7 มิถุนายน 2550 13:35 น.
อินสวน
เห็นเด็กน้อย นั่งละห้อย คอยหาพ่อ
นานแล้วหนอ ตั้งตารอ อย่างเงียบเหงา
แม่บอกว่า พ่อต้องมา หาพวกเรา
กลับมาเล่า เรื่องราว ข่าวแดนไกล
ยังจำมั่น ครานั้น วันพ่อจาก
เคยรับปาก ลูกยา น้ำตาไหล
แม้ลำบาก ยากเย็น ไม่เป็นไร
ขอเพียงให้ เมียลูก สุขสบาย
นานนับปี ที่อ้างว้าง ห่างอกพ่อ
ไม่ติดต่อ กลับมา น่าใจหาย
ความเป็นอยู่ หดหู่ ดูวุ่นวาย
แม่ค้าขาย รายได้ ไม่เพียงพอ
เหมือนเคราะห์ซ้ำ กำซัด บีบรัดเร้า
บ้านของเรา พายุพัง กำลังขอ
วอนหน่วยงาน ราชการ อ.บ.ต.
เขาให้รอ งบประมาณ ผ่านสภา
แสนดีใจ เห็นใครใคร กลับมาบ้าน
แม่รนราน ติดตาม สอบถามหา
พ่อรับจ้าง กรีดยาง ทางยะลา
แล้วห่างหน้า หายไป ก็หลายเดือน
เด็กน้อยหมอง แอบมอง แม่ร้องไห้
ไม่เข้าใจ ทำไมหนอ พ่อร้างเลื่อน
ไม่มาช่วย ซ่อมหลังคา ไม่มาเยือน
หรือลืมเลือน คำสัญญา ก่อนลาไกล
แม่ร้องไห้ กับข่าวร้าย ใจจะขาด
แสนอนาถ ศพพ่อตาย ที่ชายป่า
จากหลักฐาน ที่เกิดเหตุ เวทนา
พ่อถูกฆ่า ...ทิ้งลูกคอย....เศร้าสร้อยจัง...
5 มิถุนายน 2550 08:00 น.
อินสวน
นานแล้วหนา ที่ล่ำลา หนีหน้าจาก
ใจยังอยาก ฝากถาม ความเคลื่อนไหว
สาระสุข ทุกข์เข็น ความเป็นไป
อีกเมื่อไร โอกาสไหน ได้พบกัน
สมมุติว่า มีเวลา อีกคราครั้ง
เธอจะยัง ยินดีไหม ได้เจอฉัน
หรือทำเป็น ไม่รู้จัก ทักทายกัน
จะเสกสรรค์ ปั้นวาจา ว่าอย่างไร
สำหรับฉัน คงอัดอั้น กลั้นตื่นเต้น
จะซ่อนเร้น อย่างไร ใจหวั่นไหว
มีคำถาม หลายหลาก มากในใจ
ที่อยากให้ เปิดเผย เฉลยมา
เป็นอย่างไร ทำไม ห่างหายหน้า
ข่าวบอกมา โชคไม่ดี มีปัญหา
คนข้างกาย เขาไปไหน ไม่ควงมา
เคยห่วงหา ฉันบ้างไหม สงสัยจัง
ทุกประเด็น ไม่จำเป็น ต้องเอื้อนเอ่ย
เพราะไม่เคย อยากย้อนคืน ฝืนความหลัง
เพียงเธอมอง สบตา อย่าปิดบัง
ฉันคงยัง อ่านได้ สายตาเธอ
3 มิถุนายน 2550 10:45 น.
