16 กรกฎาคม 2554 08:44 น.
อินสวน
วันนี้ฟ้าสีครามงามระยับ
แมกไม้รับทักทายสายลมหวน
ไหวระริกระร่ำคำเชื้อชวน
ไม่เหลือความแปรปรวนเคยป่วนใจ
แสงแดดอ่อนรำไรไล้ทิวทุ่ง
สะท้อนรอบขอบคุ้งทอเงาใส
สุดทิวท้ายชายป่าพนาลัย
เห็นเงาไม้ไหววามท่ามลมโชย
เสือภูธรสัญจรผ่อนแรงพัก
ปลูกต้นรักก่อนลาล้าละโหย
โอกาสหน้ากลับมาไม่ราโรย
ดอกรักโปรยกลีบกลิ่นประทินทาง
ละลิบลิ่วพฤกษาพนาสันต์
ราวฟ้ากั้นเขตใจไว้ไกลห่าง
ไม่เคยลดละฝันนั้นจืดจาง
แม้ฟ้ากว้างไม่อ้างว้างหรือเดียวดาย
ใจครื้มคึกลึกไล่เหงื่อไคลหลั่ง
เหลือบแลหลังรอยหวังไม่จางหาย
มองเบื้องหน้าราวฟ้ายังท้าทาย
พร่างพรูพรายผุดผิวลมพลิ้วเชย
กลิ่นโคลนคลุ้งทุ่งทำดำกล้าแล้ว
ตลอดแนวเอิบอิ่มรอยยิ้มเผย
บรรยากาศอบอุ่นความคุ้นเคย
อยากสมัครเป็นเขยขอทำนา
จวบตะวันบ่ายหน้าฟ้าเปลี่ยนสี
เบื้องหน้ามีเมฆฝนดำหม่นหนา
รีบรุดเร่งเป้าหมายหาชายคา
พบกระท่อมเถียงนาพาอุ่นใจ
ฝนกระหน่ำหนักห่าหลังคารั่ว
นั่งห่อตัวหลบฟองละอองใส
ในรู้สึกนึกหวนอวลกลิ่นไอ
สูดหายใจเก็บไว้ใจเบิกบาน
หลุยส์กานัวร์คันใหม่คู่ใจเสือ
แดงระเรื่อโฉบเฉี่ยวเปรี้ยวอมหวาน
คงถนอมยาวไกลไปอีกนาน
ให้คุ้มงบประมาณที่ซื้อมา
ใช่เปลี่ยนใจได้ใหม่แล้วลืมเก่า
ทอดทิ้งเจ้าแกรี่นี้คอยหา
เพียงระหว่างเว้นว่างบางเวลา
แล้วจะพาปีนป่ายหายแง่งอน
ได้เวลาฟ้าเปิดปลอดโปร่งแล้ว
โค้งรุ้งงามพรายแพรวพาดสิงขร
ลำแสงสาดลาดรับจับบางตอน
เป็นภาพซ้อนสะท้อนทาบแถบทอง
จะปั่นไปไต่รุ้งตามใจรัก
หรือจะพักเพียงอยากยากจับต้อง
ตามสิ่งไหนหนีใครใจตรึกตรอง
เสียงกู่ก้องจากใจ....ใครได้ยิน
24 มิถุนายน 2554 14:23 น.
อินสวน
เสียงขับขานร้อยกรองทำนองเสนาะ
แสนไพเราะพลิ้วหวานสะท้านไหว
ถ่ายทอดความรู้สึกลึกจากใจ
สื่อความรักอาลัยใส่บทกลอน
ระลึกถึงนิราศพรรณนาเล่า
เมืองแกลงเก่าเศร้าล้ำแทรกคำสอน
ภูเขาทองพระบาททุกบทตอน
ใจสะท้อนอาวรณ์จากจรลา
เป็นสาระลำนำเรื่องชีวิต
สุภาษิตสวัสดิรักษา
ขุนช้างขุนแผนพลายงามตามเสภา
พระอภัยมณีล้ำค่านิทานไทย
ยังไม่หมดบทละครอภัยนุราช
อีกสามารถเห่กล่อมชวนหลงใหล
จับระบำกากีที่กินใจ
ล้วนผลงานยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
ยี่สิบหกมิถุนาเวียนมาครบ
น้อมใจนบส่งสารจิตถวิล
บทกวีแบบอย่างทางชีวิน
ไม่เคยสิ้นเสื่อมถอยรอยศรัทธา
รักษ์กวีวิถีไทยสืบสาน
จะขับขานงานศิลป์สื่อภาษา
มรดกไทยอยู่คู่โลกา
กราบบูชาสุนทรภู่ครูกลอนไทย
19 มิถุนายน 2554 14:09 น.
