29 กุมภาพันธ์ 2551 11:57 น.
อินสวน
1ปี...ใต้ชายคาบ้านกลอน
บนถนนของคนพเนจร
ผ่านบ้านกลอนตอนโซเซเร่ร่อนผ่าน
ด้วยตรอมตรมระทมท้อทรมาน
หวังเศษทานกำลังใจได้แบ่งปัน
พบ ไวท์โรสกระโดดมาทายทัก
พร้อมแนะนำให้รู้จักพรรครักฝัน
หอมดอกลำดวนชวนให้หายจาบัลย์
พร้อมรับขวัญ ทะเลใจเพื่อนให้มา
น้ำนมราชสีห์ที่เตรียมไว้ต้อนรับ
ปราณรวีมีระดับรับปรึกษา
ทั้งน้ำจิตมิตรภาพ กุหลาบน้ำตา
เฌอมาลย์มาเกื้อกูลอบอุ่นใจ
อยู่บ้านกลอนพักผ่อนถอนพิษรัก
ได้เว้นวรรคจากรันทดกลับสดใส
ระบายบอกออกบ้างเรื่องข้างใน
จวนจวบใจหายเจ็บหน่วงเหน็บจาง
เปรียบศาลาพักใจได้พิงพัก
คนอกหักรู้จักเพื่อนเกลื่อนรอยหมาง
ทีทั้งครูผู้หวังดีคอยชี้ทาง
หายอ้างว้างทางใจรักใหม่มี
ขอขอบคุณ ครูพิมรอยยิ้มมอบ
เพียงพลิ้วหอบดอกไม้ฝากไม่จากหนี
ทั้ง แม่มดใจร้ายหมายไมตรี
เอกกวี เรไรได้แนะนำ
พุดพัดชานามปากกางดงามนัก
ด้วยความรัก หญิงไร้เงาเจ้าคมขำ
ก่องกิกกล่อมอ้อมอ้อนกลอนลำนำ
ทุกถ้อยคำจำได้ กระตายหมายจันทร์
น้องพิมจัง มณีจันทร์และ ศรรกรา
นายธนา พี่ดอกแก้วแนวสร้างสรรค์
คนบนเกาะ อัลมิตราพาผูกพัน
แต้มแต่งฝันมีสีสัน กวีปกรณ์
ครบหนึ่งปีที่อินสวนหวนลำรึก
ความรู้สึกแสนดีมีให้ก่อน
จริงใจรักพลพรรคบ้านนักกลอน
อย่าจากจรกันเลยหนอขอสัญญา
26 กุมภาพันธ์ 2551 09:13 น.
อินสวน
เสียงกรีดร้องก้องกึกกลางดึกดื่น
ปลุกค่ำคืนตื่นตระหนกอกสั่นไหว
เสียงกระหน่ำทุบซ้ำร่ำขาดใจ
โหยหวนไห้ไล่ลับหริบหรี่รอน/font>
เสียงพึมพำงึมงำคำคิกคัก
สมใจนักชักดึงทึ้งขูดถอน
เสียงปาดแปะชำแหละหั่นแบ่งปันก้อน
ด้วยรีบร้อนก่อนเช้ารอห่อกลับเรือน
เสียงหายใจไหวระทวยโหยระทึก
ด้วยรู้สึกลึกสะท้อนหลอนภาพเหมือน
ข่มตาหลับกระสับกระส่ายใจย้ำเตือน
อยากลืมเลือนเกลื่อนกลบลบจินตนา
ลุกสวดมนต์จิตดลกุศลแผ่
ทุกข์เกิดแก่เจ็บตายหายผวา
กรวดน้ำลงปลงอนิจจังสังขารา
แสงเจิดจ้าฟ้ารุ่งรางสว่างใจ
เสียงเรียกลุ้นคุ้นหูอยู่หน้าบ้าน
ถ้อยคำขานเคาะประตูอยู่ใช่ไหม
เปิดบ้านรับคำเอิ้นเชิญข้างใน
เอาลาบหมูมาให้พ่อใช้มา
20 กุมภาพันธ์ 2551 13:30 น.
อินสวน
ฝากเพลงเศร้า เหงาหงอย ลอยลมล่อง
เก็บรอยหมอง ใส่กล่อง ผนึกฝา
ความทรงจำ คำลวง บ่วงมารยา
ลอยธารา พาล่องไหล ไกลลับเลือน
ฝากหัวใจ สะสาง ล้างไล่พิษ
ให้โลหิต เจือจาง ลางรอยเปื้อน
ฝากให้ตับ ขับสารพิษ ความบิดเบือน
แล้วขับเคลื่อน ออกไปเสีย พร้อมเหงื่อไคล
จิบกาแฟ สูตรระบาย ถ่ายพิษรัก
ที่ถมถัก หมักหมม บ่มพิษไข้
ตะกอนหนัก รักขม ลมภายใน
ให้ลำไส้ บีบไล่ล่อง ช่องทวาร
เหลือหัวใจ สะอาดใส บริสุทธิ์
กายผ่องผุด พร้อมปัญญา เก่งกล้าหาญ
รับรักใหม่ เปิดใจ ให้เบิกบาน
เติมความหวาน สมานใจ หายตรอมตรม
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:26 น.
อินสวน
พร่างฝนพรำลำนำระบำบท
เป็นหยาดหยดโปรยปรายม่านสายฝน
ให้เหน็บหนาวร้าวใจใครบางคน
จ้องเม็ดฝนคล้ายหมองหม่นจนเดียวดาย
สุดขอบฟ้าฟากโน้นฝนตกไหม
ฝากอุ่นไอมาให้ยังไม่สาย
อย่าปล่อยให้คนเหงาเศร้ามากมาย
ลูกผู้ชายหมายคอยน้อยใจรอ
น้ำตาฟ้าหลั่งมายิ่งพาเหงา
อยากรู้เจ้าคิดถึงใครในใจหนอ
โทรศัพท์กดสายไว้หน้าจอ
บอกติดต่อใหม่อีกครั้งจะคลั่งตาย
ทำอะไรรู้ไหมใครโหยหา
อยากบอกว่าฉันเป็นไข้ยังไม่หาย
อาการหนักเข้าขั้นอันตราย
นอนรอสายคนใจร้ายให้ปลอบโยน
30 มกราคม 2551 08:20 น.
อินสวน
เพียงจดจำ ถ้อยคำ รำพันเอ่ย
ลมรำเพย ผ่านพลิ้ว ริ้วรอยฝัน
สัมผัสแผ่ว แว่วหวาน ทุกวารวัน
ปลุกปลอบขวัญ คนไกล ได้รื่นรมย์
เรียงร้อยคำ ลำนำ พร่ำเพ้อฝาก
เพียงรับปาก จากใจ ได้สุขสม
จะไม่ทำ เจ็บจำ ช้ำตรอมตรม
ให้ขื่นขม เคืองขุ่น วุ่นวายใจ
โค้งขอบฟ้า ไม่ไกล เกินใจฉัน
ใต้ตะวัน ดวงเดียวกัน อย่าหวั่นไหว
ไต่รุ้งงาม ข้ามฟ้า นำพาไป
โลกสดใส สวยงาม ตามใจเรา
ขุนเขาขั้น กีดกั้นใจ ไม่ได้แน่
ส่งรักแท้ ท้าทาย คลายเงียบเหงา
ยามท้อถอย ใจหนึ่งคอย ค่อยบรรเทา
รักของเรา เพียงเข้าใจ ยิ่งใหญ่เกิน
หน้าส่วนตัว
1247
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
