6 ตุลาคม 2553 08:14 น.
อินสวน
เห็นดอกไม้รายร่วงบนข่วงรอบ
แทนคำตอบเรื่องราวข่าวเล่าขาน
ใครคนหนึ่งวาดรูปดอกไม้บาน
ล่วงข้ามผ่านรัตติกาลและวารวัน
ภาพลายเส้นสื่อเห็นความปวดร้าว
ร่วงกรูกราวหนาวเหน็บเจ็บในฝัน
ละกิ่งก้านไกลห่างร้างผูกพัน
ทิ้งความฝันค้างคาปวดปร่าใจ
เธอวาดภาพสิ่งใดระบายบอก
หรือช้ำชอกหวาดหวั่นมือสั่นไหว
ดอกไม้บานประสานก้านกิ่งใบ
ลบหมองไหม้ในฝันของวานซืน
เห็นดอกไม้ร่วงหล่นข้างคนเหม่อ
สายลมเพ้อพลิ้วผ่านข่วงขมขื่น
ส่งมือมาผมจะพาพยุงยืน
น้ำตาชื้นรื้นรอยปล่อยไหลริน
เรามาช่วยกันเพิ่มเติมแต่งฝัน
ให้ดอกไม้แห่งวันสมถวิล
วาดภาพงามตามหมายในดวงจินต์
บนข่วงดินสิ้นหมองมีสองเรา
ข่วงหมายถึงลาน...ข่วงเมืองคือลานเมืองครับ
2 ตุลาคม 2553 20:29 น.
อินสวน
ภาพสีน้ำเธอให้เก็บไว้อยู่
ยามหดหู่รู้ไหมช่วยได้เสมอ
แม้น้ำหนักสีบางเลือนรางเบลอ
แต่มีเธอชัดเข้มเต็มหัวใจ
เป็นภาพฝันชิ้นแรกแทรกรู้สึก
ที่ระลึกบันทึกไมตรีไว้
เป็นตัวแทนถามทวงความห่วงใย
เป็นบันไดไต่ฝันวันมืดมน
รักถนอมหอมจูบแล้วลูบรอย
ซึมไหลบ่อยร้อยดวงที่ร่วงหล่น
ภาพสีน้ำงดงามกลางกมล
ไม่เคยหม่นหมองจางร้างจูบเลย
เป็นภาพสีน้ำใจยิ่งใหญ่นัก
แทนความรักพรูพร่างความอ้างเอ่ย
เป็นพลังอบอุ่นที่คุ้นเคย
เป็นหลักฐานเปิดเผยความในใจ
28 กันยายน 2553 07:22 น.
อินสวน
ยามที่ฝนสั่งดินสิ้นวสันต์
ยังยืนยันพบกันอีกใช่ไหม
หากหนาวเหน็บเจ็บร้าวส่งข่าวไป
แม้ห่างไกลใช่ห่างทางผูกพัน
ยามฟ้าครวญขวัญหายคล้ายบอกว่า
เขายกเลิกสัญญางดล่าฝัน
ลืมเรื่องราวเอื้อนเอ่ยเคยจำนรรจ์
เคยแบ่งปันกลอนใส่ในบทเพลง
ฝนสั่งฟ้าไยว่าน้ำตาหล่น
ระดะล้นคล้ายโดนคนข่มเหง
เป็นเส้นสายลายคำย้ำบรรเลง
เหมือนเร้าเร่งเพลงพบให้ลบเลือน
ลืมกลิ่นดินสิ้นแล้วแววจงรัก
ฐานันดรยศศักดิ์รักลอยเลื่อน
รอเวลาดอกฟ้าจะมาเยือน
รักของเพื่อนชาวดินตราบสิ้นใจ
อยากวอนฝนบนฟ้าอย่ารีบหยุด
ในที่สุดเพลงลาพาหวั่นไหว
จวบเหน็บหนาวยาวนานจะผ่านไป
อีกเมื่อไหร่หนอดินจะยินดี
26 กันยายน 2553 14:10 น.
อินสวน
เสียงสวรรค์บันดาลผ่านโทรศัพท์
อ้อนตอบรับว่ารักคิดถึงเสมอ
ผ่านเสียงเศร้าเหงาใจเพราะไกลเธอ
ไม่มีใครให้เจอแม้สักคน
อย่าเงียบงันหายไปอย่าใจน้อย
มาเชื่อมรอยร้าวรานผ่านเหตุผล
ถนอมรักล้นค่าอย่ากังวล
ลบรอยหม่นในใจให้เจือจาง
กลับมาอ้อนอิงไหล่หายเหว่ว้า
ทุกปัญหาชำระร่วมสะสาง
รักของเราเป็นหนึ่งใช่ครึ่งทาง
สยบความอ้างว้างที่เดียวดาย
อยากกอดเธอเต็มแรงแสดงรัก
สุดห้ามหักรักนี้ไม่มีหน่าย
รักเพียงพอตอบแทนแม้นความตาย
อย่าทำร้ายให้ง้อรอช้ำทรวง
ขอหอมแก้มเชยชื่นค่ำคืนนี้
เพื่อคืนดีพี่นี้ห่วงและหวง
โลกกว้างใหญ่หลงไปมีแต่ลวง
ใช้ความรักถักห่วงทำบ่วงใจ
ทั้งวิญญาณเลือดเนื้อมอบเพื่อรัก
พร้อมให้เธอหนุนตักคลายหวั่นไหว
ตัดสวาทขาดเยื่อยังเหลือใย
ที่พ้อไปเพราะรักบทเรียนจำ
อย่าวางกรอบครอบไว้ให้ใจห่าง
กลับมาเดินร่วมทางร้างรอยช้ำ
กลับมาสานรักเก่าเราคู่กรรม
กลับมารินน้ำคำชื่นฉ่ำใจ
24 กันยายน 2553 06:14 น.
อินสวน
แม้ฝนหยาดจากฟ้าร้อยห่าฝัน
แม้รักมั่นของฉันล้านเท่าฝน
นับมากมายกว่าเม็ดทรายในสกล
รักท่วมท้นใหญ่หลวงห้วงนที
หนึ่งใจทุ่มถ่ายเทเท่าชีวิต
กับหนึ่งใจเบือนบิดคิดหลีกหนี
เมื่อเธอไม่มีใจคิดไยดี
ฉันยังมีศักดิ์ศรีค้ำประกัน
ฉันไม่ใช่โคถึกคึกคะนอง
เป็นเพียงหนุ่มเนื้อทองนักล่าฝัน
แม้ไม่หล่อเกินดาราท้ายืนยัน
เคนกับฉันเสมอกันด้วยมั่นใจ
เมื่อใจเธอแห้งแล้งแข็งกระด้าง
ฉันขอห่างหายหน้าอย่าสงสัย
เสือภูเขาวัยทองใช่ลองใจ
แผ่นดินนี้ไม่ไร้คนใจดี
หน้าส่วนตัว
1360
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
