19 มีนาคม 2550 11:32 น.
อินสวน
เก้าอี้หวาย........กับชายชรา...ที่รอคอย
เก้าอี้หวาย......ชายชรา.....แววตาหมอง
นั่งเหม่อมองทอดอาลัยใจเงียบเหงา
กับความหวังที่เจือจางและบางเบา
บนเก้าอี้ตัวเก่าที่ผุพัง
บทเพลงเศร้าเคล้าพรมสายลมผ่าน
จิตร้าวรานครุ่นคิดถึงความหลัง
ภาพอดีตครั้งเก่าที่เยาว์ยัง
กาลเวลาเริ่มกลบฝังให้ลางเลือน
เก้าอี้หวาย.......ชายชรา.....ณ.ที่เก่า
สายลมเล้าพาใบไม้ให้กลาดเกลื่อน
เฝ้ารอคอยลูกยามาเยี่ยมเยือน
หลายปีเคลื่อนไม้ผลัดใบไร้ข่าวคราว
ครั้งปีใหม่หมายใจได้เห็นเจ้า
เตรียมของข้าวไว้เผื่อเสื้อกันหนาว
จวบสงกรานต์ลำดวนบานดูพร่างพราว
ดอกไม้ขาวแซมบายศรีที่หม้ายคอย
เก้าอี้หวาย.....ชายชรา....น้ำตาเอ่อ
สายลมเพ้อลำดวนดวงล่วงหล่นผลอย
สุดจะฝืนคืนเดือนที่เลื่อนลอย
กับเวลาที่เหลือน้อยนับนาที
หวังได้ฟังเรื่องราวเจ้าประสบ
หวังเจ้าพบความสำเร็จในหน้าที่
หวังเห็นเจ้าเนื้อเย็นเป็นคนดี
จะหลับตาบนเก้าอี้อยู่ที่เดิม
18 มีนาคม 2550 11:53 น.
อินสวน
อัสดง..........ที่แดนใต้
อัสดงสุริยาเริ่มล้าแสง
ขอบฟ้าหม่นปนแดงดูเงียบเหงา
สวนยางหงอยอ้อยสร้อยคอยซึมเซา
ถิ่นเคยเนาว์รือจะร้างช่างเดียวดาย
มวลวิหคเหิรหาชายป่ากว้าง
กลับอ้างว้างโหยไห้เพราะรังหาย
เคยชื่นชิดคู่ชีวิตถูกฆ่าตาย
เกลื่อนพื้นทรายคือลูกน้อยรอยรังแก
รอยเลือดหยดรินรดใจสาหัส
ฝืนกายหยัดแม้อกไหม้ใจเป็นแผล
หากสิ้นแสงสุริยาดาวดูแล
เป็นเพื่อนแท้แต้มเติมเพิ่มพลัง
ข่มความช้ำกลืนกล้ำอย่าร้องไห้
ลมหายใจยังรวยรินอย่าสิ้นหวัง
แม้สิ่งฝันวาดหวังจะพังพินท์
ยังคงเหลือแผ่นดินให้หยัดยืน
17 มีนาคม 2550 11:00 น.
อินสวน
ก้อนหินที่ซื่อสัตย์
หินไร้ค่ากว่าเพชรเท็จจริงหรือ
ราคาคือเครื่องชี้วัดคอยตัดสิน
หินไม่เคยน้อยใจยามได้ยิน
ไม่อิจฉาใฝ่ถวิลเพชรแพรวพราย
ตระหนักดีหน้าที่และบทบาท
แม้เป็นทาสถูกเหยียบย่ำต่ำความหมาย
ยอมอุทิศทั้งชีวิตจิตและกาย
ไม่เคยหน่ายเพราะใจรักด้วยภักดี
พร้อมเป็นเกราะกำบังสร้างรังอุ่น
เชื่อมกับปูนเป็นรากฐานให้สุขศรี
แม้ไม่เห็นค่าในใจแม้ไม่มี
ความสำคัญควรที่จะชื่นชม
ไม่เหมือนแม้นเพชรงามยามชมชิด
แนบสนิทคอระหงคงเฉิดโฉม
เพชรออดอ้อนส่องฉายประกายคม
รสนิยมจึงสูงกว่าราคาแพง
แต่วันใดกำลังใจเธออ่อนล้า
เพชรสูงค่าทำให้ใจหน่ายแหนง
เหลือบมองมาหาหินช่วยเติมแรง
จะช่วยแบ่งบรรเทาคลายร้าวราน
ถึงเป็นเพียงสร้อยหินที่บิ่นบ้าง
แม้จะดูกระด้างไม่อ่อนหวาน
หากคุณค่าที่รักเจ้ามาเนาว์นาน
เชื่อเถิดว่าไม่หักหาญให้ราคี
15 มีนาคม 2550 12:57 น.
อินสวน
กลางหมอกควันที่มัวหม่น
กับบางคนที่เลือนลาง
ด้วยบังเอิญต้องเหินห่าง
หรือจืดจางจากจิตใจ
คอยครุ่นคิดข้อผิดพลาด
สิ่งหวังวาดไยมอดไหม้
คับขุ่นข้องด้วยสิ่งใด
บอกกันได้นะคนดี
ในแววตาที่ชาเย็น
หลีกหลบเร้นแล้วเดินหนี
หมางมองเมินความภักดี
เหมือนไม่มีเหมือนไม่เคย
เพียงน้อยนิดหากให้รู้
จะกอบกู้ไม่นิ่งเฉย
จะแก้ไขไม่ละเลย
สิ่งที่เคยพลั้งผิดไป
ขอแค่เพียงได้สบตา
ขอเวลาจะได้ไหม
ขอเศษทานกำลังใจ
คนอ่อนไหวและอ่อนแอ
7 มีนาคม 2550 08:34 น.
อินสวน
ไอทีวีสื่อเสรีที่มืดดับ
ด้วยกฎเกณฑ์ข้อบังคับแน่จริงหรือ
หรือมูลเหตุที่ค้างจ่ายตามเล่าลือ
บ้างบอกคือเกมต่อสู้รู้รู้กัน
ใดๆล้วนมีก่อเกิดกำเนิดดับ
ตามกฎเกณฑ์ยอมรับไตรลักษณ์นั่น
แต่ทุกผลต้องมีเหตุเป็นสำคัญ
อะไรกันคือคำตอบที่ชอบธรรม
อย่าเบี่ยงเบนประเด็นให้ข้องขัด
แก้ปมมัดของปัญหาอย่าถลำ
แพ้ชนะอยู่ที่งานการกระทำ
ใช่จากการครอบงำสื่อมวลชน
สื่อเสรีมีไว้ได้เห็นภาพ
สะท้อนกลับให้ทราบถึงเหตุผล
อย่าปิดหูปิดตาประชาชน
เราทุกคนคือไทยรักเสรี
สุภาพบุรุษบริสุทธิ์ด้วยศรีศักดิ์
เปี่ยมคนรักงดงามตามวิถี
อยู่หรือดับยอมรับเถิดไอทีวี
จงโชคดีเหมือนความดีที่เคยทำ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
1758
