10 กรกฎาคม 2550 14:59 น.
อินสวน
อัสดง ค่ำลง ที่ริมฝั่ง
สายแม่วัง ยังคอย อ้อยอิ่งไหล
สุริยา ลับลา ด้วยอาลัย
จะมีไหม ใครเข้าใจ ในจินตนา
วิหคร่อน ย้อนรัง หวังคืนถิ่น
ไม่จางกลิ่น กรุ่นไอ ใฝ่ฝันหา
ไม่ลืมเลือน บิดเบือน เปลี่ยนวาจา
ปรารถนา รักเดียว เกี่ยวกกมล
แสงวาบวับ สะท้อนกลับ จับผิวน้ำ
ฟ้ามืดดำ รัติกาล ม่านเมฆฝน
กับท้อทด บทเรียน ที่เวียนวน
ใจหมองหม่น เหมือนหมาย ไม่คลายวาง
เยือนลำปาง อ้างว้าง บนทางเหงา
กลั่นความเศร้า เกลากลอน ย้อนรอยหมาง
เจ็บเจียนจน เกินทน บนเส้นทาง
หวังได้สร้าง แสงสว่าง ไม่ร้างรอ
ขอรางวัล กำนัล ความสัตย์ซื่อ
ที่ยึดถือ สัญญา วาจาก่อ
พบรักใหม่ ดูแลใจ ให้เพียงพอ
คลายทุกข์ท้อ ต่อเติม เพิ่มพลัง
ผ่านเย็นย่ำ ค่ำมืด จนดื่นดึก
ความรู้สึก เริ่มเลือนลาง จางความหลัง
ทิ้งขื่นขม ทุกข์ระทม จมแม่วัง
จรจากฝั่ง ก่อหวัง อีกครั้งครา
30 มิถุนายน 2550 11:53 น.
อินสวน
ครอบครัวใหญ่ ทำให้ วุ่นวายบ้าง
แม้แตกต่างจิตใจ ใช่ปัญหา
อาจหยิกเหน็บ เจ็บจาง บางเวลา
ธรรมดา อย่าหงุดหงิด คิดน้อยใจ
น้องคนเล็ก งอแง ขี้แยบ่อย
พี่ต้องคอย ดูแล ช่วยแก้ไข
หนักไปนิด เบาไปหน่อย ค่อยเป็นไป
อย่าใส่ใจ เคืองกัน ให้บั่นทอน
บ้านหลังใหญ่ อุ่นไอ ได้ความสุข
คอยปลอบปลุก ทุกข์ใจ ให้ไถ่ถอน
ถ้อยวาจา สนทนา ภาษากลอน
อย่าร้าวรอน เรื่องราว ไม่เข้าที
ทุกถิ่นที่ จำเป็นมี กฎระเบียบ
ได้เปรียบเทียบ คงไว้ ใช่เสียดสี
ตั้งกระทู้ ดูตาม ความหวังดี
วอนน้องพี่ ชาวบ้านกลอน อย่าร้อนใจ
25 มิถุนายน 2550 07:32 น.
