11 เมษายน 2550 08:15 น.
อินสวน
มอบเสียงเพลง เพราะหวาน ส่งผ่านคลื่น
วิทยุ ทุกค่ำคืน คลายความเหงา
อยู่เป็นเพื่อน แฟนรายการ มานานเนาว์
ผ่อนคลายเศร้า ให้ใครๆ หายระทม
แม้บางคราว ใจเรา แสนว้าวุ่น
จำระงับ ความเคืองขุ่น ที่ขื่นขม
ข่มน้ำเสียง หวานใส ใส่คารม
หวังให้แฟน ได้ชื่นชม อารมณ์ดี
รับปรึกษา ปัญหา นานาเนื่อง
หลากหลายเรื่อง หน้าหลังไมค์ ให้สุขขี
เสนอแนะ แก้ไข หลายวิธี
เพื่อน้องพี่ แฟนรายการ เบิกบานใจ
สวัสดี มิตรรัก นักเพลงฝัน
มาพบกัน ตามนัดหมาย ไม่ไปไหน
ลูกทุ่งหวาน สื่อสาร ภาษาใจ
ฝากเพลงให้ กล่อมขวัญ ท่านผู้ฟัง
วันนี้เสียง สำเนียง อาจผิดพี้ยน
คารมอาจแปรเปลี่ยน ไม่เหมือนหลัง
ด้วยใจผม อ่อนล้า พะว้าพะวัง
หวังว่าท่าน ผู้ฟัง ให้อภัย
ขอเปิดเพลง "เคยแพ้ แต่ไม่ถอย"
ปลอบหัวใจ ดวงน้อย จะได้ไหม
ไม่ได้มอบ แฟนรายการ ท่านผู้ใด
แต่มอบให้ ตัวเอง ขอเพลงเดียว
11 เมษายน 2550 08:01 น.
อินสวน
ขอขอบคุณ เพียงพลิ้วพรม ลมพลิ้วผ่าน
กระทบใจ ให้สะท้าน อกหวั่นไหว
แกล้งหยอกเย้า ให้คนอง เพื่อลองใจ
หรือโลมไล้ ในทางผ่าน ธารสายลม
ฝันเยี่ยมยล คนงาม ตามใกล้ชิด
เที่ยวสงกรานต์ กับมิ่งมิคร ไม่ขื่นขม
เก็บดอกคูน เคล้าเสียงแคน ควงแขนชม
ได้สุขสม สโมสร อ้อนวาจา
ร่วมทำบุญ กับขวัญใจ ได้อบอุ่น
หายอาดูร ตามหวังวาด ปรารถนา
กราบพ่อแม่ รับคำสอน พรเมตตา
ท่านชวนมา อยู่โคราช ญาติเต็มใจ
ลมพลิ้วผ่าน ฝันไป ตกใจตื่น
เพียงพลิ้วคลื่น ลมครวญ ชวนหลงใหล
แม้เศษเสี้ยว พลิ้วฝัน นั้นห่างไกล
สัมผัสได้ ถึงสุขใจ คล้ายสุขจริง
7 เมษายน 2550 08:11 น.
อินสวน
สวัสดี ปีใหม่ไทย ใจบานเบิก
ปฐมฤกษ์ อวยชัย ให้สุขศรี
เถลิงศก สงกรานต์ บานบุรี
ให้เพื่อนพ้อง น้องพี่ ทวีชัย
เล่นสาดน้ำ ฉ่ำกาย เย็นในจิต
สังสรรค์กับ ญาติมิตร จิตผ่องใส
คืนสู่เหย้า ศิษย์เก่า เราร่วมใจ
มอบทุนให้ การกุศล ดลบันดาล
สวมเสื้อใหม่ ใจกระหยิ่ม ดูยิ้มย่อง
ขนทรายกอง ก่อเจดีย์ ที่สืบสาน
ประเพณี ดีงาม ตามโบราณ
สนุกสนาน หยอกเย้า เพื่อนเก่าเกลอ
สรงน้ำพระ บาปกรรม ชำระล้าง
ใจสว่าง ด้วยแสงธรรม นำเสนอ
คิดพูดทำ ดีได้ ไม่เผลอเรอ
ให้พบเจอ สิ่งดีงาม ตามครรลอง
น้อมกายใจ กตัญญู ญาติผู้ใหญ่
คารวะ ผู้สูงวัย ไม่มัวหมอง
รับคำสอน พรชัย ใส่ใจครอง
บุญสนอง สงการนต์ สำราญใจ
27 มีนาคม 2550 11:01 น.
อินสวน
เหน็ดเหนื่อยนัก อยากหยุดพัก อยู่ตรงนี้
กับเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่ร่วมฝัน
ระเบียงใจ แห่งนี้ ที่พบกัน
คือบ้านกลอน แบ่งปัน มิตรไมตรี
ท่ามกลางความ วุ่นวาย แสนว้าวุ่น
ที่คุกรุ่น กิเลสไหม้ ยากหลีกหนี
ต่างต่อสู้ เข่นฆ่า ไม่ปรานี
ทำลายล้าง กันป่นปี้ มนุษย์เรา
แสนอ่อนล้า อ้างว้าง กลางไพรกว้าง
บนเส้นทาง ลดเลี้ยว อันเปลี่ยวเหงา
กับความหวัง เลือนลาง ที่บางเบา
ที่หลุดลอย ไม่เหมือนเก่า ร้าวระบม
โชคยังดี มีบ้านกลอน ให้ผ่อนพัก
มีมิตรรัก จริงใจ ไม่ขื่นขม
แม้จะด้อย น้อยหน้า กลอนคารม
ขออาศัย ในร่ม ระเบียงใจ
21 มีนาคม 2550 08:36 น.
อินสวน
ผมเป็นบ่าวเคิ้นเฒ่าชาวล้านนา
ขาดคนรักเมตตาน่าสงสาร
จากเด็กชายใฝ่ศึกษาอุดมการณ์
ก้าวพ้นผ่านสู่การงานที่มั่นคง
ด้วยใฝ่ฝันว่าสักวันคงประสบ
จะพานพบคู่ใจหมายประสงค์
ยิ่งนานวันใจนั้นพะว้าพะวง
ความหวังเริ่มลดลงริบหรี่เลือน
เรื่องรูปร่างสูงราวร้อยเจ็ดสิบหก
เส้นผมดกผิวกายไร้กลากเกลื้อน
จมูกโด่งนัยน์ตาไม่เหล่เบือน
เจ็ดสิบไม่คลาดเคลื่อนน้ำหนักกาย
การศึกษาจบมามหาบัณฑิต
เคยพิชิตเกียรตินิยมสมใจหมาย
อาชีพผมสุจริตทำมากมาย
ทั้งบรรยายวิเคราะห์ค่าสารพัน
แต่จนใจเหตูไฉนจึงไร้รัก
ขอประกาศรับสมัครตุนาหงัน
เรื่องความสวยจนรวยไม่สำคัญ
เพียงผิวพรรณเกลี้ยงเกลาก็เกินพอ
อีกประเด็นจำเป็นครับข้อนี้
ต้องไม่บ่นจู้จี้มีไหมหนอ
ใครสนใจโพสต์ไปอย่ารีรอ
มีเวลาให้สู่ขอแค่วันเดียว
หน้าส่วนตัว
1173
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
