7 กุมภาพันธ์ 2552 15:19 น.
อินสวน
แบกความรัก มากมาย มาจ่ายแจก
พร้อมรับแลก หัวใจ ทั้งใหม่เก่า
มีอะไหล่ ซ่อมได้ ราคาเยา
หรือจะเช่า ผ่อนดาวน์ เป็นรายเดือน
ความรักมาแล้วจ้า เร่เข้ามา
มาเลือกรื้อ ซื้อหา ประสาเพื่อน
แม้คนขาย เปื้อนเปรอะ คล้ายเลอะเลือน
หน้าตาเหมือน คนเมา ดูมอมแมม
ใจซูบโซ ซึมเซา สีเศร้าสร้อย
มีร่องรอย ระกำ ฟกช้ำแถม
แต่มีรัก ชอกชอน ซุกซ่อนแซม
ความจริงใจ แต่งแต้ม อยู่ภายใน
เอาไหมครับ หัวใจ คนไร้ค่า
ครึ่งราคา ยินยอม พร้อมลดให้
ยอมเป็นทาส พิศวาส ทุกชาติไป
จะเสียใจ หากไม่รับ พิจารณา
1 กุมภาพันธ์ 2552 14:20 น.
อินสวน
ทุ่งดอกรักเบ่งบานละลานทั่ว
โค้งขอบฟ้าเปรียบรั้วงดงามฝัน
ฉาบสีทองสาดส่องแสงตาวัน
พลิ้วรำพันเพรงพรมประโลมใจ
หอมดอกรักรวยรินทุกถิ่นที่
ตราบใจมีพื้นที่ตักตวงใส่
จะเกี่ยวกอบหอบรักให้บางใคร
หรือเก็บไว้ในใจใครบางคน
สนามใจกว้างไกลไร้อาณาจักร
สนามรักมีแข่งทุกแห่งหน
มีพื้นที่แบ่งปันทุกชั้นชน
ทุกทุกคนเล่นได้ไร้กติกา
ดอกรักบานละลานหลากสีสัน
เก็บดอกฝันจัดแจกันมีคุณค่า
กลีบร่วงโรยเนิ่นนานผ่านเวลา
ออกทุ่งหาเก็บรักใหม่ไร้กฎเกณฑ์
30 มกราคม 2552 17:29 น.
อินสวน
ผ่านคืนหนาวร้าวลึกศึกชีวิต
ร้ายแรงพิษร้อนรนฉันทนไหว
แม้รักร้างฝันค้างหายห่างไกล
บาดาลใจบันดาลใหม่ไหลเพียงพอ
ตราบที่ลมหายใจไม่หยุดยั้ง
ตราบพลังความหวังยังเลี้ยงหล่อ
แม้เลือนรางริบหรี่สิ่งที่รอ
ไม่ถอยท้อต่อชะตาขอท้าทาย
แม้ฟ้าสิ้นดินล่มจ่อมจมร่าง
สุริยะดับสว่างแหลกสลาย
จะเย้ยหยันจักรวาลแม้วันตาย
ว่าอย่าหมายดับฝันที่ฉันมี
พลังรักจากใจไม่หายสูญ
สมการผลคูณเปลี่ยนวิถี
อุปสรรคถูกทำลายกลายธุลี
ด้วยพลังใจมีอานุภาพพอ
14 มกราคม 2552 21:45 น.
อินสวน
บนเส้นทางอ้างว้างร้างรอยรัก
คนอกหักหอบกายใจล้าอ่อน
ด้วยว้าเหว่ร่อนเร่พเนจร
ไม่อาทรร้อนหนาวร้าวรอนใจ
ล้าระโหยโรยล้มมืดถมทับ
ลืมลำดับลับเลือนลงหลับใหล
แว่วศัพท์เสียงสำเนียงเพียงแผ่วใจ
คล้ายมีใครในฝันนั้นคลุมเครือ
พลันสำนึกลึกเร้นเห็นเลือนราง
แล้วกระจ่างกลางกมลงามล้นเหลือ
มีนางฟ้าอบอุ่นมาจุนเจือ
ช่วยเอื้อเฟื้อใจกายหายร้าวราน
ถ้อยอาทรอ่อนโยนบันดลให้
คนยากไร้อับจนทุกข์พ้นผ่าน
กลับกล้าแกร่งเข้มแข็งแรงบันดาล
แล้วภาพฝันอันตรธานพลันมืดลง
พิศวงงันงงหลงภาพคล้าย
จริงจุดหมายเพียงเงาเป้าประสงค์
อยากแถลงแจ้งเหตุเจตจำนง
รักมั่นคงดำรงไว้หายคลุมเครือ
8 มกราคม 2552 16:12 น.
อินสวน
อยากให้รู้ในใจชายคนหนึ่ง
ยังคิดถึงห่วงใยไม่หายห่าง
คอยส่งใจไปให้ไม่จืดจาง
ทุกก้าวย่างเคียงข้างจินตนา
ความหวังดีที่มีไม่แปรเปลี่ยน
คงแวะเวียนติดตามถามข่าวหา
คอยสอดส่องปกป้องทุกเวลา
ปรารถนากานดาถึงหลักชัย
ยินถ้อยขานผ่านกลอนอ้อนคำกล่าว
ถึงเรื่องราวความนัยให้หวามไหว
ด้วยวาจางดงามถามข่าวใจ
ถึงคนไกลใครหนอที่รอคอย
อยากเอื้อนเอ่ยเผยใจแต่ไม่กล้า
เหมือนกระต่ายหมายจันทราสูงสุดสอย
เป็นเพียงภาพฝันผุดแล้วหลุดลอย
คนบุญน้อยต้อยต่ำต้องทำใจ
ขอใช้กรรมธรรมะชำระจิต
ลบล้างผิดติดค้างสร้างสิ่งใหม่
เจือรอยหมองเป็นสีทองผ่องอำไพ
สี่ห้องใจใสสว่างร้างมลทิน
ขอพื้นที่คนไร้ให้โอกาส
คนเคยพลาดรื่นรมย์สมถวิล
แม้ใจเจ็บปวดปร่าจนชาชิน
ไม่สร่างสิ้นรอรักแท้..แม้เลือนลาง
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
895