อินสวน
เก็บกระเป๋า เป้าหมาย ไปเติมสุข
เที่ยวสนุก ณ แดนดิน ถิ่นอีสาน
ห้อตบึง ถึงขอนแก่น แสนเบิกบาน
เลี้ยวลัดผ่าน เมืองหนองบัว เพียงชั่ววัน
เขตอุดร รอนแรม ได้เริงรื่น
พักค้างคืน สดชื่น ตื่นเต็มฝัน
จิบกาแฟ ข้างปั๊ม เติมน้ำมัน
แล้วด้นดั้น ออกสกล ยลบ้านเมือง
หันหน้าจร นครพนม สมคุณค่า
กราบสักกา องค์พระธาตุ อันลือเลื่อง
ทานข้าวเหนียว ส้มตำ หม่ำ แหนมเนือง
ผักครบเครื่อง แจ่วบอง ของถูกใจ
บ่ายสามโมง เลาะริมโขง มุกดาหาร
ชมสะพาน งามตา พาสดใส
บนหอแก้ว แนวทิวทัศน์ ชัดส่องไกล
งามวิไล สองฟากฝั่ง ดังวิมาน
ตกเย็นย่ำ ดื่มด่ำ คำอร่อย
ทั้งกุ้งก้อย กับแกล้ม แถมคำหวาน
กับแม่ค้า หน้านวล ชวนชื่นบาน
ลืมร้าวราน เรื่องราว ก่อนเก่ามา
ท่องราตรี ที่เมืองมุก สนุกนัก
ค้างแรมพัก พลอยพาเลส เทสท์หรูหรา
จะจดจาร ประสบการณ์ อันตรึงตรา
เมืองมุกดา ประทับใจ ไม่ลืมเลือน
โอกาสหน้า ให้สัญญา จะมาใหม่
ติดต้องใจ ไมตรี ไม่มีเหมือน
อยากลงหลัก ปักฐาน สร้างบ้านเรือน
แล้วหาเพื่อน คู่ใจไว้เชยชม
21 มิถุนายน 2550 14:37 น.
อินสวน
เสียงอ่อนหวาน ผ่านสาย ในห้องส่ง
พางวยงง หลงเสียงนาง ช่างชวนฝัน
จำขึ้นใจ ในสำเนียง เสียงจำนรรจ์
สายสัมพันธ์ ผ่านเสียงเพลง ครื้นเครงใจ
วอนเพลงอ้อน แต่ปางก่อน ย้อนรอยเก่า
หวานปนเศร้า ให้ดี.เจ. เท่เสียงใส
ฝากเบอร์ไว้ ให้ฮัลโหล โทรกลับไป
มีความนัย ให้รับปาก อยากเจรจา
เปิดเพลงให้ ตามใจแฟน แทนคำตอบ
ด้วยนึกชอบ ถ้อยคำหวาน แสนหรรษา
อยากเว้าวอน อ้อนออด ตลอดเวลา
หากพบหน้า นวลอนงค์ คงชื่นใจ
ได้เวลา รีบโทรหา ตามเบอร์บอก
เสียงพูดกรอก กลับมา พาหวั่นไหว
ดังขู่มา โทรหาแฟน ผมทำไม
คุณเป็นใคร มีอะไร ให้บอกมา.........
20 มิถุนายน 2550 16:33 น.
อินสวน
ได้อ่านความ คิดเห็น ประเด็นจาก
ข้อความฝาก กำลังใจ ล้วนไถ่ถาม
เปี่ยมน้ำใจ ไมตรี ที่ดีงาม
เฝ้าติดตาม เติมต่อ รอผลงาน
ทั้งดีใจ แกมเสียใจ ในครานี้
ดีใจที่ พี่-น้องรัก สมัครสมาน
ชวนอยู่ต่อ เพื่อถักทอ ก่อตำนาน
ร่วมสืบสาน บ้านกลอนไทย ให้รื่นรมย์
ใจหนึ่งนั้น หวั่นไหว เสียใจยิ่ง
คิดทอดทิ้ง จากไป ไม่เหมาะสม
เหตุผลเพียง อยากพักร้อน ผ่อนทุกข์ตรม
ด้วยขื่นขม เหนื่อยล้า มาช้านาน
ถ้อยวาจา โพส์ทตอบมา น้ำตาไหล
ปลุกปลอบใจ ห่วงไย ไม่หักหาญ
พลังความ จริงใจ ได้เบ่งบาน
พอต้านทาน ความท้อแท้ พ่ายแพ้ไป
จะคงอยู่ เป็นเพื่อน เหมือนหวังวาด
จะองอาจ บนเส้นทาง อย่างสดใส
ร่ายลำนำ คำกลอน ตอนต่อไป
ตามที่ใจ ปรารถนา และท้าทาย
หน้าส่วนตัว
1432
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