อินสวน
ตกเย็นย่ำ ค่ำลง ตั้งวงร่ำ
ได้ดื่มด่ำ ดำดิ่ง ลืมสิ่งหวัง
ลืมความรัก สลักฝัน อันพินท์พัง
ลืมเรื่องหลัง ครั้งเคยหวาน เบิกบานใจ
เมาละเมอ เพ้อพร่ำ น้ำคำอ้าง
เราแตกต่าง ทางความคิด จิตนิสัย
เหตุผลอ้าง เพื่อแยกทาง แรมร้างไป
ทิ้งฉันให้ เมาเหล้า เคล้าน้ำตา
เมาทุกคืน ขื่นขม ระทมหนัก
พิษแห่งรัก ปักฤทัย ให้โหยหา
ดื่มให้เมา ลืมเรื่องราว เก่าผ่านมา
ลืมศรัทธา ถ้อยคำ คอยย้ำเตือน
แต่เดี๋ยวนี้ มีบ้านกลอน ให้จรจับ
เพื่อนตอบรับ มากมาย ได้ขีดเขียน
ลืมเกือบหมด ความรันทด เป็นบทเรียน
พฤติกรรมเปลี่ยน เลิกดื่มเหล้า มาเฝ้าจอ
เลิกเมาเหล้า แล้วเรา ก็เมารัก
ผูกสมัคร สาวบ้านกลอน พี่วอนขอ
มีน้ำใจ ไม่รังเกียจ ก็เกินพอ
มีไหมหนอ คนต่อเติม เพิ่มแรงใจ
2 มิถุนายน 2550 14:43 น.
อินสวน
เฝ้าแอบมอง หมายปอง ต้องดวงจิต
ใคร่ครวญคิด อยากเปิดใจ ให้สนอง
อยากเทคแคร์ ดูแล แม่เนื้อทอง
ได้จับจอง ข้องเกี่ยว ไม่เดียวดาย
หากคนดี มีเยื่อไย ให้สักนิด
จะรีบคิด สู่ขอกัน เร่งหมั้นหมาย
จะไม่ทำ ให้มัวหมอง ต้องอับอาย
หรือระคาย เกียรติหญิง กิ่งกมล
ทั้งแหวนเพชร เงินทอง ไม่ข้องขัด
บรรจงจัด เตรียมไว้ ไม่สับสน
กราบหลวงพ่อ ขอฤกษ์สรรค์ วันมงคล
แขกท่วมท้น เป็นสักขี ทวีพร
น้องแต่งกาย ชุดเจ้านาง แบบทางเหนือ
คงงามเหลือ เลิศลักษณ์ยิ่ง มิ่งสมร
ควงแขนเหนี่ยว เกี่ยวกอด น้องออดอ้อน
ทุกขั้นตอน พี่ประคอง น้องทุกยาม
แสนเสียดาย เป็นไปได้ แค่ในฝัน
แท้จริงนั้น อั้นวาจา ไม่กล้าถาม
เพียงสบตา ยังไม่กล้า ท้าทาบทาม
เกรงคนงาม ขุ่นเคืองใจ ไม่ไยดี
31 พฤษภาคม 2550 08:45 น.
อินสวน
ยามทุกข์ท้อ ร้าวรอน เหนื่อยอ่อนล้า
มีปัญหา ตรมอุรา คราหวั่นไหว
ถูกใครทำ ช้ำระทม ข่มเหงใจ
จนหม่นไหม้ เจ็บจำ น้ำตานอง
กลับเถิดหนา กลับมาหา อ้อมกอดพ่อ
ตักแม่รอ ซับน้ำตา อย่ามัวหมอง
มีปู่ย่า ตายาย หมายรับรอง
ญาติพี่น้อง พร้อมประคอง ให้แข็งแรง
บ้านเรามี ความหวังดี มีไออุ่น
รักเจือจุน ให้อภัย ไม่หน่ายแหนง
มีเมตตา กรุณา มิเปลี่ยนแปลง
ไม่เคยแล้ง น้ำใจ ไหลหลั่งรอ
กลับเถิดหนา กลับมาหา ให้แม่ปลอบ
มาเกี่ยวกอบ กำลังใจ ไปจากพ่อ
ปล่อยน้ำตา รินไหล ให้เพียงพอ
ค่อยถักทอ ความฝันใหม่ ให้เด่นดี
ไปเถิดหนา ไปทวงหา ชัยชนะ
อย่าลดละ ความดีงาม ตามวิถี
อย่าอ่อนแอ แพ้ใจ ให้ราคี
เกียรติศักดิ์ศรี รักษาไว้ อย่าให้จาง
หน้าส่วนตัว
814
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