อินสวน
ยามบ่ายคล้อยอ้อยสร้อยเงาดอยทาบ
แสงทองฉาบอาบไพรชวนใหลหลง
อ้อมกอดแห่งขุนเขายังมั่นคง
เสน่หายืนยงอีกยาวไกล
แดดอ่อนอวลโลมไล้ไล่เหงื่อรื้น
ไม่เคยแปรเป็นอื่นให้หวั่นไหว
ยังหยิบยื่นความหวังกำลังใจ
ให้อภัยปลอบปลุกยามทุกข์ตรม
เป็นเสือภูอยู่เฝ้าลำเนารัก
ไม่ต้องกลัวอกหักรักขื่นขม
ยามล้าอ่อนผ่อนคลายกับสายลม
มีดอกหญ้าชื่นชมสองข้างทาง
เจ้าแกรี่ฟิชเชอร์เพื่อนเกลอเก่า
ใต้ร่มเงาทอทอดไม่เหินห่าง
จวบสายันต์ยอแสงแรงอ่อนจาง
ทิ้งเวิ้งว้างมณฑลมืดมนลง
แดดผีตากผ้าอ้อมย้อมทิวไผ่
ลมหัวทุ่งโลมไล่แวะเวียนส่ง
เสืออินสวนควบปั่นอย่างมั่นคง
ในแดนดงคงไม่ไร้เดือนดวง
เจ้าจันทร์แรมแซมสอดลอดระหว่าง
บนเส้นทางเคยคุ้นละมุนห่วง
ลมหายใจแรงร้อนผ่อนจากทรวง
ไม่เคยลืมหล่นล่วงจากห้วงใจ
นกขมิ้นเหลืองอ่อนคงนอนแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วลากันจวบวันใหม่
ขอเพียงอย่าใจบางยามห่างไกล
อุ่นอุทัยในพรุ่งรุ่งระวี
แม้ห้องหับอับร้างคนแรมพัก
ได้ทายทักชั่วคืนชื่นสุขศรี
ผูกน้ำใจด้วยใยมิตรไมตรี
สวัสดีแด่เพื่อนไม่เลือนราง
เสือใจหวานผ่านทางวางใจทอด
ยามเลาะเลี้ยวเกี่ยวกอดกันอ้างว้าง
โปรดอภัยเห็นใจคนเดินทาง
อย่าจืดจาง....รอยยิ้ม..พออิ่มใจ
17 มิถุนายน 2554 07:52 น.
อินสวน
บนหลังอานข้างทางระหว่างฝัน
ท่ามกลางวันร้อนแดดที่แผดเผา
ชุดสีแดงองอาจคาดลายเทา
จักรยานคันเก่ายังเร้าใจ
ปั่นกระโจนโผนผ่านทะยานเย้ย
ขอบฟ้าเคยยืนยงให้หลงใหล
ภูผายังเป็นเพื่อนไม่เลือนไกล
ริมทางมีดอกไม้ทอสายลม
เปิดใจเสือลำบากออกตากแดด
อารมณ์แปดเปื้อนเปรอะเลอะติดหล่ม
รักติดเชื้อเรื้อรังขังตรอมตรม
เหือดหายพร้อมแดดลมเร่งพัดพา
ไพรผกาโชยกลิ่นรวยรินรื่น
หอมสดชื่นไอดินไม่สิ้นค่า
อวลเหงื่อรื้นชื้นไหลไล่โรคา
ขับมายาเรื่องราวความร้าวราน
มอบหัวใจไร้ค่าไว้ป่ากว้าง
เก็บทุกอย่างความหลังฝังสุสาน
เขียนเรื่องเล่าเสือภูเขาเป็นตำนาน
เสือใจหวานกบดานอยู่แดนดอย
แผ่นฟ้ากว้างทางไกลไม่อ้างว้าง
ไม่เคยร้างแรงฝันให้งันหงอย
ไม่มีการงอนง้อหรือรอคอย
ไม่มีเสือใจน้อย...บนรอยดิน
4 มิถุนายน 2554 14:04 น.
อินสวน
ปั่นออกจากบ้านมาพาวิโยค
ปั่นข้ามโคกเข้าป่าพนาศรี
คิดถึงเฌอมาลย์สะท้านฤดี
ป่านฉะนี้คอยพี่ทุกวี่วัน
ถ้าพาน้องแววตามาควบขี่
จะชวนชี้ชมล้วนมวลพฤกษา
อ้างว้างมองข้างร้างพิมญดา
เห็นศาลาน้องจ๋าพี่เหงาใจ
มองเห็นเขาขวางหน้าเมื่อยล้าหวั่น
ยากจะกลั้นอารมณ์ข่มไม่ไหว
ตดไม่ทันหายเหม็นถึงเด่นชัย
โถแฟนใครเก่งยิ่งจริงๆเลย
กาแฟสดรสเยี่ยมไหนเทียมได้
สวยไฉไลแม่ค้าน่ารักเอ๋ย
แกงเขียวหวานถูกปากอยากชิดเชย
อยากเป็นเขยเมืองแพร่แต้ๆเรา
ผ่านสูงเม่นนึกภาพใจวาบอ่อน
ป่านฉะนี้โคลอนคงใจเหงา
ยาแก้ปวดคงจะจางและบางเบา
คงคลายเศร้าใช่พี่เมินต้องเดินทาง
ถึงลำปางฉางน้อยคอยหาน้อง
อยากเกี่ยวดองเพียงแพรวแล้วไม่ห่าง
ใจคงไม่ดำมืดและจืดจาง
แมงกุ๊ดจี่อย่าแรมร้างได้ไหมเธอ
แสนเมื่อยเข่าข้ามลำเนาเขาขุนตาล
ใจสะท้านงุนงงจนหลงเผลอ
เพ้อสำเนียงเพียงพลิ้วฝันได้เจอ
อยากจูงมือขึ้นอำเภอจดทะเบียน
เข้าแม่ทาท่องหาครูกระดาษทราย
ใช่ท้าทายลายกลอนอ้อนคำเขียน
เห็นเด็กน้อยทยอยเลิกโรงเรียน
ใจแปรเปลี่ยนถึงน้ำตาลหวานบ้านกลอน
เมืองลำพูนอุ่นใจได้ค้างแรม
หากน้องแบมน้องแซมออนซอนซ้อน
กระต่ายใต้เงาจันทร์หวั่นใจวอน
รอผมก่อนอนงค์นางอย่าร้างเลย
ยังไม่หมดสิ้นไร้ใยแห่งรัก
ขอนอนพักหนุนตักคุณบูมเอ๋ย
เสือภูเขาคันเก่ายังคุ้นเคย
กลอนเชยเชยยังมีต่อรอติดตาม
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
1247
