
อินสวน
หากสัมพันธ์เราจางร้างราไกล
มีสิ่งใดเก็บไว้ให้คิดถึง
หรือไม่เหลือเยื่อใยในคำนึง
เพียงพี่ชายคนหนึ่งใช่ผูกพัน
เธอย้อนถามทำไมต้องไกลห่าง
มีหลายอย่างงดงามในความฝัน
ความอาทรอ่อนโยนห่วงใยกัน
มีเพียงพี่เท่านั้นที่ผ่านมา
คือความจริงในสิ่งที่พี่เอ่ย
จะเหลือคำว่าเคยเห็นคุณค่า
ความสวยงามเดินข้ามกาลเวลา
ปรารถนาร่ำหาคราตัดใจ
กับคำว่าพี่ชายที่แสนดี
ตำแหน่งนี้พี่คงไม่อยากได้
รู้ไหมพี่ทรมานสักปานใด
ยามเราใกล้แต่ใจห่างไกลเกิน
จะกี่วันเนิ่นนานผ่านวันคืน
ที่ต้องฝืนบนทางความห่างเหิน
ยังรอคอยเคียงข้างร่วมทางเดิน
วันที่กล้าเผชิญความเป็นจริง
ณ วันหนึ่งวันใดใจทุกข์ร้อน
โทรมาอ้อนเหมือนก่อนย้อนทุกสิ่ง
ยามหนาวเหน็บเจ็บหนักมาพักพิง
พร้อมให้อิงซบไหล่ได้เหมือนเคย
แต่วันนี้ต้องถอยใจหงอยเหงา
แววตาเศร้ากล้ำกลืนฝืนเอื้อนเอ่ย
อาจดูเหมือนใจดำทำละเลย
อยากเปิดเผยว่าเจ็บเจียนสิ้นใจ
11 กันยายน 2553 11:52 น.
อินสวน
งามดอกหญ้าปลายภูฤดูฝน
ไอหมอกกอดยอดสนบนปลายฝัน
พญาเสือโคร่งขาวพร่างพราวพรรณ
แต้มสีสันแห่งวันกำนัลใจ
อุ้มน้ำใจไมตรีที่เบ่งบาน
พร้อมบทเพลงรักหวานมามอบให้
แหวนดอกหญ้าของฝากจากแดนไกล
สนสามใบถักร้อยเป็นสร้อยคอ
ลมปลายฝนบนภูกรูสะท้าน
เพียงพัดผ่านกายหนาวส่งข่าวต่อ
ใจยังอุ่นโอนอ่อนซ่อนรักรอ
ยังหนักแน่นเพียงพอไม่ท้อเลย
จิบกาแฟเติมฝันในวันหนาว
คืนชมดาวสารภาพในใจเผย
วันนี้จิบวิสกี้...ณ ที่เคย
จึงเอื้อนเอ่ย เรื่อยเปื่อย....ฝากลมพา
หน้าส่วนตัว
1370
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
